Τα λουκέτα στα χιλιάδες καταστήματα που μπήκαν από το Σάββατο που τέθηκε σε ισχύ το δεύτερο επώδυνο lockdown, οι απολύσεις, η απόγνωση του κόσμου και η κραυγή αγωνίας του υγειονομικού προσωπικού για τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές στο ΕΣΥ, είναι απόρροια της έλλειψης σχεδίου της κυβέρνησης για την ενίσχυση των δομών και των υπηρεσιών δημόσιας Υγείας και της επιλογής της να μην αξιοποιήσει τον χρόνο που είχε, από την έναρξη της επιδημίας, να θωρακίσει αποτελεσματικά τα νοσοκομεία, τα σχολεία, τα ΜΜΜ, έτσι ώστε να δημιουργηθούν καλύτεροι όροι για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας.
Η επικοινωνιακή διαχείριση της κρίσης
Αν και η μεταδοτικότητα του ιού ήταν γνωστή, αν και τα επιδημιολογικά δεδομένα έδειχναν αυξητικές μεταβολές από την 1η Αυγούστου που άνοιξε ο τουρισμός, από τις 15 Σεπτεμβρίου που άνοιξαν χωρίς μέτρα προστασίας τα σχολεία, η κυβέρνηση έκανε μόνο επικοινωνιακή διαχείριση της πανδημίας ανακοινώνοντας με στόμφο σωτήρια μέτρα αστυνομικής λογικής, χωρίς να κάνει καμία προετοιμασία για το ΕΣΥ και για τη δημόσια Υγεία και τις υπηρεσίες της, προκειμένου να ανταποκριθούν στις αυξημένες ανάγκες του δεύτερου κύματος της πανδημίας.
Είναι σαφές ότι δεν άκουσε τους υγειονομικούς που ζητούσαν επιτακτικά την ενίσχυση με μόνιμο προσωπικό των νοσοκομείων και των υπηρεσιών Υγείας, αλλά ούτε και τις προτάσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την ανάγκη υλοποίησης ενός σχεδίου με μόνιμου τύπου παρεμβάσεις για τη δημιουργία μόνιμου και δυνατού μηχανισμού επιτήρησης, για τη στελέχωση των νοσοκομείων, για την αντικατάσταση του γερασμένου προσωπικού τους.
Επίσης η κυβέρνηση δεν άκουγε την έκκληση για την ανάγκη εύκολης πρόσβασης στη διάγνωση, έτσι ώστε να υπάρχει πιο καθαρή εικόνα για την πορεία της επιδημίας και τη διασπορά της. Δεν άκουσε ούτε καν τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, πού έγκαιρα σύστησε στις χώρες να δαπανήσουν χρήματα και να αξιοποιήσουν ως εργαλείο το testing προκειμένου να επιτευχθεί η αναχαίτιση της πανδημίας.
Το αποτέλεσμα από την επιλογή της να μην συνταγογραφείται και να μην αποζημιώνεται το τεστ από τον ΕΟΠΥΥ είναι να υπολείπεται κατά πολύ από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες σε ό,τι αφορά τον αριθμό των τεστ που διενεργεί, να μην έχει ακριβή ή όσο γίνεται πιο ακριβή επιδημιολογική εικόνα της επιδημίας και, την ίδια ώρα, χιλιάδες πολίτες να αναγκάζονται να πληρώνουν στα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα από την τσέπη τους για μια εξέταση που αφορά τη δημόσια Υγεία.
Η κυβέρνηση φέρει ευθύνη για την επερχόμενη υγειονομική και οικονομική καταστροφή, γιατί όλους αυτούς τους μήνες δεν θωράκισε και δεν επένδυσε στο ΕΣΥ ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί στις αυξημένες ανάγκες της πανδημίας αλλά και σε όλες τις υγειονομικές ανάγκες πάγιου χαρακτήρα.
Ενδεικτική της πρακτικής της κυβέρνησης -που έχει σχέδιο αντιφατικό, προσωρινό, πρόχειρο και επικίνδυνο για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας- είναι η οδηγία που δόθηκε προς τα νοσοκομεία της χώρας να αναστείλουν κατά 80% τις τακτικές χειρουργικές επεμβάσεις στα δημόσια νοσοκομεία και αυτά να μετατραπούν σε νοσοκομεία μίας νόσου, με αποτέλεσμα τον κίνδυνο εκτίναξης της θνητότητας και της νοσηρότητας από άλλες παθήσεις, όπως αποδεικνύεται από τη δραματική αύξηση των ήδη μακροχρόνιων αναμονών, τη μοιραία μετατροπή τακτικών χειρουργείων σε επείγοντα, τις επιπλοκές και την αρνητική εξέλιξη της εκάστοτε νόσου, βάσει της εμπειρίας του πρώτου κύματος της πανδημίας.
Παράπλευρες υγειονομικές απώλειες
Η αναστολή κατά 80% των χειρουργείων γίνεται ή γιατί δεν υπάρχουν κλίνες ΜΕΘ ή για να μεταφερθεί το προσωπικό σε κάποια άλλη δομή προκειμένου να καλύψει προσωρινά τα κενά που αυξάνονται σημαντικά και λόγω τού ότι είναι περισσότεροι από 450 υγειονομικοί που νοσούν αλλά και λόγω της επιλογής της κυβέρνησης να μην προσλάβει τα απαραίτητο προσωπικό, με αποτέλεσμα μικρότερος αριθμός υγειονομικού προσωπικού σε σχέση με πέρσι να δίνει τη μάχη στα νοσοκομεία.
Έτσι οι πολίτες που θα χρειαστούν να υποβληθούν σε κάποια χειρουργική επέμβαση θα αναγκαστούν να πληρώσουν στον ιδιωτικό τομέα ή θα τη ματαιώσουν, με αρνητικές συνέπειες για την υγεία τους.
Επίσης ενδεικτική της προχειρότητας και της εγκληματικής αμεριμνησίας της κυβέρνησης όλους αυτούς τους μήνες να ενισχύσει τις μονάδες Υγείας είναι η απόφαση που έλαβε να στείλει ασθενείς με Covid-19 από τα υπερπλήρη νοσοκομεία της βορείου Ελλάδας -όπου εμφανίζεται, σύμφωνα με εκτιμήσεις, πενταπλάσια η διασπορά σε σχέση με της Αττικής- και συγκεκριμένα από το ΠΓΝ Ιωαννίνων προς νοσοκομεία άλλων νομών, που δεν διαθέτουν την υποδομή ούτε το εξειδικευμένο προσωπικό, επιβάλλοντας μάλιστα στους γιατρούς να αναλάβουν την ευθύνη της νοσηλείας παρά τις αντιδράσεις που οι τελευταίοι εξέφρασαν για το ότι κάτω από αυτές τις συνθήκες αντίκειται στην κοινή λογική και την ορθή πρακτική η νοσηλεία επιβεβαιωμένων κρουσμάτων.
Η κυβέρνηση, μη εκτιμώντας επαρκώς τη χρησιμότητα της δημόσιας Υγείας, χρησιμοποιεί το κύρος τής κεντρικά ελεγχόμενης επιστήμης προκειμένου να δικαιολογήσει τις επιλογές της, που χαρακτηρίζονται από υποχώρηση σε επιχειρηματικές πιέσεις από τον τουρισμό, την ακτοπλοΐα, τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα και κλινικές, και εξαιρέσεις λόγω πολιτικού κόστους, όπως για τους χώρους λατρείας και τις ανάρμοστες συμπεριφορές ιεραρχών.
Ο πρωθυπουργός για το ζήτημα της πανδημίας έχει κάνει 12 διαγγέλματα χωρίς καμία ουσιαστική παρέμβαση στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της δημόσιας Υγείας και του ΕΣΥ ώστε να ανταποκριθεί με επάρκεια και ασφάλεια σε έκτακτες αλλά και πάγιες και διαρκείς ανάγκες του συστήματος, προς όφελος όλης της κοινωνίας.
Οφείλει η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός να καταλάβει έστω και τώρα ότι, ακόμα και να βρεθεί το εμβόλιο, η ανάγκη επένδυσης στην Υγεία και αξιοποίησης της κρίσης ως ευκαιρίας για να ενισχυθούν οι δημόσιες δομές σε προσωπικό και υποδομές είναι επιτακτική. Επιβάλλεται στις ανακοινώσεις εκτός από τα επιδημιολογικά δεδομένα να ανακοινώνονται τα μέτρα και οι παρεμβάσεις που έχουν κατεύθυνση την ενίσχυση, την αναβάθμιση των δομών Υγείας και της ΠΦΥ ώστε το σύστημα να μην αιφνιδιάζεται και να λειτουργεί όχι αποσπασματικά και πρόσκαιρα αλλά ουσιαστικά και στην κατεύθυνση της προαγωγής της υγείας, συμβάλλοντας στην καταπολέμηση των κοινωνικών ανισοτήτων στην περίθαλψη των πολιτών.
