Δημόσια απάντηση στην επιστολή που έστειλε στο avgi.gr ο Σύλλογος Διδασκόντων του 15ου Γενικού Λυκείου Αθηνών, για την αποβολή σε μαθητές επειδή ήθελαν να τραγουδήσουν για τα Τέμπη σε σχολική γιορτή δίνει ο Δημήτρης Σπυριδωνίδης, πατέρας ενός από τους μαθητές.
Ο Δημήτρης Σπυριδωνίδης, ο οποίος είχε φέρει στη δημοσιότητα το θέμα, τονίζει μεταξύ άλλων ότι στην επιστολή «λάμπει δια της απουσίας της οποιαδήποτε αναφορά στην απαγόρευση να τραγουδήσει η σχολική χορωδία ένα τραγούδι και να πει δυο λόγια για τα Τέμπη, στη γιορτή της 25ης Μαρτίου και τη συνακόλουθη αποβολή των δυο παιδιών που αντέδρασαν στην επεισοδιακή επιβολή της απαγόρευσης από τη διεύθυνση και ορισμένους καθηγητές».
Όπως επισημαίνει, «εκείνο που θα μας απάλλασσε από το βάρος που φέρουμε όλοι πάνω μας, διδάσκοντες, γονείς και μαθητές, για όσα προηγήθηκαν με την απαγόρευση και τις αποβολές, δεν είναι απλώς κινήσεις για την διασκέδαση των εντυπώσεων, αλλά η επανεξέταση και η ανάκληση των αποβολών.
Αναστοχασμός για τους χειρισμούς, γενναιότητα ψυχής και δικαιοσύνη για τα παιδιά χρειάζονται για το πραγματικό διακύβευμα αυτής της υπόθεσης με τη συμβολική χειρονομία της χορωδίας για τα Τέμπη: την ελευθερία του λόγου στο δημόσιο σχολείο».
Ο Δημήτρης Σπυριδωνίδης τονίζει ότι «αυτό που πρέπει να μας θορυβεί είναι η αχρείαστη επιβολή απαγόρευσης στους μαθητές της χορωδίας να τραγουδήσουν για τα Τέμπη στη σχολική γιορτή και η αποβολή των δύο από αυτούς.
Ο μόνος στιγματισμός για αυτούς τους μαθητές είναι η αναγραφή της τιμωρίας τους στο ποινολόγιο που θα τα συνοδεύει σε όλη τη σχολική διαδρομή τους. Κανένας άλλος. Κι όπως εγράφη από συμπολίτες μας, αυτά τα παιδιά τίμησαν το σχολείο και τη γειτονιά μας κι αυτό που στιγματίστηκε δημόσια ήταν η απαγόρευση και η τιμωρία τους».
Αναλυτικά η απάντησή του:
«Καταρχάς σε αυτή την επιστολή σας, λάμπει δια της απουσίας της οποιαδήποτε αναφορά στην απαγόρευση να τραγουδήσει η σχολική χορωδία ένα τραγούδι και να πει δυο λόγια για τα Τέμπη, στη γιορτή της 25ης Μαρτίου και τη συνακόλουθη αποβολή των δυο παιδιών που αντέδρασαν στην επεισοδιακή επιβολή της απαγόρευσης από τη διεύθυνση και ορισμένους καθηγητές.
Όσον αφορά δε τον τρόπο λήψης των αποφάσεων στο σύλλογο, όπως αναφέρει η επιστολή, δεν ετέθη θέμα και προφανώς αποφασίζει όπως όλοι οι σύλλογοι διδασκόντων στη χώρα. Εκείνο όμως που συγκεκριμένα τέθηκε, από τα ίδια τα παιδιά στη γιορτή, είναι ότι η απόφαση για την απαγόρευση της χορωδίας να τραγουδήσει για τα Τέμπη ΔΕΝ ήταν του συλλόγου.
Πράγμα που τους είχαν πει καθηγητές τους και μου το επιβεβαίωσε καθηγητής, επίσης του 15ου ΓΕΛ, τον οποίο συνάντησα προχθές Τρίτη 8 Απρίλη. Επομένως τα παιδιά είχαν δίκιο και η επίκληση της κ. διευθύντριας σε μια υποτιθέμενη απαγορευτική απόφαση του συλλόγου για την πρωτοβουλία της χορωδίας δεν είχε βάση. Και πάνω σε αυτό δεν υπάρχει καμία απάντηση.
Έωλο αποδείχτηκε και το επιχείρημα που αναφέρθηκε σε μένα στη διεύθυνση, για το ότι δεν μπορούσε να γίνει δεκτό το συλλογικό αίτημα της χορωδίας να τραγουδήσει για τα Τέμπη, επειδή αυτή δεν αποτελεί θεσμικό όργανο εκπροσώπησης των μαθητών και δεν έχουν κάποια ισχύ οι αποφάσεις της. Και τότε σε ποιο θεσμικό όργανο παραχωρήθηκε χρόνος για εκδήλωση τώρα, μετά την πλατιά κοινωνική διαμαρτυρία για την απαγόρευση και τις αποβολές που προηγήθηκαν;
Η αναφορά στην επιστολή (και για αυτήν την αναφορά προφανώς γράφτηκε) περί της παραχώρησης χρόνου, με σπουδή λόγω ακριβώς της κοινωνικής διαμαρτυρίας, για δράσεις σχετικά με τα Τέμπη, δεν αλλάζει βέβαια το γεγονός ότι η πραγματικά συλλογική πρωτοβουλία της σχολικής χορωδίας, απαγορεύτηκε με επεισοδιακό τρόπο και δύο μέλη της που την υπερασπίστηκαν με το λόγο τους αποβλήθηκαν.
Και εκείνο που θα μας απάλλασσε από το βάρος που φέρουμε όλοι πάνω μας, διδάσκοντες, γονείς και μαθητές, για όσα προηγήθηκαν με την απαγόρευση και τις αποβολές, δεν είναι απλώς κινήσεις για την διασκέδαση των εντυπώσεων, αλλά η επανεξέταση και η ανάκληση των αποβολών.
Αναστοχασμός για τους χειρισμούς, γενναιότητα ψυχής και δικαιοσύνη για τα παιδιά χρειάζονται για το πραγματικό διακύβευμα αυτής της υπόθεσης με τη συμβολική χειρονομία της χορωδίας για τα Τέμπη: την ελευθερία του λόγου στο δημόσιο σχολείο.
Δείτε στο μήνυμα της κοινωνικής διαμαρτυρίας, για όσα στενάχωρα κι αποκαρδιωτικά προηγήθηκαν στο σχολείο μας, την παραίνεση πλήθους συμπολιτών μας για ό,τι καλύτερο στα πλαίσια του λειτουργήματός σας, με μια άλλη προσέγγιση των συλλογικών μαθητικών πρωτοβουλιών, χωρίς απαγορεύσεις και αποβολές, διότι η τιμωρία των αγωνιζόμενων μαθητών σίγουρα δεν είναι στη σωστή κατεύθυνση.
Όσον αφορά την επίκληση περί της προστασίας από τον στιγματισμό των αποβαλόμενων μαθητών, στην προκειμένη περίπτωση όπου οι μαθητές τιμωρήθηκαν υπερασπιζόμενοι την απόφαση της σχολικής χορωδίας να πει ένα τραγούδι για τα Τέμπη, δεν έχει κάποιο νόημα.
Κι αυτό γιατί μέσα στο φως της δημοσιοποίησης των πεπραγμένων στο σχολείο μας, την παρεμπόδιση της σχολικής χορωδίας και την αποβολή των δύο μαθητών που υπερασπίστηκαν την απόφαση, δεν είναι βέβαια οι μαθητές που εκτέθηκαν, αλλά η επιβολή της απαγόρευσης να τραγουδήσουν και η απόφαση να τιμωρηθούν.
Και γράφω σχολείο μας, διότι μιλάμε για δημόσιο σχολείο και όχι ιδιωτικό, που δεν ανήκει πάρα στο λαό και κατά συνέπεια σε όλους μας, διδάσκοντες, μαθητές, γονείς και κηδεμόνες, και δεν θα έπρεπε κανείς να το θεωρεί περισσότερο δικό του έναντι άλλων και να θορυβείται από την κριτική και τη δημόσια συζήτηση για τα πεπραγμένα σε αυτό.
Αυτό που πρέπει να μας θορυβεί είναι η αχρείαστη επιβολή απαγόρευσης στους μαθητές της χορωδίας να τραγουδήσουν για τα Τέμπη στη σχολική γιορτή και η αποβολή των δύο από αυτούς.
Ο μόνος στιγματισμός για αυτούς τους μαθητές είναι η αναγραφή της τιμωρίας τους στο ποινολόγιο που θα τα συνοδεύει σε όλη τη σχολική διαδρομή τους. Κανένας άλλος. Κι όπως εγράφη από συμπολίτες μας, αυτά τα παιδιά τίμησαν το σχολείο και τη γειτονιά μας κι αυτό που στιγματίστηκε δημόσια ήταν η απαγόρευση και η τιμωρία τους.
Τι νόημα έχουν όσα πραγματικά σπουδαία διδάσκετε στους μαθητές για τη ελευθερία, τη δικαιοσύνη, την αξιοπρέπεια του ανθρώπου, μέσα από τα έργα μεγάλων διανοητών και ποιητών, όπως ο Καζαντζάκης ή ο Καβάφης, όταν την στιγμή ακριβώς που δοκιμάζονται τα ίδια τα παιδιά σε αυτά υπερασπίζοντάς τα, εσείς τα φιμώνετε και αν μιλήσουν τα τιμωρείτε;
Γιατί τόση αναντιστοιχία στις στάσεις σας, από τη μια μπροστά σε μαθητές που είχαν το θάρρος της γνώμης τους κι αντιμίλησαν υπερασπιζόμενοι τη βούληση της χορωδίας να τραγουδήσει συμβολικά για τα Τέμπη κι από την άλλη μπροστά σε συναδέλφους σας που εμφανώς παραφέρθηκαν προκειμένου να την εμποδίσουν να το κάνει;
Πολύ λογικά, για να δώσω ένα παράδειγμα από τα πολλά, ένας μαθητής που αποβλήθηκε ρώτησε στη συνεδρίαση του συλλόγου, τι έχετε να πείτε για την πράξη της καθηγήτριας που έσκισε από τα χαρτιά της χορωδίας το τραγούδι που ήθελε να τραγουδήσει για τα Τέμπη; Καλά έκανε, απάντησε η κ. διευθύντρια, κι εγώ στη θέση της το ίδιο θα έκανα! Είπατε τίποτα; Είναι σοβαρά τώρα αυτή απάντηση σε μαθητή που μιλάει για αυταρχισμό ή εκφοβισμό;
Και μιλάω ξεκάθαρα, ως γονέας, για μια κακώς εννοούμενη συναδελφική αλληλεγγύη που αποσιωπά και καλύπτει, αν όχι επιβραβεύει, προβληματικές συμπεριφορές από λειτουργούς της εκπαίδευσης, πάνω σε μαθητές, ειδικά μάλιστα όταν αυτοί αντιδρούν. Αν πρώτοι εσείς οι εκπαιδευτικοί δεν τις αποκρούετε, τι μπορούν να κάνουν οι υπόλοιποι, γονείς και μαθητές;
Να θυμίσω τέλος, ότι αποχωρώντας από την σχολική γιορτή, όπως και άλλοι επίσης, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για όσα γίνονταν μπροστά μας προκειμένου να εμποδιστεί η χορωδία να τραγουδήσει, είπα "Λάθος να μην αφήνετε τα παιδιά να τραγουδήσουν για τα αδέρφια τους που χάθηκαν στα Τέμπη", ακούγοντας πίσω τη φωνή μιας καθηγήτριας που φώναζε "Κι άλλοι άνθρωποι πέθαναν"... Τι να πει κανείς;
Υγ. Σε ό,τι με αφορά πάντως, όταν αύριο θα ενταθεί η κλιμακούμενη επίθεση με τις αξιολογήσεις και άλλα μέτρα στην εκπαίδευση, θα είμαι όπως πάντα, μαζί με εκείνους που στέκονται αλληλέγγυοι στο πλευρό των αγωνιζόμενων εκπαιδευτικών και όχι με εκείνους που θα συντάσσονται με την πειθάρχηση και την τιμώρησή τους, όπως λανθασμένα έπραξαν ορισμένοι ανάμεσά σας με τους δύο αγωνιζόμενους μαθητές που τιμωρήθηκαν με την αποβολή τους.
Δημήτρης Σπυριδωνίδης»