H στήλη ασχολείται σήμερα με ένα κομμάτι του πλούτου της Αθήνας, ένα μέρος της ιστορικής βιομηχανικής κληρονομιάς της.
Στα χρόνια που μεσολάβησαν, από την ανάδειξη της Αθήνας ως πρωτεύουσας της Ελλάδας και κυρίως τις δεκαετίες του 1950 και του 1960, σε διάφορα σημεία της πόλης οικοδομήθηκαν εργοστάσια που ενίσχυσαν την εκβιομηχάνιση της χώρας.
Θα παρουσιάσουμε λοιπόν σε δύο μέρη τα παλιά εργοστάσια της Αθήνας, με την ιστορία τους και την ιδιαίτερη προσφορά τους στην αγορά.
Αρχίζουμε από το εργοστάσιο μπισκοτοποιίας των αδελφών Παπαδόπουλου, κτισμένο με πελεκητή πέτρα, που βρισκόταν στην οδό Θεσσαλονίκης από την πλευρά των Κ. Πετραλώνων, στη θέση όπου εδώ και χρόνια λειτουργεί το 12ο Γυμνάσιο - Λύκειο Αθηνών.
Το εργοστάσιο -μεγάλο για τα δεδομένα της εποχής- χτίστηκε αμέσως μετά την Μικρασιατική Καταστροφή και απασχόλησε εκατοντάδες εργαζόμενους. Λέγεται ότι μερικοί πλούσιοι Έλληνες της Μ. Ασίας, ανάμεσά τους και οι αδελφοί Παπαδόπουλοι, έβγαλαν τα λεφτά τους εκτός Τουρκίας προβλέποντας την καταστροφή.
Ήλθαν στον Πειραιά επειδή δεν υπήρχε απευθείας σύνδεση με τη Γαλλία και κατέλυσαν σε ένα ξενοδοχείο, αλλά, όταν το πρωί πήγαν να πάρουν πρωινό, ο ρεσεψιονίστ τους ενημέρωσε ότι στην Αθήνα δεν υπάρχουν μπισκότα. Αποφάσισαν λοιπόν να μείνουν στην Αθήνα και να ασχοληθούν με την μπισκοτοποιία.
Ήταν η εποχή που στη χώρα κατέφταναν χιλιάδες πρόσφυγες έτοιμοι για οποιαδήποτε δουλειά, αφού δεν τους είχε μείνει τίποτα.
Το εργοστάσιο μεταφέρθηκε μετά τον πόλεμο, στα χρόνια του 1950, σε έναν μεγαλύτερο χώρο στην λεωφόρο Πέτρου Ράλλη. Πουλήθηκε μάλιστα στην βιομηχανία ΣΤΡΩΜΑΤΕΞ, που κατασκεύαζε στη χώρα μας εκείνα τα ωραία στρώματα με ελατήρια. Αντικατέστησαν έτσι τα αχυρένια παλαιά στρώματα που προορίζονταν για τους φτωχούς.
Δίπλα στο παλιό εργοστάσιο των αδελφών Παπαδόπουλου επί της οδού Θεσσαλονίκης χτίστηκε ένα άλλο εργοστάσιο που παρήγε κορδέλες παντός είδους και χρώματος. Την εποχή εκείνη τα κορίτσια έβαζαν στα μαλλιά μια χρωματιστή κορδέλα με φιόγκο. Κορδέλες χρησιμοποιούσαν μάλιστα σε πολλές άλλες χρήσεις.
Άλλο ένα παλαιό εργοστάσιο γέμιζε κάποτε τη γειτονιά των Πετραλώνων με γλυκιές ευωδίες. Από τα μέσα του 19ου αιώνα παρήγε σοκολάτες και σοκολατάκια. Πρόκειται για τη σοκολατοποιία Παυλίδη, που και σήμερα είναι εγκατεστημένη κοντά στου Καμπά, αλλά απασχολεί πολύ λιγότερους εργαζόμενους λόγω της αυτοματοποίησης της παραγωγής.
Συνεχίζεται...
