Αποκαλούν παράδοση το να βάζουν δύο ζώα που δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα να παλέψουν μεταξύ τους. Αποκαλούν έθιμο την ανθρώπινη διασκέδαση εις βάρος του πόνου κάποιων ζώων. Αποκαλούν φεστιβάλ τη συστηματική κακοποίηση ζώων που υποχρεώνονται να συγκρουστούν για την ικανοποίηση της ματαιοδοξίας και τα χρηματικά οφέλη κάποιων ανθρώπων. Κάθε χρόνο, από τις αρχές Νοεμβρίου έως τα τέλη Μαρτίου που κορυφώνονται τα φεστιβάλ, εκατοντάδες καμήλες εξαναγκάζονται να παλεύουν μεταξύ τους σε γήπεδα και χωμάτινες αρένες της Δυτικής Τουρκίας.
Οι καμήλες, που κάποτε αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι της νομαδικής ζωής πολλών φυλών της Ανατολίας και χρησιμοποιούνταν ως ζώα φορτίου από τους αγροτικούς πληθυσμούς, σήμερα εκτρέφονται στην Τουρκία σχεδόν αποκλειστικά για να παίρνουν μέρος στα δεκάδες φεστιβάλ πάλης που διοργανώνονται κάθε χρόνο σε πολλές πόλεις της χώρας. Φεστιβάλ που προσελκύουν χιλιάδες ντόπιους θεατές, με το κράτος να έχει αναγνωρίσει τις καμηλομαχίες ως παραδοσιακό άθλημα που προστατεύεται νομικά ως μέρος της κοινωνικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας και τους δήμους που τα διοργανώνουν να καλύπτουν τα έξοδα μεταφοράς και διαμονής για τις καμήλες και τους χειριστές τους.
Από την αρένα ως το σφαγείο, μια ήττα δρόμος
Οι καμήλες στολισμένες με πολύχρωμα κιλίμια, σαμάρια και τα απαραίτητα αναγνωριστικά του ιδιοκτήτη τους οδηγούνται συνήθως διά της βίας στο κέντρο της αρένας. Οι αφροί που τρέχουν από τα στόματά τους, παρότι αυτά είναι κλειστά με φίμωτρα ώστε να μην μπορούν να δαγκώσουν η μία την άλλη, μαρτυρούν το στρες και το υπερβολικό άγχος των ζώων που παρακινούνται από τους χειριστές τους να επιτεθούν το ένα στο άλλο. Δεμένα με σχοινιά και αλυσίδες υποχρεώνονται σε ελεγχόμενες επιθέσεις με απώτερο σκοπό να ρίξουν κάτω τον αντίπαλο ή να τον τρομοκρατήσουν αναγκάζοντάς τον σε φυγή από την αρένα.
Οι μάχες συνήθως κρατούν κάτι παραπάνω από πέντε λεπτά καθώς τα ζώα δεν αντέχουν τη σωματική και ψυχολογική πίεση που οι χειριστές τους προκαλούν. Και όλα αυτά υπό τις κραυγές των δεκάδων χιλιάδων θεατών που παρακολουθούν τις μάχες αυτές, τους εκκωφαντικούς ήχους της παραδοσιακής μουσικής που συνοδεύει τους αγώνες και φυσικά την τσίκνα από τις υπαίθριες καντίνες που ψήνουν παραδοσιακά λουκάνικα από κρέας καμήλας, μιας και είναι κοινό μυστικό το πού καταλήγουν οι παροπλισμένοι μαχητές αλλά και πολλοί ηττημένοι των φεστιβάλ που έχουν ντροπιάσει δημόσια τους ιδιοκτήτες τους. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις των συμπλοκών μεταξύ των χειριστών που συχνά αλληλοκατηγορούνται για παραβίαση των κανόνων, χωρίς βέβαια κανείς να δίνει σημασία στο μαρτύριο στο οποίο υποβάλλονται οι καμήλες για την ικανοποίηση των δικών τους απαιτήσεων.
Το κέρδος, ο νόμος και τα παράθυρά του
Υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 2.000 καμήλες πάλης σήμερα στην Τουρκία και εκτρέφονται αποκλειστικά για τη συμμετοχή στους αγώνες, τη διεκδίκηση των χρηματικών επάθλων, με τους ιδιοκτήτες τους να εμπορεύονται συχνά τις καμήλες καθώς η τιμή μιας πρωταθλήτριας μπορεί να ξεπεράσει ακόμα και τα 50.000 ευρώ. Τα τελευταία χρόνια τα φεστιβάλ πάλης προσελκύουν ολοένα και περισσότερους επισκέπτες δίνοντας κίνητρο σε πολλές πόλεις της Τουρκίας να διοργανώνουν τις δικές τους καμηλομαχίες, γεγονός που έχει προκαλέσει την έντονη αντίδραση φιλοζωικών οργανώσεων αλλά της Τουρκικής Ομοσπονδίας για τα Δικαιώματα των Ζώων (HAYTAP), που υποστηρίζει πως το να παρακινείς τα ζώα να πολεμήσουν μεταξύ τους είναι ένα μεγάλο έγκλημα, καλώντας τους δήμους να σταματήσουν «αυτή την εικόνα ντροπής».
Παρόλο που ο νόμος της Τουρκίας για την προστασία των ζώων απαγορεύει τις ζωομαχίες, μια τροπολογία επιτρέπει τις παραδοσιακές παραστάσεις χωρίς βία, στις οποίες περιλαμβάνονται και οι αγώνες πάλης με καμήλες. Στο πλαίσιο αυτό η κυβέρνηση, και συγκεκριμένα το υπουργείο Τουρισμού της Τουρκίας απαντά στις φιλοζωικές οργανώσεις λέει ότι οι καμήλες δεν μπορούν να βλάψουν σοβαρά η μία την άλλη και ότι κατά τη διάρκεια των αγώνων υπάρχει πάντα κοντά τους το απαραίτητο προσωπικό για να τις χωρίσει αν οι συγκρούσεις γίνουν πολύ έντονες. Ο Δικηγορικός Σύλλογος της Κωνσταντινούπολης, από την πλευρά του, έχει επικρίνει τη συγκεκριμένη τροπολογία που επιτρέπει τους αγώνες πάλης ανάμεσα σε καμήλες τονίζοντας, παρά τα αντιθέτως λεγόμενα, ότι οι συγκρούσεις μεταξύ των ζώων είναι βίαιες, επικίνδυνες και δεν έχουν καμία λαογραφική ρίζα.
