Η οδός Αιόλου είναι οδική αρτηρία στο κέντρο της Αθήνας. Ξεκινώντας από τον Πύργο των Ανέμων, ανατολικά της Ρωμαϊκής Αγοράς, και καταλήγοντας στην Ομόνοια, σηματοδοτεί πολλές πρωτιές στην Αθήνα. Εδώ άνοιξε το πρώτο εστιατόριο το 1830, το πρώτο θέατρο το 1835 και γιορτάστηκε για πρώτη φορά το 1838 η επέτειος της 25ης Μαρτίου. Ήδη από τότε ήταν μια σημαντική εμπορική ραχοκοκαλιά της πόλης, με ξενοδοχεία, καταστήματα και εστιατόρια, όπως δηλαδή και σήμερα, που αποτελεί ένα μωσαϊκό από μπαρ και καφέ, ναούς, αρχαιολογικά ευρήματα, υφασματάδικα και καταστήματα ένδυσης και υπόδησης.
Η οδός Αιόλου, που έλαβε το όνομά της από τον Αίολο, τον θεό των ανέμων, ξεκινάει από την οδό Πελοπίδα, νότια της οδού Ερμού, και καταλήγει στην οδό Πανεπιστημίου. Σχεδιάστηκε το 1833 από τους αρχιτέκτονες Σταμάτη Κλεάνθη και Έντουαρτ Σούμπερτ και στρώθηκε με αμμοχάλικο το 1860. Ήταν η πρώτη οδός τής Αθήνας στην οποία έγινε κάτι τέτοιο.
Στη συνέχεια χτίστηκαν νεοκλασικά κτήρια, μερικά από τα οποία βρίσκονται έως και σήμερα στο νότιο και κεντρικό τμήμα τής οδού Σταδίου, περιοχή που ονομάζεται Χαυτεία. Ονομάστηκε έτσι από το γνωστό καφενείο «Χαύτα του 19ου αιώνα, του οποίου ο ιδιοκτήτης ονομαζόταν Κωνσταντίνος Χαύτας (με το συγκεκριμένο καφενείο ασχοληθήκαμε σε προηγούμενο σημείωμά μας). Τα Χαυτεία αλλά και γενικότερα η οδός Αιόλου υπήρξαν το εμπορικό κέντρο της Αθήνας κατά τον 19ο και τον 20ό αιώνα.
