Η αστυνομία θα βρίσκεται πλέον και εντός των τειχών των πανεπιστημίων. Αυτή είναι η επόμενη μέρα της διακυβέρνησης της Ν.Δ., που θα στιγματίσει ανεπανόρθωτα τη νέα γενιά και θα γραφτεί στις πιο μελανές σελίδες της Ιστορίας μας. Άλλωστε η επένδυση της κυβέρνησης βασίζεται στην τρομοκρατία, τον φόβο και την καταστολή.
Επιδιώκει να φιμώσει οποιονδήποτε αντιστέκεται. Και τολμά να δημιουργεί αστυνομικό σώμα μέσα στα ΑΕΙ καταπατώντας το πανεπιστημιακό και ακαδημαϊκό άσυλο, την ελευθερία έκφρασης και τη διακίνηση ιδεών, που κατακτήθηκαν με αγώνες δεκαετιών και βάφτηκαν με αίμα.
Προσπαθεί να αποστειρώσει τους πανεπιστημιακούς χώρους από τις συλλογικές διαδικασίες, τις συνελεύσεις και τα φοιτητικά κινήματα, που αποτελούν το ζωτικό τους όργανο. Το άσυλο είναι ιερό και η κυβέρνηση επιχειρεί να το βεβηλώσει με τον πιο χυδαίο τρόπο.
Σκοτεινές στιγμές ισοπέδωσης του ασύλου
«Προωθείται η περαιτέρω ενίσχυση της ασφάλειας των πανεπιστημίων μέσα από έναν ρεαλιστικό επιχειρησιακό σχεδιασμό που θα ισχύει για όλα τα ΑΕΙ της χώρας, προκειμένου να εμπεδωθεί ένα ποιοτικό ακαδημαϊκό περιβάλλον, απαλλαγμένο από φαινόμενα παραβατικότητας και ανομίας» ανέφερε στην ανακοίνωσή του το υπουργείο Παιδείας μετά τη συνάντηση της πολιτικής ηγεσίας με τον κ. Χρυσοχοΐδη.
Η πρώτη εικόνα που έρχεται στο μυαλό είναι πίσω στην περίοδο της χούντας, όταν τα πανεπιστήμια κατακλύζονταν από το Σπουδαστικό της Ασφάλειας -το αστυνομικό σώμα που είχε την εποπτεία των πανεπιστημίων τότε. Από τη μία υπήρχαν οι αστυνομικοί που επιτηρούσαν τις πύλες εισόδου των ΑΕΙ και από την άλλη οι ασφαλίτες, οι οποίοι τριγύριζαν στις σχολές προσποιούμενοι τους σπουδαστές για την παρακολούθηση της πολιτικής δράσης φοιτητών που τάσσονταν ενάντια στο δικτατορικό καθεστώς.
Το πανεπιστημιακό άσυλο, που κατακτήθηκε με τους αιματοβαμμένους αγώνες των φοιτητών του Πολυτεχνείου, ήρθε να ισοπεδωθεί από την αυταρχική κυβέρνηση της Ν.Δ. τον Αύγουστο του 2019 και αποτέλεσε μάλιστα την πρώτη νομοθετική ρύθμιση της σημερινής ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας.
Και στη συνέχεια, φτάνοντας στο πρόσφατο παρελθόν, έρχεται στον νου η εικόνα στην ΑΣΟΕΕ, τον Νοέμβριο του 2019. Από τη μία βρίσκονται 200 φοιτητές που διαμαρτύρονται για το λοκ άουτ της Συγκλήτου και από την άλλη βρίσκονται παρατεταγμένες οι δυνάμεις των ΜΑΤ, μέσα στο προαύλιο της σχολής, που τους έχουν εγκλωβίσει ρίχνοντάς τους χημικά και εξαπολύοντας επιθέσεις με κλομπ, με αποτέλεσμα να υπάρξουν τραυματίες. Και στις 24 Φεβρουαρίου του 2020 ένας ασφαλίτης σηκώνει όπλο ενάντια σε φοιτητές στο προαύλιο της ΑΣΟΕΕ και στη συνέχεια φυγαδεύεται με τη βοήθεια των ΜΑΤ.
Αυτές οι εικόνες θα γίνουν καθημερινότητα. Γιατί η αστυνομία θα βρίσκεται για πάντα εκεί. Σε 24ωρη βάση εντός των τειχών των πανεπιστημίων.
Αυταρχικές παρεμβάσεις
Οι τρεις προωθούμενες διατάξεις που συζητήθηκαν αφορούν τη σύσταση «Ειδικής Ομάδας Προστασίας Πανεπιστημιακού Ιδρύματος», τη σύσταση δομών και τη «διεύρυνση των μέτρων ασφαλείας στον χώρο του πανεπιστημίου, συμπεριλαμβανομένης και της ελεγχόμενης εισόδου στα ΑΕΙ», καθώς και την «ενίσχυση των διατάξεων ποινικού και πειθαρχικού δικαίου».
Υπενθυμίζεται ότι αυτές τις παρεμβάσεις τις είχε εξαγγείλει ο πρωθυπουργός στις αρχές Νοεμβρίου. Ωστόσο βρήκε απέναντί του τη Σύνοδο των Πρυτάνεων, η οποία εξέφρασε την πλήρη αντίθεσή της στη δημιουργία οποιουδήποτε σώματος που θα έχει αναφορά στην ΕΛ.ΑΣ.
«Μέλημά μας ήταν και παραμένει η προστασία της ακαδημαϊκής ελευθερίας, η διασφάλιση της ελεύθερης διακίνησης ιδεών, της απρόσκοπτης διδασκαλίας και έρευνας. Απαιτείται συνεργασία αλλά και η τήρηση στάσης ευθύνης από όλους τους εμπλεκόμενους. Πολιτεία, πρυτανικές αρχές, προσωπικό των ΑΕΙ και φοιτητές πρέπει να εργαστούμε όλοι μαζί για πανεπιστήμια ελεύθερα, ασφαλή, σύγχρονα, εξωστρεφή, μακριά από νοσηρά φαινόμενα που δεν έχουν καμία θέση στον ακαδημαϊκό χώρο» ανέφερε με περίσσια υποκρισία η Νίκη Κεραμέως.
Για ποια ακαδημαϊκή ελευθερία μιλάει άραγε; Υπάρχει ελευθερία και διακίνηση ιδεών όταν η παρουσία της αστυνομίας είναι συνεχής;
Δημοκρατία εναντίον Αστυνομοκρατίας
Μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας μιλούν στην ΑΥΓΗ για τα σχέδια του υπουργείου Παιδείας
«Προτεραιότητα της κυβέρνησης είναι η αστυνομία. Σε καιρό πανδημίας, ωστόσο, δεν πρέπει να σκέφτεται την αστυνόμευση, αλλά τη στήριξη του ΕΣΥ με προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών» τονίζει στην ΑΥΓΗ, ο καθηγητής Σύχρονης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας Πολυμέρης Βόγλης.
«Και το υπουργείο Παιδείας, μέσα σε τόσα προβλήματα που υπάρχουν στην εκπαίδευση, θέτει ως προτεραιότητα την πρόσληψη αστυνομικών, ενώ θα έπρεπε να ασχοληθεί με την πρόσληψη νέων μελών ΔΕΠ, καθώς υπάρχει σοβαρό πρόβλημα έλλειψης διδακτικού προσωπικού μετά τις συνταξιοδοτήσεις και τα μνημονιακά χρόνια που οι προσλήψεις είχαν εκμηδενιστεί» λέει ο Π. Βόγλης.
«Τα πανεπιστήμια και οι φοιτητές έχουν ανάγκη από αίθουσες διδασκαλίας οι οποίες ασφυκτιούν, έχουν ανάγκη από την ανέγερση φοιτητικών εστιών ώστε να μην υποχρεώνονται οι φοιτητές με σοβαρά οικονομικά προβλήματα να νοικιάζουν διαμερίσματα».
Δυστυχώς, «η χρηματοδότηση για τα ΑΕΙ μειώνεται συνεχώς με βάση τον προϋπολογισμό του 2021. Με ποιον τρόπο θα αντιμετωπιστεί το brain drain χωρίς κονδύλια για έρευνα; Σίγουρα όχι με την αστυνομοκρατία».
Από την άλλη, «το κράτος θα έπρεπε να μεριμνήσει ώστε να ενσωματώσει ιατρεία εντός των πανεπιστημίων για την αντιμετώπιση έκτακτων περιστατικών, όπως ένα ατύχημα, ένας τραυματισμός ή μία επιληπτική κρίση» προτείνει ο Π. Βόγλης. «Είναι θέμα προτεραιοτήτων».
Η «ασφάλεια των πανεπιστημίων», την οποία επικαλείται η Ν. Κεραμέως, «διασφαλίζεται ήδη από security που υπάρχουν για να προστατεύουν την περιουσία των πανεπιστημίων» προσθέτει. Παράλληλα, όπως επισημαίνει ο ίδιος, «είναι απαράδεκτο να κυκλοφορούν αστυνομικές δυνάμεις μέσα στα ΑΕΙ την ώρα διεξαγωγής των μαθημάτων, των εργαστηρίων, των σεμιναρίων και των εκδηλώσεων. Το άσυλο είναι δικαίωμα των φοιτητών και κατάκτηση και τα πανεπιστήμια χώροι παραγωγής γνώσης και έρευνας. Άλλο η φύλαξη, άλλο η αστυνόμευση. Είναι εντελώς αναντίστοιχο με την πραγματικότητα των πανεπιστημίων και αντίθετο με την ελευθερία έκφρασης».
«Η κοινωνία δεν έχει ανάγκη από περισσότερη αστυνομοκρατία, αλλά από περισσότερη δημοκρατία» καταλήγει ο Π. Βόγλης.
«Χρήματα για την Παιδεία και όχι για την αστυνομία»
«Η επένδυση της κυβέρνησης Ν.Δ. στην καταστολή, ως βασικό μέσο επιβολής κάθε αντιλαϊκού μέτρου, είναι προφανής. Ο τρόπος όμως που εξειδικεύεται στα πανεπιστήμια λαμβάνει πραγματικά πρωτόγνωρα και επικίνδυνα χαρακτηριστικά τόσο με την κατάργηση του ασύλου όσο και με τις εξαγγελίες για ίδρυση σώματος πανεπιστημιακής αστυνομίας, έλεγχο εισόδου στα ιδρύματα και αυστηροποίηση του πειθαρχικού πλαισίου» λέει στην ΑΥΓΗ ο Θοδωρής Μαγκλάρας, φοιτητής της ΣΕΜΦΕ στο ΕΜΠ και μέλος της ΝΚΑ.
«Είναι προφανές ότι δεν είναι τυχαία η εφαρμογή τέτοιας αντιδημοκρατικής υφής μέτρων στα πανεπιστήμια, αλλά γίνεται ακριβώς για να επιβληθούν ευκολότερα οι εκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις. Αυτό διότι η κυβέρνηση αναγνωρίζει -ορθώς- ότι τα μέτρα αυτά δεν φέρουν την κοινωνική νομιμοποίηση και άρα θα συναντήσουν ισχυρές αντιστάσεις από το εκπαιδευτικό κίνημα. Προφανώς οι αναδιαρθρώσεις δεν έρχονται ως κεραυνός εν αιθρία, αλλά αποτελούν συνέχεια και εμβάθυνση του ευρωπαϊκού σχεδίου για την εκπαίδευση που υλοποιείται χρόνια τώρα. Στόχο έχουν την ουσιαστική υποβάθμιση του δημόσιου πανεπιστημίου και την πολιτική φίμωση του φοιτητικού κινήματος και των φοιτητικών συλλόγων που διαχρονικά έθεταν αναχώματα στις κυβερνητικές πολιτικές» επισημαίνει ο ίδιος.
«Θέλουν ένα πανεπιστήμιο απονεκρωμένο, πολιτικά ανενεργό, κέντρο στείρας αναπαραγωγής πληροφοριών (ειδικά στη συνθήκη της τηλεκπαίδευσης), στο οποίο οι κυβερνήσεις θα μπορούν να υλοποιούν χωρίς απάντηση τις αντιεκπαιδευτικές πολιτικές. Αυτό αποδεικνύουν και τα δισεκατομμύρια του ελληνικού ΑΕΠ που χρόνια τώρα πηγαίνουν οπουδήποτε αλλού παρά στην Παιδεία και την Υγεία, αλλά και η επιλογή να δοθούν χρήματα για την πανεπιστημιακή αστυνομία και τις δυνάμεις καταστολής γενικότερα παρά για τις κοινωνικές ανάγκες.
Κανονικοποιείται δε πλήρως και μια συνθήκη όπου οι δυνάμεις καταστολής επιτηρούν κάθε χώρο και συλλογική διαδικασία, και, στην περίπτωση που διαμορφώνονται αντιστάσεις, επεμβαίνουν με ακραία βία. Οι πρόσφατες εικόνες της 17ης Νοεμβρίου και της 6ης Δεκεμβρίου είναι ενδεικτικές των στοχεύσεων της κυβέρνησης. Ως απάντηση, λοιπόν, το φοιτητικό κίνημα, πλάι στους εργαζομένους, πρέπει να διεκδικήσει χρήματα για την Παιδεία και όχι για εξοπλισμούς και αστυνομία» καταλήγει ο Θοδωρής.
