Η Οδός Σταδίου είναι ιστορικός δρόμος στο κέντρο της Αθήνας. Συνδέει την Πλατεία Ομονοίας με την Πλατεία Συντάγματος. Η Οδός Σταδίου προβλεπόταν να φτάσει μέχρι και το Παναθηναϊκό Στάδιο.
Ωστόσο η αντιβασιλεία του Όθωνα δεν υλοποίησε τον σχεδιασμό αυτόν είτε λόγω της έλλειψης των απαιτούμενων κονδυλίων είτε επειδή δεν ήθελε να συγκρουστεί με τους κτηματίες των οποίων τα κτήματα έπρεπε να απαλλοτριώσει για την πραγματοποίησή του είτε και για τους δύο λόγους.
Έτσι, αν και ο δρόμος έμεινε ημιτελής, διατήρησε την αρχική του ονομασία σαν στοιχειωμένη κατάρα των «πολεοδόμων» Κλεάνθη, Σάουμπερτ και Κλέντζε με σκοπό να θυμίζει στους γραφειοκράτες το ανεκπλήρωτο τούτο έργο. Προσπάθησαν τρεις φορές να απαλλαγούν από αυτή την «κατάρα», θέλοντας να μετονομάσουν τον δρόμο σε οδό Φειδίου, Ακακιών (μιας και κάποτε υπήρχαν ακακίες στα πεζοδρόμια), Ουίνστον Τσόρτσιλ, αλλά δεν τα κατάφεραν και το όνομά της παρέμεινε Σταδίου. Η οδός υπήρχε από την αρχαία εποχή.
Η οδός Σταδίου ανήκει στην 1η δημοτική ενότητα της πόλης της Αθήνας. Σημείο αφετηρίας είναι η Ομόνοια, ενώ διέρχεται μπροστά από την Παλαιά Βουλή και την Πλατεία Κλαυθμώνος. Θεωρείται διαχρονικά ένας από τους πιο ενδιαφέροντες δρόμους της αστικής κοινωνίας των Αθηνών, στεγάζοντας το Μουσείο της Πόλης των Αθηνών, κινηματοθέατρα, τραπεζικά καταστήματα και εμπορικά κτίσματα.
Μετά τον εμφύλιο πόλεμο η οδός έγινε μονής κατεύθυνσης με τρεις λωρίδες κυκλοφορίας και χώρους στάθμευσης. Κατά τη δεκαετία του 1990 αρκετά κτήρια γκρεμίστηκαν και στη θέση τους κατασκευάστηκαν οκταώροφες και δεκαώροφες πολυκατοικίες, αν και αρκετά νεοκλασικά κτήρια διασώθηκαν. Πρόκειται κυρίως για μια εμπορική οδό, με πολυτελή καταστήματα να βρίσκονται πλησίον της Πλατείας Συντάγματος και τα λαϊκότερα κοντά στην Πλατεία Ομονοίας.
H κρίση της δεκαετίας 2010 - 2020 επέδρασε αποφασιστικά στην εικόνα της κεντρικής αυτής λεωφόρου, αφού ιστορικά καταστήματα έκλεισαν και η οδός Σταδίου συνολικά φτώχυνε.
Στις 20 Ιουλίου 1965, στη διασταύρωση των οδών Σταδίου και Χρήστου Λαδά, δολοφονήθηκε ο αγωνιστής φοιτητής Σωτήρης Πέτρουλας στη διάρκεια μεγάλης λαϊκής κινητοποίησης κατά του βασιλικού πραξικοπήματος.
