Δεν κράτησαν πολύ οι υψηλές δημοσκοπικές πτήσεις των Πράσινων στη Γερμανία μετά τη επιλογή της Ανναλένα Μπέρμποκ ως υποψήφιάς τους για την καγκελαρία στις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Η πρωτιά τους κράτησε δύο εβδομάδες και μετά πήραν και πάλι το προβάδισμα οι Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ, παρά το γεγονός ότι ο διάδοχός της στην προεδρία του κόμματος Άρμιν Λάσετ έχει περιορισμένη ακτινοβολία.
Η δυναμική και χαρούμενη Μπέρμποκ έκανε βέβαια τα λάθη της - και αμέσως μετά τη δημόσια αυτοκριτική της. Ωραιοποίησε το βιογραφικό της -και υπό την πίεση ότι είναι “άπειρη σε κυβερνητικές θέσεις”- και δέχθηκε άγριες επιθέσεις από τα μέσα ενημέρωσης για λάθη που θα τα συγχωρούσαν στους περισσότερους άντρες όλων των κομμάτων και στα περισσότερα στελέχη των CDU και SPD.
Ωστόσο, η ανησυχία μήπως και η Μπέρμποκ τα καταφέρει είναι ακόμη πολύ μεγάλη στο σκληρό λόμπι της βιομηχανίας, γι’ αυτό και για πρώτη φορά στην ιστορία του το INSM, η “Πρωτοβουλία για τη Νέα Κοινωνική Οικονομία” των εργοδοτών -κυρίως της αυτοκινητοβιομηχανίας-, ξεκίνησε εκστρατεία με πληρωμένες καταχωρήσεις στα μέσα ενημέρωσης ενάντια στην Πράσινη υποψήφια. Μια εκστρατεία που προκάλεσε σάλο, αφενός διότι τέτοιες άμεσες επιθέσεις δεν συνηθίζονται στη Γερμανία από τα “κυριλέ” λόμπι ούτε στα “κυριλέ” έντυπα, αφετέρου διότι χρησιμοποιεί υποδόρια τον αντισημιτισμό της Ακροδεξιάς.
Επιχείρηση συκοφάντησης
Το κλαμπ των εργοδοτών επέλεξε εκείνες τις εφημερίδες και τις ιστοσελίδες που απευθύνονται στους δυνάμει ψηφοφόρους των Πράσινων, όπως για παράδειγμα την εβδομαδιαία Die Zeit, για να καταχωρήσει ολοσέλιδες φωτογραφίες της Μπέρμποκ στις οποίες εμφανίζεται με ένδυμα βιβλικό και σανδάλια, σε ρόλο θηλυκού Μωυσή, να κρατά τις πέτρινες πλάκες με τις Δέκα Εντολές και να χαμογελάει. Κάτω από το φωτομοντάζ η λεζάντα γράφει "Δεν χρειαζόμαστε μια κρατική θρησκεία" και με μικρότερα γράμματα "Οι απαγορεύσεις των Πρασίνων παραλύουν τη χώρα μας".
Εννοείται ότι αντί για τα “Ου φονεύσεις”, “Ου μοιχεύσεις” κ.λπ. η Μπέρμποκ κρατούσε στα χέρια της άλλες εντολές απαγόρευσης, που ξεπερνούσαν τα όρια της συκοφαντίας, όπως για παράδειγμα το “Ου κατοικήσεις σε καλύτερο διαμέρισμα”. Κι αν στις εφημερίδες ήταν σαφές ότι επρόκειτο για ξένη καταχώρηση εναντίον της Μπέπμποκ -αν και όχι από ποιον-, στις ιστοσελίδες έμοιαζε με ρεπορτάζ, λες και η υποψήφια των Πράσινων όντως ετοιμάζεται να απαγορεύσει τα πάντα εάν εκλεγεί καγκελάριος.
Στόχος του λόμπι των εργοδοτών, που προφανώς φοβάται πως η Μπέρμποκ και το κόμμα της παίρνουν περισσότερο στα σοβαρά τις δεσμεύσεις τους για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής από τους Χριστιανοδημοκράτες και τους Σοσιαλδημοκράτες, είναι να παρουσιάσει την Μπέρμποκ ως “καγκελάριο της απαγόρευσης”. Όπως επισημαίνει ο αναλυτής Ντάνιελ Χορνφ, “ο Μωυσής είναι μεν ένα θετικό κλισέ, αλλά το INSM κατασκευάζει μια φιγούρα που θέλει κυρίως να εκδώσει απαγορεύσεις που παρεμβαίνουν αρνητικά σε μια χώρα με οποιονδήποτε τρόπο”. Επιπλέον, ανεξαρτήτως των προθέσεων του λόμπι, το φωτομοντάζ αναπαράγει αντισημιτικά στερεότυπα, προβάλλοντας μια μορφή με ανατολίτικα στοιχεία και αναφερόμενη σε μια “κρατική θρησκεία”.
