Ούτε συζήτηση από το Μαξίμου για ευρω-προεκλογικό ντιμπέιτ μεταξύ των πολιτικών αρχηγών. Το επίσημο επιχείρημα από το Μαξίμου είναι ότι… γίνονται ντιμπέιτ στη Βουλή όταν αντιπαρατίθενται τα κόμματα (και) σε επίπεδο ηγεσιών. Το ανεπίσημο υιοθετεί τη γνωστή ρήση «συνταγή που πετυχαίνει δεν την αλλάζεις», παραπέμποντας στη μετά τον Κώστα Καραμανλή τακτική των αρχηγών της: όχι τετ α τετ με τους αντιπάλους σου και, κυρίως, με τον βασικό εξ αυτών, διότι όσα ευφυολογήματα κι αν επιστρατεύσουν ο πρωθυπουργός και οι επικοινωνιολόγοι του, η καθημερινότητα διαψεύδει από μόνη της τα ψέματα και το «μαύρο- άσπρο». Κοινώς, τι να σου κάνει ο Γκρίνμπεργκ όταν το σούπερ μάρκετ, οι λογαριασμοί, η διάλυση του δημόσιου συστήματος Υγείας ή οι συγκαλύψεις σε βάρος του Κράτους Δικαίου παραμένουν αδιάψευστος μάρτυρας της πολιτικής σου;
Η αλλεργία του Μαξίμου στα ντιμπέιτ έγινε τόσο αισθητή επί Αντώνη Σαμαρά, που κατέστησε διαχρονική τη θρυλική ιαχή του Νίκου Αλέφανου: «Ντιμπέι, ρε…». Η ακριβής φράση του μάλιστα, λίγο πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, ήταν: «Έχεις προσωπικότητα; Ντιμπέι, ρε… Αύριο το πρωί, ρε»!
Η ιστορική αφορμή
Οι άνω… των 30 ετών θυμούνται το παλιό ντιμπέιτ (2000) ανάμεσα στον τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κώστα Καραμανλή και στον τότε πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη, όπως και το αντίστοιχο ανάμεσα στον πρώτο, όταν ήταν πρωθυπουργός, και στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γιώργο Παπανδρέου (2009). Σε εκείνη τη μονομαχία ο πρωθυπουργός κύριος Καραμανλής επιχειρούσε επί δίωρο να πείσει για τη θωρακισμένη ελληνική οικονομία, ενώ είχε καταρρεύσει ήδη η Lehman Brothers, προκαλώντας ένα τσουνάμι εξελίξεων, αλλά την ίδια στιγμή υποσχόταν υποχρεωτική λιτότητα, ενώ ο καλπάζων προς τη νίκη κύριος Παπανδρέου εξηγούσε το περίφημο «λεφτά υπάρχουν», εννοώντας τη φοροδιαφυγή, τους ανείσπρακτους φόρους ή τα ΕΣΠΑ. Αυτό το ντιμπέιτ έγινε η αφορμή για τη… γαλάζια αλλεργία, σε βαθμό που κανένα πολιτικό ή επικοινωνιακό «αντισταμινικό» δεν μπορεί να την αντιμετωπίσει μέχρι σήμερα.
O αμέσως επόμενος αρχηγός της Ν.Δ., ο Αντώνης Σαμαράς, απέφυγε, αρχικά με σλάλομ και μετά κοφτά, τη δημόσια αντιπαράθεση με τον ανερχόμενο Αλέξη Τσίπρα. Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να είχε μπει στη Βουλή με μόλις 5%, οι δημοσκοπήσεις όμως τον έδειχναν να εκτινάσσεται συνεχώς, με αποτέλεσμα στις πρώτες εκλογές του Μαΐου του 2012 να πάρει 16,7% και στις δεύτερες, του Ιουνίου του 2012, να εκτιναχθεί στο 26,9%, εδραιώνοντας τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Την ίδια συνταγή… no debate τήρησε η Ν.Δ. και πριν από τις δεύτερες εκλογές, τον Ιούνιο του 2012, όπως και τον Ιανουάριο του 2015, όταν όλες οι μετρήσεις έστελναν τον κύριο Τσίπρα στο Μαξίμου: καμία τηλεοπτική αντιπαράθεση ανάμεσα στους πολιτικούς αρχηγούς, είτε όλων μαζί είτε, φυσικά, Σαμαρά-Τσίπρα.
Οι παρατηρήσεις Μεϊμαράκη στον… σκηνοθέτη
Η αλήθεια είναι ότι ο μετέπειτα προσωρινός αρχηγός της Ν.Δ. Βαγγέλης Μεϊμαράκης ενόψει των εκλογών του Σεπτεμβρίου του 2015 έσπασε την παράδοση και δέχθηκε όχι ένα, αλλά… δύο ντιμπέιτ: ένα ανάμεσα σε όλους και ένα με τον κύριο Τσίπρα. Αν έμεινε κάτι από την αναμέτρηση των δύο μονομάχων ήταν οι διαρκείς συστάσεις του κυρίου Μεϊμαράκη προς τον σκηνοθέτη της δημόσια τηλεόρασης να μην τον εμφανίζει… ισοϋψή με τον αντίπαλό του στα «παράθυρα», υπενθυμίζοντας ότι είναι πιο ψηλός. Οι εν λόγω παρεμβάσεις προκάλεσαν γέλιο χαλαρώνοντας την ατμόσφαιρα, ωστόσο εκείνο το ντιμπέιτ χαρακτηρίστηκε από επικοινωνιολόγους ως «το πιο ελεύθερο», αφού υπήρχαν και ελεύθερο πεδίο αλλά και η δυνατότητα στον μονομάχο να σηκώνει κάρτα για να παρεμβαίνει στα λεγόμενα του άλλου.
Οι αρνήσεις Μητσοτάκη με βοήθεια… εκ Περισσού
Και μετά… ήρθε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ενόψει των εκλογών του Ιουλίου του 2019 η Ν.Δ. δέχτηκε «τηλεμαχία με όλους», αλλά η αρχική σκέψη για την 1η Ιουλίου σκόνταψε στην παρουσία του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στη σύνοδο κορυφής. Άλλες ημερομηνίες δεν βρέθηκαν διότι το ΚΚΕ είχε «φορτωμένο πρόγραμμα» και το ΚΙΝ.ΑΛΛ. το δικαιολόγησε. Η άρνηση όλων συνεχίστηκε ακόμα κι όταν ο κύριος Τσίπρας πρότεινε να επιστρέψει λίγες ώρες νωρίτερα από τις Βρυξέλλες και να γίνει η διαδικασία στην αρχική ημερομηνία, στην 1η Ιουλίου. Με ένα «όχι», φυσικά, απάντησε η Ν.Δ. στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για μονομαχία Τσίπρα-Μητσοτάκη. Μόλις και μετά βίας ο αρχηγός της Ν.Δ. δέχθηκε πέρυσι, πριν από τις πρώτες εθνικές εκλογές του Μαΐου, να γίνει ντιμπέιτ ανάμεσα σε όλους τους πολιτικούς αρχηγούς. Η εν λόγω «αναμέτρηση» έμεινε στην ιστορία ως η πιο στημένη, με παράλληλους μονολόγους, χωρίς τη δυνατότητα να θέσει ερώτημα ο ένας στον άλλον ή να κάνει παρέμβαση και, επιπλέον, ο χρόνος των απαντήσεων ήταν τόσο μικρός, που μόνο… το stop των τηλεγραφημάτων έλειπε.
Για «μονομαχία» ανάμεσα σε Μητσοτάκη και Τσίπρα ούτε λόγος, με το μονότονο επιχείρημα του Μαξίμου: Δεν προλαβαίνουμε, το πρόγραμμα του πρωθυπουργού είναι γεμάτο. Ντιμπέιτ δεν έγινε ούτε πριν από τις εκλογές του Ιουλίου. Όταν, μετά τη σύσκεψη στο Προεδρικό Μέγαρο, ο κύριος Τσίπρας ρώτησε τον κύριο Μητσοτάκη «θα κάνουμε ντιμπέιτ;», η απάντηση ήταν «δεν βλέπω τον λόγο». Η συνταγή δούλεψε κανονικά, δηλαδή. Και τηρείται ακόμα, καθώς το ανεπίσημο γαλάζιο επιχείρημα για το νέο «όχι» σε ντιμπέιτ Μητσοτάκη-Κασσελάκη αφορά τις μικρές δημοσκοπικές διαφορές ανάμεσα στα κόμματα της αντιπολίτευσης…
