Οσμή σκανδάλου αναδύεται στην υπόθεση της ΔΕΗ πριν καλά - καλά ξεκινήσει η διαδικασία αύξησης κεφαλαίου της και η μείωση του κρατικού ποσοστού στα επίπεδα του 34%.
Και δεν είναι οι -εύλογες ή μη- αντιρρήσεις που μπορεί να έχει ο οποιοσδήποτε για το πολιτικά και οικονομικά ορθό της επιλογής. Δικαίωμα του καθενός να έχει την άποψή του.
Όμως αυτό το όργιο πωλήσεων μετοχών της ΔΕΗ επί δεκαήμερο σχεδόν πριν από την ανακοίνωση της απόφασης για μείωση του δημόσιου μεριδίου μέσω αύξησης κεφαλαίου, σε όγκους συναλλαγών μάλιστα που κυμαίνονταν μεταξύ του 10% και 25% του συνολικού ημερήσιου όγκου συναλλαγών, ένα μόνο σημαίνει.
Ότι κάποιοι «μάντεψαν» (ευγενικά το λέμε) ότι θα γίνει αύξηση με παραίτηση του δικαιώματος των παλαιών μετόχων. Πράγμα που παραπέμπει σχεδόν αυτομάτως σε τιμή διάθεσης των νέων μετοχών σε επίπεδα χαμηλότερα των τρεχόντων.
Και αν το «μάντεψαν» είναι μεγάλοι «μάγκες» (μένει βεβαίως να εξηγήσουν και εις ημάς τους αδαείς το πώς και πόση δάφνη «εμάσησαν» για να βγάλουν τον χρησμό). Επειδή όμως οι «μάγκες δεν υπάρχουν πια», δεν είναι και μακράν της πραγματικότητας να ισχυριστούμε ότι κάποια πουλάκια με εσωτερική πληροφόρηση «λάλησαν».
Το δυστύχημα είναι όμως το εξής: Αυτοί που πούλησαν σε μεγάλες ποσότητες μετοχές της ΔΕΗ μπορούν πανεύκολα να βρεθούν. Μπορεί επίσης εύκολα να βρεθεί για πόσο καιρό τις κατείχαν. Εύκολα μπορεί να βρεθεί ακόμη και αν δεν ήταν μέτοχοι (από το μετοχολόγιο της ΔΕΗ) και «σορτάρισαν».
Όμως αυτό δεν απαγορεύεται, αρκεί να κατείχαν δανεισμένες έστω μετοχές της ΔΕΗ τη στιγμή της πώλησης. Το μυστικό είναι από πού τις δανείστηκαν. Από τότε που επετράπησαν οι OTC (Over The Counter, δηλαδή εκτός οργανωμένων αγορών - χρηματιστηρίων) συναλλαγές, πολύ δύσκολα μπορούν να εντοπιστούν αυτοί που σόρταραν πραγματικά.
Υπάρχουν όπλα έρευνας από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Υπάρχουν... Το θέμα είναι ποιος και πώς θα τα χρησιμοποιήσει.
