«Ασπίδα» ή «ιδεολογική νίκη της Ακροδεξιάς»; Μετά την περιπετειώδη αλλά ιστορική ψήφιση από τη γαλλική Βουλή της μεταναστευτικής μεταρρύθμισης στη χώρα, θα υπάρχει ένα «πριν» κι ένα «μετά», που θα αφορά τη «συγκατοίκηση του Μακρόν με την ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν», όπως εύστοχα παρατήρησε ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Σοσιαλιστικού Κόμματος Μπορίς Βαγιό. Γιατί μπορεί ο Μακρόν που χαρακτήρισε τον νέο νόμο «ασπίδα που μας έλειπε», να το αρνείται, ωστόσο το κείμενο φέρει βαθιά τη σφραγίδα της Ακροδεξιάς. Όπως, άλλωστε, επισήμαναν τα κόμματα της Αριστεράς και οι οργανώσεις αλληλεγγύης.
Συγκεκριμένα, ο Ζαν Λικ Μελανσόν έκανε λόγο για έναν «νέο πολιτικό άξονα που δημιουργείται» και για «αποκαρδιωτική νίκη» χάρη στις ψήφους της Ακροδεξιάς, ενώ και ο εθνικός γραμματέας του ΚΚΓ Πιέρ Λοράν επέμεινε στο ότι ο νόμος ψηφίστηκε χάρη στις ψήφους του κόμματος της Λεπέν. Πράγματι, όπως σημείωσε η Μοντ δημοσιεύοντας και το σχετικό γράφημα, «αν οι βουλευτές του Εθνικού Συναγερμού ψήφιζαν κατά, ο νόμος θα είχε απορριφθεί». Συνολικά τα κόμματα της Αριστεράς κατήγγειλαν την «ακροδεξιοποίηση» της συζήτησης για το μεταναστευτικό και την άνευ όρων παράδοση της κυβερνητικής πλειοψηφίας στον Εθνικό Συναγερμό. Εξού και η θριαμβολογία της Λεπέν μετά την υπερψήφιση: έκανε λόγο για «ιδεολογική νίκη» του κόμματός της...
Πλέον ο νόμος, που ψηφίστηκε αργά το βράδυ της Τρίτης και τίθεται στην κρίση του Συνταγματικού Συμβουλίου, μοιάζει περισσότερο με φυλλάδιο του Εθνικού Μετώπου της δεκαετίας του 1980, καθώς περιλαμβάνει ιστορικές και εμβληματικές διεκδικήσεις της Ακροδεξιάς. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της κυβέρνησης που θέλησε τη στήριξη του δεξιού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, που ευθυγραμμίστηκε πλήρως με τον Εθνικό Συναγερμό. Δεν είναι τυχαίο ότι ο νόμος, που έχει προκαλέσει μεγάλες αναταράξεις και ρήγμα στο εσωτερικό της κυβερνητικής πλειοψηφίας (27 βουλευτές ψήφισαν κατά, 22 απείχαν, ενώ την παραίτησή του ανακοίνωσε ο υπουργός Υγείας Ορελιέν Ρουσό), περιέχει πολλά από όσα κατά καιρούς υποστήριξαν δεξιοί υπουργοί Εσωτερικών, υπέρμαχοι του δόγματος «νόμος και τάξη» όπως ο Σαρλ Πασκουά, ο μετέπειτα Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νικολά Σαρκοζί (που εκτιμά πολύ τον Μακρόν, με τα αισθήματα να είναι αμοιβαία). Έτσι το κείμενο που ψηφίστηκε τελικά μετά την απόρριψη, με πρωτοβουλία των Πράσινων στις 11 Δεκεμβρίου του αρχικού σχεδίου που είχε επεξεργαστεί η Γερουσία, κατέληξε σε ακόμη σκληρότερη εκδοχή - άλλη μία ένδειξη ότι τα περί «ούτε Δεξιά ούτε Αριστερά» του Εμανουέλ Μακρόν έχουν ενταφιαστεί για τα καλά, με την ακροδεξιά στροφή να είναι ολοφάνερη.
Μηχανισμός δημιουργίας μιζέριας
Του λόγου το αληθές επιβεβαιώνει η περίπτωση της προσωποποιημένης καταβολής ενισχύσεων στέγης. Το προεδρικό στρατόπεδο είχε χαράξει κόκκινη γραμμή στην καθολικότητα αυτής της παροχής. Τη διέγραψε... Πλέον οι προσωπικές ενισχύσεις στη στέγαση περιλαμβάνονται στις παροχές που δεν θα καταβάλλονται αυτομάτως στους ξένους που βρίσκονται νόμιμα στη Γαλλία! Και αυτό γιατί οι βουλευτές της πλειοψηφίας και της Δεξιάς ενέκριναν «περίοδο αναμονής/προσαρμογής» διάρκειας... 5 ετών, που μειώνεται στα 2,5 χρόνια για όσους έχουν απασχόληση. Μόνο μετά από αυτή την περίοδο οι μετανάστες θα έχουν δικαίωμα πρόσβασης στις κοινωνικές παροχές, όπως οικογενειακά επιδόματα, επίδομα αναπηρίας, καταβολή στήριξης στέγης, κ.ά. Μια περίοδος αναμονής, αν και οι μετανάστες έχουν απασχόληση και καταβάλλουν εισφορές στην κοινωνική ασφάλιση όπως οι Γάλλοι συνάδελφοί τους... «Η κατάργηση των οικογενειακών επιδομάτων των ξένων οικογενειών σημαίνει στέρηση των παιδιών από το φαγητό. Κατάργηση των χρημάτων για τη στήριξη στέγης σημαίνει και στέρηση της στέγης τους. Πρόκειται για μηχανισμό δημιουργίας μεγάλης φτώχειας, μιζέριας, εκμετάλλευσης» κατήγγειλε η γενική διευθύντρια της οργάνωσης «Γαλλία, χώρα ασύλου» Ντελφίν Ρουγιό.
Δεν είναι λίγοι οι αναλυτές που επισημαίνουν ότι έγινε δεκτή η σπονδυλική στήλη του προγράμματος της Εθνικής Συσπείρωσης, το πάγιο ακροδεξιό αίτημα της «εθνικής προτίμησης»: Πλήγμα στην αρχή της ισότητας, διάταξη αντίθετη στο σύνταγμα, στη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Μεταξύ άλλων άδικων και ρατσιστικών μέτρων, εγκρίθηκαν η κατάργηση των εκπτώσεων στα εισιτήρια στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς για τα άτομα που δικαιούνται ιατρική βοήθεια από το κράτος, η αύξηση των διδάκτρων εγγραφής των ξένων φοιτητών που πρέπει να καταβάλλουν εγγύηση σπουδών, που θα τους επιστρέφεται όταν εγκαταλείψουν τη Γαλλία μετά την ολοκλήρωση των σπουδών τους, κ.ά. Άλλη μία ένδειξη της πλήρους παράδοσης της κυβέρνησης Μακρόν-Μπορν στην ακροδεξιά ιδεολογία είναι το γεγονός ότι πλέον όσοι έχουν αποκτήσει τη γαλλική υπηκοότητα στη διάρκεια της ζωής τους, μπορούν να τη χάσουν σε περίπτωση που κριθούν ένοχοι για φόνο αστυνομικού, χωροφύλακα ή πυροσβέστη. Μέχρι σήμερα ο Αστικός Κώδικας προβλέπει απώλεια της υπηκοότητας σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, όπως «έγκλημα που συνιστά πλήγμα στα θεμελιώδη συμφέροντα του έθνους». Η αλλαγή συνιστά υλοποίηση ακόμη μιας πάγιας, εδώ και 40 χρόνια, διεκδίκησης της Ακροδεξιάς...
