Πρώτα τους έκλεισαν. Μετά τους άνοιξαν, αλλά ο πελάτης μπορούσε να πάρει μόνο τον καφέ του και να φύγει. Μετά τους άνοιξαν, αλλά τα μισά τραπέζια έπρεπε να μένουν άδεια και σε συγκεκριμένη απόσταση. Τώρα τους επέστρεψαν εκεί που βρέθηκαν νωρίτερα. Να φτιάχνουν καφέ, αλλά ο πελάτης να φεύγει. Οι άνθρωποι στην εστίαση βιώνουν ένα διαρκές μπρος-πίσω, το οποίο δεν τους επηρεάζει μόνο οικονομικά αλλά και ψυχολογικά.
Για την εμπειρία του σε σχέση με τους τελευταίους οκτώ μήνες μας μίλησε ο Γιάννης. Ένας νέος άνθρωπος, ο οποίος εργάζεται εδώ και δέκα χρόνια ως μπαρίστας στην εστίαση και τον τελευταίο ένα χρόνο δουλεύει σε καφέ στο Παγκράτι. «Κάθε μέρα βλέπω διαφορετικούς ανθρώπους να κουβαλάνε το ίδιο βάρος». Δεν είναι ότι δεν έχουν όρεξη για κουβέντα όπως παλιότερα, αλλά ότι «δεν έχουν όρεξη για χαρούμενη κουβέντα. Όλη η κουβέντα είναι γύρω από την κατάσταση που υπάρχει. Μιζέρια».
"Στηρίχτηκα σε δανεικά"
Δεν είναι, βέβαια, ότι δεν καταλαβαίνει τον κόσμο. Ο ίδιος χρειάστηκε μέσα στο πρώτο lockdown να στηριχτεί σε δανεικά. «Μπήκα σε αναστολή, οπότε έπαιρνα λιγότερα χρήματα σε σχέση με τον μισθό μου. Παράλληλα, είχα κάποιες υποχρεώσεις οι οποίες δεν μπορούσαν ν’ αναβληθούν, με τον σκύλο μου μια εγχειρησούλα, κι εκείνη τη στιγμή δεν είχα τα λεφτά. Οπότε με βοήθησε ένας φίλος και πήρα μερικά δανεικά. Μετά, βέβαια, κατάφερα να τα επιστρέψω, όμως όλη αυτή η κατάσταση με πήγε πολύ πίσω οικονομικά».
Χωρίς να θέλει να πάει αντίθετα στις επιστημονικές εισηγήσεις, θεωρεί ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν γίνει διαφορετικά. «Με την ελεγχόμενη παρουσία των πελατών υπήρχε ασφάλεια. Υπήρχαν κατανεμημένα τραπέζια όπως έπρεπε, στις αποστάσεις που έπρεπε, με τον κόσμο που έπρεπε. Δεν έχει νόημα να κλείνεις έναν χώρο όπου υπάρχει όντως έλεγχος».
Άλλωστε, δεν γνωρίζει να έχουν υπάρξει μέχρι στιγμής κρούσματα σε μαγαζί στο Παγκράτι. «Αλλά έχω ακούσει για ανθρώπους που δεν ξέρουν να κάνουν τη δουλειά τους από τις υπηρεσίες ελέγχων». Ο Γιάννης αναφέρεται στην περίπτωση ιδιοκτήτη καφέ, ο οποίος απειλήθηκε να κλείσει το μαγαζί του για διάταξη που ίσχυε σε προηγούμενο ΦΕΚ και αφορούσε τον υπολογισμό των ατόμων που κάθονταν στο μαγαζί. Η τελευταία διάταξη προέβλεπε, πριν το lockdown, ότι ο εσωτερικός με τον εξωτερικό χώρο συνυπολογίζονται, ο ελεγκτής όμως την αγνοούσε κι ήταν έτοιμος να κόψει μεγάλου ύψους πρόστιμο, μέχρι που παρενέβη εντέλει άλλος ελεγκτής και σταμάτησε η διαδικασία. «Δεν μιλάμε για ένα μικρό ατόπημα. Ειδικά τώρα, που οι επιχειρήσεις πασχίζουν για να μείνουν όρθιες».
"Παγώνουν τις ζωές μας"
Ο Γιάννης θεωρεί ότι η κυβέρνηση υποχρεούται να κοιτάξει τη συνολική εικόνα. Μόνο έτσι θα συνεχίσει η ζωή να έχει μια κάποια κανονικότητα και δεν θα οδηγηθούν οι επιχειρήσεις σε λουκέτο και οι εργαζόμενοι στην ανεργία.
«Ας μη μας δώσουν μεγαλύτερα επιδόματα αν δεν το αντέχει η οικονομία. Θα έπρεπε ήδη όμως να έχουν ανοίξει περισσότερες εντατικές και να προσλάβουν προσωπικό. Και θα έπρεπε ήδη να υπάρχουν συχνότερα δρομολόγια στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Θα έπρεπε να εστίαζαν εκεί που πραγματικά υπάρχει πρόβλημα. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία τα μαγαζιά απέδειξαν ότι μπορούν να μείνουν ανοιχτά χωρίς κίνδυνο, με τα μέτρα ασφαλείας. Οπότε το μόνο που καταφέρνουν τώρα είναι να παγώνουν οι ζωές μας και να παθαίνουμε κατάθλιψη».
