Τέσσερις συνεδριάσεις για την παραδοχή μιας αποτυχίας και την ομολογία αδυναμίας. Τόσες ήσαν οι συνεδριάσεις, μεταξύ τους και έκτακτο Υπουργικό Συμβούλιο, που έκανε στο προεδρικό μέγαρο των Ηλυσίων Πεδίων την Πέμπτη ο Εμανουέλ Μακρόν για να ομολογήσει ότι απέτυχε να πείσει και καταφεύγει σε αυτό που είχε αποκλείσει. Το «πυρηνικό όπλο»: το αντιδημοκρατικό άρθρο 49 παράγραφος 3 του συντάγματος, σύμφωνα με το οποίο η κυβέρνηση παρακάμπτει τη Βουλή και υιοθετεί χωρίς ψηφοφορία έναν νόμο, όπως είναι η εξαιρετικά αντικοινωνική μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος που αυξάνει το όριο συνταξιοδότησης από τα 62 στα 64 χρόνια. Στην ουσία πρόκειται για παραδοχή ήττας απέναντι στις μεγάλες αντιδράσεις των πολιτών κάθε ηλικίας, των συνδικάτων, των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Και μόνο το γεγονός ότι μέσα στους 8 μήνες της θητείας της κυβέρνησής του και τους 11 της δεύτερης προεδρικής του θητείας, ο Μακρόν έχει καταφύγει ήδη... 11 φορές στην αντιδημοκρατική αυτή διαδικασία είναι αποκαλυπτικό για τον τρόπο άσκησης εξουσίας του, για το τεράστιο έλλειμμα κοινωνικής και πολιτικής αποδοχής της. «Κατάρρευση της προεδρικής μειοψηφίας» χαρακτήρισε την εξέλιξη ο Ζαν Λικ Μελανσόν, την απόσυρση του σχεδίου από έναν Πρόεδρο που «δεν έχει πλειοψηφία στη χώρα, στη Βουλή», ζήτησε ο πρώτος γραμματέας των Σοσιαλιστών Ολιβιέ Φορ, ενώ στη «συνέχιση του αγώνα παρά τις ταπεινώσεις που επιβάλλει στη Βουλή ο Πρόεδρος» αναφέρθηκε ο εθνικός γραμματέας του ΚΚΓ Φαμπιέν Ρουσέλ.
Τραγουδώντας τη Μασσαλιώτιδα αντέδρασαν οι βουλευτές της Αριστεράς
«Για την εκτελεστική εξουσία πρόκειται για τριπλή ήττα: λαϊκή, ηθική και πολιτική» σχολίασε ο γενικός γραμματέας της Εθνικής Ένωσης Αυτόνομων Συνδικάτων Λοράν Εσκίρ, προσθέτοντας ότι «χρησιμοποιώντας το 49.3 ο Πρόεδρος επιλέγει να απαντήσει σε μια κοινωνική κρίση με αποδυνάμωση της Δημοκρατίας». «Η κινητοποίηση των εργαζομένων με πρωτοβουλία των συνδικαλιστικών οργανώσεων δεν επέτρεψε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να έχει την πλειοψηφία για να ψηφίσει τον νόμο του. Η επιβολή της απόφασής του με τη χρήση του 49.3 πρέπει να βρει απέναντί της μια απάντηση ανάλογη αυτής της περιφρόνησης του λαού» σχολίασε άμεσα ο γενικός γραμματέας του ισχυρότερου συνδικάτου CGT Φιλίπ Μαρτινέζ. Τα συνδικάτα ήδη ανακοίνωσαν την 9η ημέρα πανεθνικής κινητοποίησης την Πέμπτη 23 του μήνα.
Τελικά ο Μακρόν εγκλωβίστηκε στην εμμονή του να περάσει κόντρα στην κοινωνία την αντιμεταρρύθμισή του: είχε να επιλέξει μεταξύ μιας ταπεινωτικής ήττας στη Βουλή και ενός... πραξικοπήματος, όπως θεωρείται το 49.3. Διά στόματος της πρωθυπουργού του επέλεξε την επίδειξη ισχύος. Το δε επιχείρημα ότι θα γίνει συζήτηση στη Βουλή με την κατάθεση πρότασης μομφής της αντιπολίτευσης «χάθηκε» από τις έντονες διαμαρτυρίες των βουλευτών της αριστερής συμμαχίας, που τραγουδούσαν τη Μασσαλιώτιδα! Είναι άλλωστε γνωστό ότι ποτέ στην Ιστορία της 5ης Δημοκρατίας κυβέρνηση δεν έχει ανατραπεί από πρόταση μομφής μετά τη χρήση του 49.3.
Ο χειρότερος εφιάλτης του Μακρόν έγινε πραγματικότητα γιατί τα... κουκιά στη Βουλή δεν έβγαιναν. Σύμφωνα με τις προβλέψεις, το κείμενο στο οποίο είχαν καταλήξει τα 14 μέλη της μεικτής επιτροπής Γερουσίας και Βουλής αναμενόταν να αποσπάσει πλειοψηφία μόλις 2 ή 3 (!) ψήφων. «Είπα ότι όποια κι αν ήταν η έκβαση, η ψηφοφορία ήταν προτιμότερη. Έτσι θα γράφαμε μια νέα σελίδα της θητείας, σελίδα σεβασμού, διαλόγου, ενώ με το 49.3 η θητεία παύει. Και πίστευα ότι θα κερδίζαμε την ψηφοφορία» είπε, μιλώντας ανώνυμα, στέλεχος της πλειοψηφίας που μετείχε στην πρωινή συνάντηση την Πέμπτη στο προεδρικό μέγαρο - μια συνάντηση όπου μόνο η πρόεδρος της Βουλής Μπρον Πιβέ τάχθηκε υπέρ του 49.3. Την καθοριστική απόφαση πήρε τελικά ο Μακρόν επικαλούμενος «πολύ μεγάλους οικονομικούς κινδύνους» που μπορούσε να επιφέρει απόρριψη της μεταρρύθμισης στη Βουλή. «Το πολιτικό μου συμφέρον και η πολιτική μου βούληση ήταν να πάμε σε ψηφοφορία. Μεταξύ σας, δεν είμαι εγώ που διακινδυνεύω τη θέση ή την έδρα μου» φέρεται να είπε στο έκτακτο Υπουργικό Συμβούλιο, προσθέτοντας ότι δεν μπορεί να διακινδυνεύσει την κατάρρευση του συμβιβασμού στον οποίο κατέληξαν τα δύο σώματα. «Δεν μπορούμε να ρισκάρουμε το μέλλον των συντάξεών μας» είπε.
Πυρ ομαδόν από όλο τον Τύπο
Ομως το καθοριστικό πρόβλημα, που ακύρωσε τους προεδρικούς σχεδιασμούς, ήταν ότι οι δεξιοί βουλευτές του Ρεπουμπλικανικού κόμματος αποδείχθηκαν αναξιόπιστοι σύμμαχοι, προκαλώντας ευρύτερους προβληματισμούς για το μέλλον αυτής της κυβέρνησης. Η εικόνα του προέδρου των Ρεπουμπλικάνων Ερίκ Σιοτί να τρέχει πάνω κάτω στους διαδρόμους της Βουλής με το κινητό του κολλημένο στο αυτί, επιχειρώντας να διασφαλίσει τις ψήφους της κοινοβουλευτικής ομάδας του, μιλούσε από μόνη της. Και τελικά τα νέα για τον Μακρόν ήταν αρνητικά: 21 με 22 ψήφοι κατά και μόλις 31 με 32 υπέρ.
Ετσι, από «εμβληματική μεταρρύθμιση» που θα σφράγιζε, υποτίθεται, τη δεύτερη θητεία του, το συνταξιοδοτικό έχει μετατραπεί σε ανεξίτηλο λεκέ για τον Μακρόν. Λεκές που απλώνεται και γίνεται κηλίδα. Καταπέλτες οι τίτλοι των εφημερίδων της Παρασκευής που στόχευαν στον Μακρόν με λέξεις όπως «ήττα», «αδυναμία», «λάθος», με τη συντηρητική Figaro να έχει πρωτοσέλιδο «Μετά την προσφυγή στο 49.3 η εκτελεστική εξουσία αποδυναμωμένη και απομονωμένη» και κύριο σχόλιο με τίτλο «Η γεύση της αποτυχίας». Για «διαζύγιο μεταξύ των θεσμών μας και του λαού, κορύφωση της κρίσης απονομιμοποίησης της πολιτικής εξουσίας, ανοίγοντας τον δρόμο σε αυταρχικούς πειρασμούς» έκανε λόγο η Humanite, χαρακτηρίζοντας τον Μακρόν «πυρομανή του προεδρικού μεγάρου, μοναδικό υπεύθυνο αυτής της κατάστασης».