Εξω πάμε καλά». Η γνωστή ρήση μοιάζει να ισχύει για τον Γάλλο Πρόεδρο. Ή, για να είμαστε ακριβείς, είναι φανερό ότι ο Εμανουέλ Μακρόν αισθάνεται πιο άνετα στο διεθνές στερέωμα από ό,τι στο εσωτερικό της χώρας του, που βράζει - είτε πρόκειται για τις καθολικές αντιδράσεις στα σχέδιά του για αύξηση του χρόνου συνταξιοδότησης στα 65 χρόνια είτε για την οργή των ανθρώπων του δημόσιου συστήματος Υγείας εξαιτίας των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που και η κυβέρνησή του ακολουθεί.
Στις αρχές Νοεμβρίου η αποκαλυπτική-σατιρική εφημερίδα Canard Enchaîné αποκάλυψε τη φιλοδοξία του Μακρόν να αποσπάσει το Νόμπελ Ειρήνης. Μάλιστα, αυτή η φιλοδοξία τεκμαίρεται από την... ατζέντα του Γάλλου Προέδρου! Αν παρατηρήσει κανείς το πρόγραμμά του τους τελευταίους μήνες, θα διαπιστώσει μεγάλη... διεθνή κινητικότητα και... παρεμβατικότητα σε ανοιχτά μέτωπα συγκρούσεων. Έτσι, μέσα σε λιγότερο από 2 μήνες ο Γάλλος Πρόεδρος, που εκ του συντάγματος είναι και επικεφαλής της διπλωματίας της χώρας, έκανε ούτε λίγο ούτε πολύ 5 παρεμβάσεις-συναντήσεις. Στις 11 Νοεμβρίου προσκάλεσε στο Παρίσι τον Πρόεδρο της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο, αλλά και τους βασικούς του αντιπάλους. Με τη βοήθεια των ομολόγων του της Αργεντινής και της Κολομβίας, ο Μακρόν επιχείρησε να βάλει στις ράγες τις διαπραγματεύσεις των δύο μερών που βρίσκονται σε νεκρό σημείο από πέρυσι. Καλές και άγιες οι προθέσεις Μακρόν, φευ, δεν απέδωσαν, καθώς ο... πάγος μεταξύ Μαδούρο και αντιπολίτευσης δεν έλιωσε, παρά τις προσπάθειές του.
Ομως δεν το έβαλε κάτω. Την ίδια ημέρα διεξήχθη στο Παρίσι άλλη μία σύνοδος κορυφής με επίκεντρο τον Μακρόν. Ή, σωστότερα, τη διπλωματική του τέχνη. Η πομπώδης ονομασία είναι Φόρουμ του Παρισιού για την Ειρήνη, στο οποίο συμμετείχαν πολλοί αρχηγοί κρατών από την Αφρική και τη Λατινική Αμερική. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία του Μακρόν που χρονολογείται από το 2018 και κάθε χρόνο συγκεντρώνει στη γαλλική πρωτεύουσα Προέδρους, υπουργούς Εξωτερικών, ανώτατους διπλωμάτες, εκπροσώπους διεθνών οργανώσεων, χωρίς, πάντως, να έχει να επιδείξει κάποιο χειροπιαστό αποτέλεσμα, κάποια πρόοδο σε κάποιο ανοιχτό μέτωπο, κάποια επιτυχημένη διαμεσολάβηση. Εν πάση περιπτώσει, έχει ωραία ονομασία και ένα ταξίδι στο Παρίσι δίνει τη δυνατότητα επαφών...
Χωρίς να ξεχνά τον πόλεμο της Ουκρανίας, επιμένοντας, πριν περίπου έναν μήνα, στην ανάγκη «να μην ταπεινωθεί η Μόσχα», ο Μακρόν πήρε μέρος στις 20 Δεκεμβρίου (μετά από το ταξίδι στην Ντόχα για να παρακολουθήσει την Εθνική Γαλλίας να χάνει στον τελικό από την Αργεντινή) σε διάσκεψη στην Ιορδανία. Το αντικείμενό της ήταν το μέλλον του Ιράκ. Μια κατεστραμμένη χώρα από συνεχιζόμενους εμφύλιους. Στο ίδιο τραπέζι με τον Γάλλο Πρόεδρο κάθισαν παραδοσιακοί εχθροί, όπως Σαουδάραβες και Ιρανοί... Ο Μακρόν έβαλε στο στόχαστρο την Τεχεράνη, καταγγέλλοντας τον παρεμβατισμό της στο Ιράκ. Χωρίς, και σε αυτό το μέτωπο, να υπάρξει κάποια χειροπιαστή εξέλιξη.
Ακάθεκτος ακόμη και τα Χριστούγεννα!
Ομως τίποτα δεν σταματά τον Γάλλο Πρόεδρο στον δρόμο για... το Νόμπελ Ειρήνης. Ούτε καν τα Χριστούγεννα. Το αρχικό σχέδιο ήταν μια επίσκεψη στους Γάλλους στρατιώτες που βρίσκονται στον Λίβανο στο πλαίσιο της αποστολής του ΟΗΕ. Εντέλει αποφασίστηκε να επισκεφθεί στις 19 Δεκεμβρίου το εμβληματικό αεροπλανοφόρο «Σαρλ Ντε Γκολ», παραχωρώντας στις 22 του ίδιου μήνα μια μακροσκελή συνέντευξη για την κατάσταση στον Λίβανο. Μια συνέντευξη διόλου πρωτότυπη, με τον Μακρόν να επαναλαμβάνει πόσο μέσα στην καρδιά του έχει τη χώρα αυτή, που δεν υπάρχει θέμα να την εγκαταλείψει στην τύχη της. «Είμαι πεπεισμένος εξαρχής ότι τα θέματα του Λιβάνου, της Συρίας και τα υπόλοιπα δεν μπορούν να λυθούν παρά μόνο σε ένα πλαίσιο συζήτησης, συμπεριλαμβανομένου του Ιράν». Και πέραν ου. Διότι εύκολα διατυπώνεται αυτή η θέση, η υλοποίησή της όμως είναι άλλο, εξαιρετικά περίπλοκο ζήτημα που, εν πάση περιπτώσει, δύσκολα μπορεί να χειριστεί μόνο του το Παρίσι.
Ακάθεκτος, πάντως, ο Μακρόν, πρoπαραμονή Χριστουγέννων έκανε γνωστό ότι επικοινώνησε με τον Πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν, ζητώντας του, στο πλαίσιο της διένεξης της χώρας του με την Αρμενία, να επιτρέψει την «ελεύθερη κυκλοφορία» μεταξύ του αυτονομιστικού θύλακα του Ναγκόρνο Καραμπάχ και της Αρμενίας. Οι δύο χώρες ερίζουν εδώ και 30 χρόνια για το έδαφος αυτό... Η τελευταία σύγκρουση, το 2020, προκάλεσε 6.500 νεκρούς και έληξε με εκεχειρία χάρη στην παρέμβαση της Μόσχας. Ο Μακρόν θεωρείται από την πλευρά των Αζέρων «φιλοαρμένιος», αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος που το Μπακού δεν δέχθηκε να πάρει μέρος σε ειρηνευτικές συνομιλίες με το Ερεβάν στις Βρυξέλλες. Η αρμενική πλευρά επέμενε στην παρουσία του Γάλλου Προέδρου...
Το πρόβλημα, όμως, του Μακρόν δεν είναι μόνο η επιφυλακτικότητα των Αζέρων απέναντί του, αλλά και το γεγονός ότι τα γαλλικά ΜΜΕ δεν... προβάλλουν σχεδόν καθόλου τις διεθνείς πρωτοβουλίες του! Προφανώς η απάντηση είναι ότι δεν φέρνουν αποτέλεσμα. Κάτι που φυσικά δεν πρόκειται να αποθαρρύνει τον... «Δία» - μία από τις δημοσιογραφικές ονομασίες του Μακρόν. Οι σύμβουλοί του γνωρίζουν ότι ο δρόμος για το Νόμπελ είναι μακρύς, όπως άλλωστε και τα ανοιχτά μέτωπα συγκρούσεων όπου μπορεί να μεσολαβήσει. Είναι, άλλωστε, γνωστό ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία...
