Η ελλιπής χρηματοδότηση της Υγείας είναι ένα από τα βασικά προβλήματα και από τα κύρια αιτήματα των υγειονομικών. Ωστόσο, τα εργαλεία που εξετάζει η κυβέρνηση για να αναζητήσει πόρους φαίνεται ότι θα επιβαρύνουν εκ νέου τους πολίτες.
Μιλώντας πριν από λίγες ημέρες στο Παγκόσμιο Συνέδριο για την Υγεία στο Αμπού Ντάμπι, ο Άδωνης Γεωργιάδης παρουσίασε ως τον μοναδικό νέο τρόπο χρηματοδότησης του συστήματος Υγείας τον «φόρο αμαρτίας».
Πρόκειται για έναν φόρο κατανάλωσης που θα αφορά αγαθά τα οποία θεωρούνται επιβλαβή για την υγεία με σκοπό, αφενός, να μειωθεί η κατανάλωση τέτοιων προϊόντων από τον πληθυσμό και, αφετέρου, να βρεθεί πηγή εσόδων για το σύστημα Υγείας.
Ακόμα ένας φόρος
Επί της αρχής, αυτή η ρύθμιση είναι σε θετική κατεύθυνση. Αποτελεί οδηγία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) για να μειωθούν οι μεγάλοι «ανθυγιεινοί» δείκτες (παχυσαρκία, αλκοολισμός κ.λπ.), ωστόσο στη συγκεκριμένη περίπτωση προκύπτουν κάποια προβλήματα.
Το πρώτο και κύριο είναι το γεγονός ότι διανύουμε μία περίοδο εκτεταμένης ακρίβειας, η οποία μάλιστα αναμένεται να μας απασχολεί για αρκετό καιρό ακόμα, σύμφωνα με έρευνες των αρμόδιων φορέων.
Σε αυτή τη συγκυρία η προσθήκη άλλου ενός φόρου είναι καταστροφική για τα νοικοκυριά. Επίσης, όταν πρόκειται για την πρόληψη και τη βελτίωση της υγείας των πολιτών, η πρώτη μέθοδος που είθισται να χρησιμοποιείται δεν είναι η οικονομική επιβάρυνση, αλλά η ενημέρωση και οι καμπάνιες ευαισθητοποίησης. Ταυτόχρονα, αποδοτικότερο μοντέλο είναι το «κίνητρα-αντικίνητρα» και όχι μόνο τα αντικίνητρα.
Όπου υπάρχει ένας επιπλέον φόρος για ανθυγιεινά προϊόντα πρέπει να υπάρχει και μία μείωση φόρου σε υγιεινά προϊόντα. Παράλληλα, η συγκεκριμένη εισροή χρημάτων αποτελεί εναλλακτική λύση και όχι κύρια πηγή εσόδων. Στο υπουργείο Υγείας δεν σκέφτηκαν άλλη πηγή εσόδων για το σύστημα Υγείας, παρά μόνο την οικονομική αφαίμαξη των πολιτών.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο συγκεκριμένος φόρος θα χτυπήσει τα λαϊκότερα φτωχότερα στρώματα της κοινωνίας. Για παράδειγμα, το φθηνότερο φαγητό που κυκλοφορεί στην αγορά είναι κατά κοινή ομολογία ανθυγιεινό. Επιπλέον, προκύπτει και το εξής ερώτημα: Ποιο φαγητό / προϊόν κρίνεται ανθυγιεινό; Ποια επιτροπή θα το ελέγχει;
Η κυβέρνηση εργαλειοποιεί την ανάγκη για καλύτερη και ποιοτικότερη ζωή, έτσι ώστε να επιβάλει νέες οικονομικές επιβαρύνσεις στους πολίτες, μετατρέποντας τον «φόρο αμαρτίας», ή ορθότερα «φόρο υπέρ υγείας», σε φόρο… λίπους.