Το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί το επίκεντρο της συζήτησης του Διαρκούς Συνεδρίου του κόμματος, το οποίο διεξάγεται χθες και σήμερα στο στάδιο του Τάε Κβον Ντο στο Παλαιό Φάληρο. Το σώμα του Συνεδρίου θα κληθεί να αποφασίσει το προσχέδιο που έχει εγκριθεί από την Επιτροπή Προγράμματος του κόμματος, συγκροτώντας έτσι το ντοκουμέντο το οποίο πολύ άμεσα θα κληθεί να εφαρμόσει η κυβέρνηση που θα σχηματίσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Το προσχέδιο του προγράμματος, αποτελεί μια εμπλουτισμένη και περαιτέρω επεξεργασμένη εκδοχή του προγράμματος που παρουσίασε ο πρόεδρος του κόμματος, Αλέξης Τσίπρας, στη Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης τον περασμένο Σεπτέμβριο.
Η παρουσίαση του προγράμματος της Θεσσαλονίκης, το οποίο κατόπιν αποτέλεσε αντικείμενο συζήτησης σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, ήταν η κίνηση που ανάγκασε την κυβέρνηση Σαμαρά να απαντήσει σε προγραμματικό επίπεδο στον ΣΥΡΙΖΑ και να κάνει κινήσεις που επιχειρούσαν να το "αντιγράψουν" υπό μία έννοια, όπως η αποτυχημένη κίνηση της ρύθμισης των ληξιπρόθεσμων οφειλών σε 100 δόσεις. Επίσης, οι προγραμματικές δεσμεύσεις της ΔΕΘ, για τις οποίες οργανώθηκαν εκατοντάδες ανοιχτές εκδηλώσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ σε ολόκληρη την Ελλάδα αλλά και μια σειρά περιφερειακών συνδιασκέψεων, δημιούργησαν ένα ισχυρό κοινωνικό ρεύμα υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, καθιστώντας τον στα μάτια της ελληνικής κοινωνίας μια αξιόπιστη εναλλακτική κυβερνητική λύση, στον αντίποδα των μνημονιακών κυβερνήσεων, η οποία έχει συγκεκριμένες, ρεαλιστικές και κοστολογημένες προτάσεις.
Οι προγραμματικοί πυλώνες
Σημειώνεται ότι οι 4 βασικοί πυλώνες του προγράμματος που είχε παρουσιαστεί από τον Αλ. Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη περιλαμβάνουν: 1. Αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. 2. Άμεσα μέτρα για την επανεκκίνηση της οικονομίας. 3. Εθνικό σχέδιο για την ανάκτηση της εργασίας. 4. Θεσμικό και δημοκρατικό μετασχηματισμό του πολιτικού συστήματος.
Αναλυτικότερα, ο πρώτος πυλώνας περιλαμβάνει τους παρακάτω άξονες: Δωρεάν ρεύμα σε 300.000 νοικοκυριά που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας. Πρόγραμμα επιδότησης διατροφής με κουπόνια σίτισης σε 300.000 άπορες οικογένειες. Δωρεάν ιατρική περίθαλψη για όλους και δραστική μείωση συμμετοχής στη φαρμακευτική δαπάνη. Πρόγραμμα εξασφάλισης στέγης. Στήριξη χαμηλοσυνταξιούχων. Ειδική κάρτα μετακίνησης με τα μαζικής μέσα μεταφοράς. Κατάργηση της εξίσωσης του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης.
Ο δεύτερος πυλώνας περιλαμβάνει τα παρακάτω σημεία: Μέτρα για την άμεση άρση της καταστολής στην πραγματική οικονομία. Άμεση κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. Επαναφορά του αφορολόγητου στα 12.000 ευρώ. "Νέα σεισάχθεια" για τη ρύθμιση των "κόκκινων" δανείων. Ίδρυση αναπτυξιακής τράπεζας και τραπεζών ειδικού σκοπού. Επαναφορά κατώτατου μισθού.
Ο τρίτος πυλώνας προβλέπει τα παρακάτω: Άμεση επαναφορά της εργασιακής νομοθεσίας, της μετενέργειας, των εργασιακών δικαιωμάτων. Πρόγραμμα 300.000 νέων θέσεων εργασίας σε δημόσιο, ιδιωτικό τομέα και κοινωνική οικονομία. Διεύρυνση του αριθμού των δικαιούχων του επιδόματος ανεργίας.
Ο τέταρτος πυλώνας απαρτίζεται από τα εξής: Προώθηση της περιφερειακής συγκρότησης του κράτους. Ενίσχυση των θεσμών της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και εισαγωγή νέων θεσμικών εφαρμογών άμεσης δημοκρατίας στη λειτουργία του πολιτικού συστήματος. Επαναχάραξη του χάρτη λειτουργίας των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης της χώρας.
Οι πηγές χρηματοδότησης του προγράμματος
Από την πρώτη στιγμή που παρουσιάστηκε το πρόγραμμα της ΔΕΘ, ο δημόσιος διάλογος περιστράφηκε, σε μεγάλο βαθμό, γύρω από το κόστος και τις πηγές χρηματοδότησης του, μια συζήτηση η οποία τίθεται ξανά στο τραπέζι καθώς οδεύουμε προς τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου. Παρ' όλο που η κοστολόγηση και οι πηγές χρηματοδότησης που είχαν παρουσιαστεί στη ΔΕΘ ήταν πλήρεις, η προγραμματική επεξεργασία που έγινε από τότε μέχρι σήμερα έχει καταλήξει σε μια αναλυτική χαρτογράφηση των πηγών, οι οποίες περιέχονται στο προσχέδιο, κίνηση που συνιστά μια συνολική αλλαγή φιλοσοφίας σε ό,τι αφορά την οικονομική πολιτική και τη λειτουργία του κράτους. Οι βασικές πηγές χρηματοδοτικών πόρων είναι τρεις: 1) Η δημοσιονομική πολιτική. 2) Η γενικότερη οικονομική και αναπτυξιακή πολιτική. 3) Κοινοτικοί και άλλοι πόροι.
Δημοσιονομική πολιτική
1. Σταθεροποίηση των δημόσιων δαπανών και ανακατανομή τους ώστε να αυξηθούν οι δαπάνες για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, για το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, για υγεία, παιδεία, πολιτισμό, έρευνα και τεχνολογία. Αυτο περιλαμβάνει κομβικές παρεμβάσεις όπως:
- Η επανεξέταση και αξιολόγηση όλων των κωδικών για τις δημόσιες δαπάνες και ο ορθολογικός και διαφανής ανασχεδιασμός, σύμφωνα με τις προτεραιότητες του προγράμματος.
- Ο πόλεμος ενάντια στη διαπλοκή, τη διαφθορά και το οικονομικό έγκλημα, τα οποία εξακολουθούν και σήμερα να οδηγούν σε δαπανηρές και ασύμφορες για το Δημόσιο επιλογές προς όφελος των ημετέρων.
- Η ριζική μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης και ο δημοκρατικός μετασχηματισμός του κράτους, που, μεταξύ άλλων, στοχεύει στην περιστολή της σπατάλης χωρίς να αποδυναμώνει τη λειτουργία του Δημοσίου.
- Η βελτίωση των μεθόδων επιλογής, χρήσης και διατήρησης – συντήρησης των δημόσιων υποδομών έτσι ώστε να αυξηθεί η λειτουργικότητα και ο κύκλος ζωής του κοινωνικού και παραγωγικού εξοπλισμού των δημόσιων υποδομών.
2. Αύξηση των δημοσίων εσόδων στο ύψος των ευρωπαϊκών μέσων όρων, η οποία θα προκύψει με παρεμβάσεις όπως:
- Η δημοκρατική μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος με τρόπο κοινωνικά δίκαιο και οικονομικά αποδοτικό, μέσω θεσμών όπως το Περιουσιολόγιο και παρεμβάσεων όπως η υπογραφή διμερών συμφωνιών με την Ελβετία και άλλα κράτη για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής.
- Ο δραστικός περιορισμός της εισφοροδιαφυγής και της παραοικονομίας. Μία από τις πιο σημαντικές απώλειες πόρων της ελληνικής οικονομίας προέρχεται από τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή λόγω της εξάπλωσης του φαινομένου της παραοικονομίας και της «μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας». Τα ελλείμματα αυτά διογκώνονται λόγω της ύφεσης και της εκρηκτικής ανεργίας με αποτέλεσμα την ακόμη μεγαλύτερη απώλεια πόρων. Άμεση προτεραιότητα είναι ο έλεγχος των εξωχώριων εταιρειών (off shore), των ενδοομιλικών συναλλαγών και της εμπορίας καυσίμων.
3. Δημόσιος εσωτερικός ή εξωτερικός αναπτυξιακός δανεισμός μέσω μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων ομολογιακών τίτλων και εναλλακτικών χρηματοπιστωτικών προϊόντων. Κάθε νέος δανεισμός αυτού του είδους θα αφορά αυστηρά επενδυτικές δαπάνες και όχι καταναλωτικές δαπάνες ή δαπάνες αποπληρωμής δημοσίου χρέους (αναχρηματοδότηση χρέους). Στο πλαίσιο αυτό, διερευνώνται οι δυνατότητες δημόσιου δανεισμού για τη χρηματοδότηση αναπτυξιακών προγραμμάτων (Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων κ.λπ.), μεταξύ άλλων, με ομόλογα ειδικού τύπου. Αυτό, τουλάχιστον κατά την πρώτη φάση διακυβέρνησης όπου η διευθέτηση του δημόσιου χρέους θα εκκρεμεί με αποτέλεσμα τη δυσχέρεια δανεισμού μέσω των συνήθων ομολόγων, όπως ομόλογα έργου για την απευθείας χρηματοδότηση αναπτυξιακών σχεδίων, ομόλογα τιτλοποίησης ακίνητης περιουσίας, ομόλογα φορολογίας, όπου η κυβέρνηση δανείζεται μελλοντικά φορολογικά έσοδα, ομόλογα διασποράς, που απευθύνονται σε ομογενείς, κατοίκους του εξωτερικού κ.λπ.
Οφέλη λόγω της ανάσχεσης της ύφεσης και της υλοποίησης αναπτυξιακού σχεδιασμού
1. Η αντι-υφεσιακή πολιτική που σχεδιάζουμε με μέτρα αναπτυξιακής αναδιανομής και ανάκαμψης της οικονομίας (π.χ. αύξηση κατώτατου μισθού, μείωση των έμμεσων φόρων χάριν των άμεσων, μετατόπιση φορολογικού βάρους από τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα προς τα πολύ υψηλά, αύξηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων κ.λπ.).
Απαραίτητη προϋπόθεση των παραπάνω είναι η σοβαρή ενίσχυση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) και ειδικά των πόρων του εθνικού σκέλους του.
2. Χρηματοπιστωτική σταθερότητα και μεταρρύθμιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Ενδεικτικά θα επιχειρηθεί άμεσα: (i) Η ανάπτυξη και αναδιοργάνωση των συνεταιριστικών - περιφερειακών τραπεζών ή άλλων πιστωτικών ιδρυμάτων ειδικού σκοπού. (ii) Η ανάπτυξη της μικροπίστωσης.
3. Αναπτυξιακή αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, αντί της υλοποίησης των μνημονιακών επιταγών εκποίησής της προς όφελος μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων. Αυτό περιλαμβάνει: Ταμείο Κρατικής Περιουσίας και Δημόσια Αναπτυξιακή Τράπεζα.
Κοινοτικοί και άλλοι πόροι
1. Με την αναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης και του δημόσιου χρέους αλλά και με ανεξάρτητες διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί:
- Την ευνοϊκή ρύθμιση του δημόσιου χρέους, η οποία θα απελευθερώσει δημόσιους πόρους για επενδύσεις σε κοινωνικές και παραγωγικές δαπάνες.
- Να μην υπολογίζεται λογιστικά το κόστος των δημοσίων επενδύσεων στον υπολογισμό του δημοσιονομικού ελλείμματος, στο πλαίσιο του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης ώστε να απελευθερωθούν επιπλέον πόροι για δημόσιες επενδύσεις εντός Ευρωζώνης.
- Αύξηση του κοινοτικού προϋπολογισμού.
2. Αναθεώρηση και Επανασχεδιασμός του ΕΣΠΑ (ΣΕΣ) 2014 - 2020 και αύξηση της απορροφητικότητάς του.
3] Αναπτυξιακές συνεργασίες με τρίτες χώρες. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα διεκδικήσει να αναπτυχθούν ισότιμες σχέσεις και με άλλες χώρες εκτός Ε.Ε. που θα επιθυμούσαν να συμβάλουν στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Ισχυρές δυνατότητες για αναπτυξιακές συνεργασίες φαίνεται να υπάρχουν με την Κίνα, τη Ρωσία, χώρες του αραβικού κόσμου και άλλα κράτη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΙΜΟΣ
