Γνωρίζονταν από παλιά, αλλά δεν ήταν φίλοι. Βρίσκονταν όμως συχνά σε κοινή παρέα κι έτσι είχε αναπτυχθεί αμοιβαίος σεβασμός και εκτίμηση, αλλά μέχρι εκεί.
Τα περιοριστικά μέτρα της άνοιξης τους βρήκαν χωρίς συντρόφους και μέσα στον πυρετό των κοινωνικών δικτύων άρχισαν να επικοινωνούν κάθε μέρα.
Μοιράζονταν συνταγές μαγειρικής, την επικαιρότητα και τα βράδια τις ταινίες που συντονίζονταν να δουν ταυτόχρονα για να ανταλλάσσουν τις εντυπώσεις και τις εκπλήξεις τους με μηνύματα.
Με την άρση των περιορισμών, οι πρώτοι άνθρωποι που συνάντησαν ήταν ο ένας τον άλλον και, έχοντας μοιραστεί τόση μοναξιά, τόσες εντυπώσεις και τόσες συνταγές, σχεδόν αυτονόητα θα μοιράζονταν στο εξής την καθημερινότητά τους. Ήταν άλλωστε τόσο οικείο να είναι μαζί.
Το καλοκαίρι πήγαν διακοπές και όλοι πίστευαν ότι ήταν ένα από εκείνα τα παλιά ζευγάρια που εξακολουθούν να είναι ερωτευμένοι, αλλά με εκείνη την ηρεμία της εμπιστοσύνης που έχει αναπτυχθεί με τα χρόνια. Το ίδιο ένιωσαν και οι ίδιοι, οπότε με την επιστροφή τους ανακοίνωσαν την απόφαση να συγκατοικήσουν και χωρίς χρονοτριβή το έπραξαν κιόλας.
Εκείνος με τα πολυήμερα ταξίδια στο εξωτερικό και εκείνη με τις βάρδιες στο νοσοκομείο είχαν και το χώρια, και το μαζί για να γεμίζουν το κενό της απόστασης.
Η χειμωνιάτικη καραντίνα δεν ήρθε γι’ αυτούς ως κεραυνός εν αίθρια. Εκείνη έβλεπε ότι αυξάνονταν τα κρούσματα κι εκείνος ίσα που πρόλαβε να επιστρέψει από το τελευταίο ταξίδι πριν κλείσουν τα σύνορα. Η χαρά της συγκατοίκησης κράτησε λίγο, αφού οι ώρες εργασίας στο νοσοκομείο ήταν πολλές και ύστερα στον καναπέ για λόγους προστασίας. Κι εκείνος δεν πλησίαζε, από φόβο. Η απόσταση άρχισε να μεγαλώνει. Ξένος σε ένα σπίτι που εκείνη έλειπε και ανέστια εκείνη που σπάνια γυρνούσε σε λογικές ώρες.
Στις γιορτές άρχισαν να ελπίζουν. Τα κρούσματα μειώνονταν και το εμβόλιο θα ερχόταν από μέρα σε μέρα. Πίστεψαν ότι το επόμενο διάστημα θα μειωθούν οι βάρδιες στο νοσοκομείο, όμως με τον καιρό αποδείχθηκε ότι τα πράγματα δεν ήταν καθόλου έτσι.
Η αγορά άνοιξε, όπως και τα σχολεία, αλλά τα εμβόλια δεν έφταναν για όλους και οι μεγάλες βάρδιες επέστρεψαν, με τη ζωή τους να ξαναμπαίνει στον πάγο.
Δεν έφτανε που έμεναν μαζί.
