Τη στιγμή που το Δημόσιο είναι υποστελεχωμένο, η κυβέρνηση Μητσοτάκη εισάγει ένα σύστημα αξιολόγησης, που δεν αφορά στην αξιολόγηση των δομών, αλλά στην αξιολόγηση προσώπων μέσα σε καθημαγμένες υπηρεσίες του Δημοσίου με κριτήρια πολυεθνικών εταιρειών. Ο δε υπουργός Εσωτερικών, Μ. Βορίδης επιμένει στην ανάδειξη ταλέντων της δημόσιας διοίκησης, αδιαφορώντας για την αποτελεσματική λειτουργία του Δημοσίου.
Στο νέο νομοσχέδιο για την αξιολόγηση του Δημοσίου, μαζί με το μπόνους αποδοτικότητας για τους δημοσίους υπαλλήλους εισάγεται το ενιαίο πλαίσιο δεξιοτήτων, για την ανάδειξη ταλέντων στη δημόσια διοίκηση, όπως έχει κατά καιρούς επισημάνει ο υπουργός Εσωτερικών, Μ. Βορίδης. Έτσι λοιπόν, στις δεξιότητες που θα κληθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι να αξιολογηθούν από 1 έως το 5, όπου το 5 αντιστοιχεί στο «άριστα», εισάγεται ο όρος της «πολιτοκεντρικότητας», που εξειδικεύεται στο «ειλικρινές και αυξημένο ενδιαφέρον του υπαλλήλου για τον πολίτη και την κατανόηση των αναγκών του», στην «εξυπηρέτηση του πολίτη με ταχύτητα, ευγένεια και συνέπεια», στη «διευκόλυνση του πολίτη στις συναλλαγές και επαφές του με τη δημόσια διοίκηση» και στην «παροχή κατάλληλων συμβουλών και υποστήριξης στον πολίτη, ώστε η ικανοποίησή του να διατηρείται σε υψηλά επίπεδα».
Παράλληλα, εισάγεται ο όρος της «ομαδικότητας», που αντιστοιχεί στη «συνεχή προσπάθεια για αλληλοϋποστήριξη των υπαλλήλων με ηρεμία, ευγένεια και θετική διάθεση, χωρίς εντάσεις και διαπληκτισμούς», αλλά και στη «συνεργασία με τρόπο ομαδικό προς εκπλήρωση του δημόσιου συμφέροντος και των σκοπών που επιδιώκει ο φορέας».
Στην αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων εισάγεται και ο όρος της «προσαρμοστικότητας», που σχετίζεται με την «αποτελεσματική και έγκαιρη ανταπόκριση του υπαλλήλου σε νέες συνθήκες και δεδομένα, με την πραγματοποίηση των απαραίτητων ενεργειών, που συμβάλλουν στην προσαρμογή τόσο του ιδίου όσο και του τρόπου εκτέλεσης της εργασίας του». Με δεδομένο ότι οι αλλαγές στον δημόσιο τομέα επέρχονται αργά, μένει να διευκρινιστεί από τον υπουργό σε τι ακριβώς αφορά ο όρος της προσαρμοστικότητας. Στο ίδιο πνεύμα, αξιολογείται η «ευελιξία» και η «ανθεκτικότητα» του υπαλλήλου στις αλλαγές, με σκοπό την «αποτελεσματική διαχείριση ενδεχόμενων κρίσεων και έκτακτων συνθηκών στην εργασία».
Στους πιο μετρήσιμους στόχους της αξιολόγησης εισάγεται και ο «προσανατολισμός στο αποτέλεσμα», με όρους γρήγορης διεκπεραίωσης των υποθέσεων, με άξονα τη «συνέπεια, τη διάθεση, το ενδιαφέρον και το κίνητρο του υπαλλήλου ως προς την έγκαιρη και αποτελεσματική ολοκλήρωση των καθηκόντων του, και την ποιότητα των τελικών παραδοτέων της εργασίας του». Πρόκειται για μια μέτρηση στην αξιολόγηση, που, όπως εισάγεται στον νόμο, βαρύνει κυρίως τους δημοσίους υπαλλήλους ως μονάδες, παρά τη λειτουργία της οργανικής μονάδας. Ουσιαστικά παραβλέπει τα δυσλειτουργικά στοιχεία του Δημοσίου και ρίχνει την ευθύνη αποκλειστικά στους δημοσίους υπαλλήλους. Κι αυτό φαίνεται στον επόμενο στόχο αξιολόγησης, που σχετίζεται με τις οργανωτικές ικανότητες των υπαλλήλων, τον επαγγελματισμό και την ακεραιότητά τους.
Ως κατακλείδα των χαρακτηριστικών της αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων, στο νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών εισάγεται ο όρος της «ηγετικότητας», που σχετίζεται με τη «δημιουργία του απαραίτητου κλίματος εργασίας, παρακίνησης, κινητοποίησης και καλλιέργειας σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ των συναδέλφων για την επίτευξη των στόχων της ομάδας», όπως και «την ικανότητα διεύθυνσης, διοίκησης και καθοδήγησης της δραστηριότητας μιας ομάδας, στο πλαίσιο άσκησης των καθηκόντων του υπαλλήλου, προς επίτευξη ενός κοινού στόχου».
