Έψαχνε πάνω, έψαχνε κάτω... Έφαγε όλον τον κόσμο κυριολεκτικά και δεν μπορούσε να το πιστέψει.
Γύρισε πίσω να φορέσει τα γυαλιά του για να ψάξει πάλι, πιο αποφασισμένος αυτή την φορά για την έκβαση. Και πάλι ήταν η ίδια. Είχε χαθεί.
Έπιασε πάλι από την αρχή την αναζήτηση. Θεσσαλονίκη κι έπειτα πιο πάνω, μέχρι τα σύνορα. Γύρισε προς τα κάτω, άντε ξανά πάλι στη Θεσσαλία και μετά δίπλα, στην Ήπειρο, κι έπειτα κατέβηκε πιο κάτω ακόμα. Ούτε στη Στερεά Ελλάδα, ούτε στην Πελοπόννησο.
Πήρε ένα - ένα τα νησιά, Σποράδες, Ανατολικό Αιγαίο, Δωδεκάνησα, Κυκλάδες, για να κατέβει ίσα με την Κρήτη, αλλά κι εκεί οι προσπάθειες απέβησαν άκαρπες.
Άρχισε να ψάχνει πάλι προς τα βορινά, στη Δυτική Μακεδονία είχε αφήσει κάποια κενά. Μετά Ανατολική, έπειτα στη Θράκη και μετά στον Έβρο, αλλά κι εκεί χωρίς αποτέλεσμα.
Πήρε πάλι τον κατήφορο και λίγο έξω από τον Αστακό αποφάσισε να περάσει στα Επτάνησα μολονότι δεν έτρεφε καμία ψευδαίσθηση πως θα μπορούσε να έχει βρεθεί εκεί, αλλά, στο κάτω - κάτω, δεν είχε τίποτα να χάσει.
Κι έτσι ακριβώς έγινε. Άκαρπες κι εκείνες οι προσπάθειες. Είχε πλέον αρχίσει να πιστεύει ότι εάν δεν είχε συμβεί κάποιο κοσμογονικό γεγονός που του παρέπεσε από την αντίληψή του τις τελευταίες ημέρες, τότε επρόκειτο για μια κοσμογονική αλλαγή που συνέβη απολύτως μπροστά του μια και ήταν βέβαιος ότι αιτία όλης αυτής της ανωμαλίας χωρίς τελειωμό δεν ήταν το γεγονός ότι δεν ήταν επιμελής μαθητής στο σχολείο, διότι μέχρι πριν λίγο καιρό ήταν σίγουρος ότι ήταν εκεί.
Το πείσμα του και η απελπισία από την απώλεια που διαφαινόταν τον έκαναν να ψάχνει με περισσότερη επιμονή και να ξανακολουθεί όλη τη διαδρομή, και πάλι από την αρχή, βελτιώνοντας το σύστημα της αναζήτησης και με την προσδοκία ενός άλλου αποτελέσματος.
Ξεκίνησε πάλι από την Αθήνα, κατέβηκε στην Πελοπόννησο, ανέβηκε από όλες τις ακτές του Ιονίου μέχρι την Ηγουμενίτσα και όλα τα βόρεια σύνορα ξανά μέχρι το τριεθνές του Έβρου για να κατέβει νησί - νησί προς τα κάτω, μέχρι τη Ρόδο και το Καστελόριζο, κι από κει κάτω στην Κρήτη, που την έψαξε εξονυχιστικά μια και ήταν γνωστή η ικανότητα των Κρητικών να κρύβουν όσα δεν ήθελαν να βρεθούν.
Σήκωσε τον χάρτη από το τραπέζι και έψαξε κι εκεί. Χωρίς επιτυχία. Λες και «κύλησε» ο Βόλος μαζί με το φετινό αρνί.
