Μπορεί στις δημοσκοπήσεις ο ακροδεξιός Εθνικός Συναγερμός να βιώνει παρατεταμένη άνοιξη, ωστόσο Τραμπ, Πούτιν και Ζελένσκι με φόντο τον πόλεμο στην Ουκρανία έχουν φέρει σε μεγάλη αμηχανία τη Μαρίν Λεπέν, που μέχρι πρότινος είχε επιλέξει τη... σιωπή αποφεύγοντας να σχολιάσει, για παράδειγμα, τις αποφάσεις Τραμπ κατά της Ουκρανίας ή τη φιλική στάση του απέναντι στον Πούτιν.
Η αμηχανία, η «επιφυλακτικότητα» της Λεπέν σχολιάζονται ευρέως καθώς είναι φανερό ότι η ακροδεξιά ηγέτιδα που αναμένεται να διεκδικήσει για τέταρτη φορά, το 2027, το ύπατο αξίωμα της Γαλλίας καλείται να εκτελέσει μια δύσκολη άσκηση ισορροπίας. Από τη μία, διατηρώντας τον ευρωσκεπτικισμό της πρέπει να αποφύγει την κριτική ότι τηρεί φιλική στάση προς τον Πούτιν - κάτι που την κυνηγάει λόγω διαφόρων υποθέσεων χρηματοδότησης (ενδεικτικό ότι το κόμμα έσπευσε να εξοφλήσει τον Σεπτέμβριο του 2023 δάνειο 6 εκατ. ευρώ που είχε λάβει από ρωσική τράπεζα).
Εξω δεν πάνε καθόλου καλά
Από την άλλη, πρέπει να αποστασιοποιηθεί από τον Αμερικανό Πρόεδρο, χωρίς όμως να θίξει το κομμάτι του κόμματός της και των ψηφοφόρων της που αισθάνονται γοητευμένοι από αυτό που θεωρούν πολιτική ισχύ του Τραμπ σε ό,τι αφορά, για παράδειγμα, τις αντιμεταναστευτικές του θέσεις, τη στάση του κατά της woke κουλτούρας, την κριτική του κατά του «βαθέος κράτους». Με λίγα λόγια, η Λεπέν δεν θέλει να εμφανίζεται ούτε φιλοπουτινική ούτε φιλοτραμπική, παραμένοντας όμως παράλληλα ευθυγραμμισμένη στις θέσεις που εκφράζουν! Η άσκηση ισορροπίας είναι δύσκολη έως αδύνατη κι έτσι εξηγούνται η... αφωνία και η απουσία δημόσιων παρεμβάσεων για τα θέματα αυτά.
Είναι βέβαιο ότι αν ήταν στο χέρι τους, η Λεπέν αλλά και ο πρόεδρος του Εθνικού Συναγερμού Ζορντάν Μπαρντελά θα περιορίζονταν στα του εσωτερικού της Γαλλίας. Έτσι, στις 20 Φεβρουαρίου ούτε η Λεπέν ούτε ο Μπαρντελά ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση που απηύθυνε ο Μακρόν στις ηγεσίες όλων των κομμάτων για να συζητήσουν σχετικά με την Ουκρανία - επέλεξαν να εκπροσωπήσει το κόμμα τους ο πρώτος αντιπρόεδρος Λουί Αλιό.
Δεν είναι διόλου τυχαίο λοιπόν ότι η Λεπέν σχολιάζοντας κατά την επίσκεψή της στην Αγροτική Έκθεση τη φραστική σύγκρουση Τραμπ-Ζελένσκι στον Λευκό Οίκο επιχείρησε να τη σχετικοποιήσει: «Το να μιλάνε οι αρχηγοί κρατών με πάθος, το να υπάρχουν συγκρούσεις, να λέγονται σκληρές λέξεις, είναι αρκετά φυσιολογικό» είπε, αναγνωρίζοντας πάντως ότι η δημοσιοποίηση αυτών των έντονων συζητήσεων «λογικά προκάλεσε αίσθηση». Η τοποθέτηση αυτή ήταν στον αντίποδα των αντιδράσεων όλων των άλλων κομμάτων.
Από τον ενθουσιασμό του 2016, στους χαμηλούς τόνους του 2024
Η αλήθεια είναι ότι η στάση του Εθνικού Συναγερμού έναντι του Τραμπ έχει διαφοροποιηθεί σε μεγάλο βαθμό σε σχέση με τον ενθουσιασμό που είχε επικρατήσει στις τάξεις του το 2016, χρονιά της πρώτης προεδρικής εκλογής του. Πλέον τον Νοέμβριο του 2024 τα στελέχη του κόμματος είχαν λάβει οδηγίες να υιοθετήσουν χαμηλούς τόνους την ώρα που ο Αμερικανός Πρόεδρος ξεκινούσε δασμολογικό πόλεμο κατά των ευρωπαϊκών προϊόντων... Έκτοτε αυτοί οι χαμηλοί τόνοι έγιναν το σήμα κατατεθέν του κόμματος και της ηγεσίας του. Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα ότι ακόμα και τη Δευτέρα, στη συζήτηση για την κατάσταση στην Ουκρανία και την ασφάλεια στην Ευρώπη, η Λεπέν επικεντρώθηκε στην άσκηση κριτικής κατά της Ε.Ε. και της στρατηγικής του Μακρόν, την οποία έβαλε στο ίδιο επίπεδο με εκείνη του Τραμπ. Κατήγγειλε «αντιφατικές παροτρύνσεις» παρότι είναι εμφανές ότι αυτές αφορούν πολύ περισσότερο τον... Τραμπ παρά τον Μακρόν.
Την Τρίτη όμως για πρώτη φορά η Λεπέν επέκρινε την κυβέρνηση Τραμπ, αντιδρώντας στα πυρά κριτικής από τα κόμματα της Αριστεράς και του Κέντρου για συμπαιγνία με έναν Πρόεδρο που στρέφεται κατά των συμφερόντων της Ευρώπης. Την αρχή έκανε με δηλώσεις της στη συντηρητική εφημερίδα Le Figaro με τις οποίες καταδίκασε την «ωμότητα» της απόσυρσης της αμερικανικής βοήθειας στην Ουκρανία, αποφεύγοντας ωστόσο να κρίνει την ουσία της απόφασης αυτής. «Κανείς δεν μπορεί να αναγκάσει τις ΗΠΑ να συνεχίσουν την υποστήριξή τους αν αυτή η χώρα δεν το επιθυμεί πλέον» παρατήρησε, προσθέτοντας επικριτικά ότι «είναι επικριτέο να μην αφήνεται μια λογική προθεσμία στην Ουκρανία για να αλλάξει γνώμη».
«Πατριωτική» αντίδραση
Η αποστασιοποίηση συνεχίστηκε έναντι του αντιπροέδρου του Τραμπ Τζ. Ντ. Βανς για δηλώσεις του με τις οποίες κορόιδεψε το γαλλοβρετανικό σχέδιο για προστασία της Ουκρανίας: «20.000 στρατιώτες από μια κάποια χώρα που δεν έχει κάνει πόλεμο εδώ και τριάντα ή σαράντα χρόνια»... «Κανείς πατριώτης δεν επιτρέπει να λέγεται ότι η χώρα μας είναι “κάποια” χώρα ούτε να περιφρονείται η μνήμη των 600 στρατιωτικών που έχασαν τη ζωή τους για τη Γαλλία και των χιλιάδων τραυματιών μας από το τέλος του πολέμου της Αλγερίας» απάντησε η Λεπέν στην πλατφόρμα X (πρώην Τουίτερ), ενώ είχε προηγηθεί τέσσερις ώρες νωρίτερα αντίστοιχη έντονη παρέμβαση του υπουργού Ενόπλων Δυνάμεων της Γαλλίας Σεμπαστιέν Λεκορνί. Η Λεπέν, πάντως, θα συνεχίσει να αναζητεί τη... χρυσή τομή μεταξύ των διαφορετικών ακροδεξιών εκδοχών εκτός Γαλλίας.
