Η είδηση, πρώτα της επίθεσης, κατόπιν του θανάτου, μέσα στη φυλακή, του Κορσικανού αυτονομιστή Ιβάν Κολονά, καταδικασμένου τρεις φορές σε ισόβια (η τελευταία το 2011) για τη δολοφονία του νομάρχη Κορσικής Κλωντ Ερινιάκ, το 1988, ήταν κεραυνός εν αιθρία, σε μια προεκλογική εκστρατεία που ήδη σκιάζεται από την πανδημία και τον πόλεμο στην Ουκρανία.
“Θεωρώ ότι ο Θεός κτύπησε τον Ιβάν Κολονά με τα δικά μου χέρια. Ο Θεός χρησιμοποίησε τα χέρια μου για να αντιδράσει απέναντι σε αυτόν που βλασφήμησε”. Με τα λόγια αυτά ο 35χρονος από το Καμερούν, τζιχαντιστής, Φρανκ Ελόνγκ Αμπέ, δικαιολόγησε την επίθεσή του, περιγράφοντας με απόλυτη ηρεμία και πάρα πολλές λεπτομέρειες στους αστυνομικούς το πώς στραγγάλισε στην αίθουσα αθλητισμού των φυλακών της πόλης Αρλ, στις 2 Μαρτίου, τον Κολονά. Ο ίδιος περιέγραψε τον εαυτό του ως εργαλείο του “δημιουργού της γης και του ουρανού” και της “μοίρας”, που έπρεπε “να υπερασπιστεί τον δημιουργό του”... Ο 61 ετών Κολονά, που βρισκόταν στη φυλακή αυτή από το 2013, άφησε την τελευταία του πνοή στις 21 Μαρτίου, σε νοσοκομείο της Μασσαλίας, αφού επί 19 μέρες βρισκόταν σε κώμα.
Η δολοφονία αυτή αναζωπύρωσε μνήμες δύσκολες, που το Παρίσι πίστευε ότι έχουν σβήσει. Δεν έχουν. Και αυτό το διαπίστωσε από τις μεγάλες και μαχητικές διαδηλώσεις στην Κορσική, αμέσως μόλις έγινε γνωστή η επίθεση και η βαριά κατάσταση του Κολονά. Οι μεγάλες διαδηλώσεις στο νησί, όπου το αυτονομιστικό στοιχείο παραμένει ισχυρό, προκάλεσαν, μετά τα συλλυπητήρια του Προέδρου Μακρόν στην οικογένεια του Κολονά (τονίζοντας ότι “δεν ξεχνά κι εκείνη του νομάρχη Ερινιάκ”), την κατευναστική επίσκεψη του υπουργού Εσωτερικών Ζ. Νταρμανέν, που ανακοίνωσε ότι ξεκινά διάλογο για την αυτονομία της περιοχής. Ενώ, από την πλευρά του, ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης Γκαμπριέλ Ατάλ δεν απέκλειε την υπόθεση “κενού” στο σωφρονιστικό σύστημα, κάνοντας λόγο για “σοβαρή δυσλειτουργία”.
Ο στόχος του Κολονά, που από τη σύλληψή του, το 2003 (όταν ο υπουργός Εσωτερικών ήταν ο Νικολά Σαρκοζί), ποτέ δεν αποδέχθηκε την ενοχή του, ήταν, μετά και από την απόρριψη, το 2016, από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, του αιτήματός του για παραβίαση του τεκμηρίου της αθωότητάς του, η μεταφορά του στη φυλακή της Κορσικής. Αν αυτό είχε γίνει, σύμφωνα με την οικογένειά του, ο άνθρωπός τους θα ζούσε σήμερα.
Η δολοφονία του Κολονά έφερε ξανά στο προσκήνιο την υπόθεση της Κορσικής. Και η διαφορά των αντιδράσεων στο νησί σε σχέση με την κεντρική πολιτική σκηνή λέει πολλά. Ενώ σχεδόν όλα τα κόμματα έκαναν λόγο για προβλήματα λειτουργίας της Δικαιοσύνης και του σωφρονιστικού συστήματος, θυμίζοντας, ανάλογα, και τις θέσεις τους στο θέμα της Κορσικής, στο νησί οι αντιδράσεις των τοπικών δυνάμεων ήταν διαφορετικές. Παρέπεμπαν στο “σύμβολο της ανεξαρτησίας”, σε έναν άνθρωπο που “πέθανε για την Κορσική”, όπως ήταν η ανάρτηση, για παράδειγμα, το βασικού αυτονομιστικού κόμματος, “Core in fronte”.
Μια ανάρτηση την οποία συνόδεψε με μια ασπρόμαυρη φωτογραφία του Κολονά, με τη λεζάντα “σε εσένα η αγκαλιά αυτής της γης”. Από την πλευρά του,το κόμμα “Femu a Corsica” ανάρτησε ένα τουίτ στην Κορσικανική γλώσσα: “Ιβάν Κολονά, Κορσικανός πατριώτης, θα ζει στην αιωνιότητα!”. Δεν είναι τυχαίο ότι τη συγκίνηση αυτή μοιράστηκαν και άλλοι αυτονομιστές, Καταλανοί και Βάσκοι, που θύμισαν την ενότητά τους με τους Κορσικανούς. Έτσι π.χ. η Εθνοσυνέλευση της Καταλανίας εξέφρασε τα συλλυπητήριά της “στο σύνολο του αυτονομιστικού κινήματος της Κορσικής”, ενώ το κόμμα των Βάσκων “Sortu” έγραψε “δύο λαοί, ένας αγώνας, αλληλεγγύη και συλλυπητήρια". Προς το παρόν στο νησί επικρατεί ηρεμία. Κανείς πάντως δεν θα στοιχημάτιζε για το μέλλον...
