Στην ειδησεογραφία της εβδομάδας διαβάζουμε αρκετά για σχολικές βιβλιοθήκες. Διαβάζουμε ότι «εγκαινιάστηκε την Πέμπτη 30 Μαρτίου 2023 η νέα βιβλιοθήκη που δημιουργήθηκε και πλέον λειτουργεί στο Σχολείο [Νηπιαγωγείο-Δημοτικό] του Παληού Καβάλας. Αρχικά, “μαζεύτηκαν” τα βιβλία, τα οποία καταλογογραφήθηκαν ψηφιακά, δηλώθηκαν στη σχετική πλατφόρμα του υπουργείου και περίμεναν να “στεγαστούν”. Από τη φετινή σχολική χρονιά άρχισε να διαμορφώνεται και η βιβλιοθήκη. Μια πρώην αίθουσα διδασκαλίας διαμορφώθηκε κατάλληλα και η επίπλωση τοποθετήθηκε με δωρεές αλλά και εθελοντική δουλειά του διευθυντή του σχολείου Θέμη Κουντουρά, του Συλλόγου Εκπαιδευτικών και Γονέων και με την αρωγή του Δήμου Καβάλας».
Διαβάζουμε επίσης: «Τη νέα τους βιβλιοθήκη-αναγνωστήριο εγκαινίασαν χθες (31 Μαρτίου) το πρωί μαθητές και εκπαιδευτικοί του Γυμνασίου Λεχαινών, παρουσία των Αρχών του τόπου», χωρίς λεπτομέρειες για την οργάνωσή της εκτός από το ότι «σε αυτή την προσπάθεια βρήκαν συμπαραστάτη τους τον μακαριστό μητροπολίτη πρώην Ηλείας Γερμανό, που τότε προσέφερε την πολύτιμη βοήθειά του ώστε το όνειρο να γίνει πράξη. Η βιβλιοθήκη πήρε το όνομα “Μητροπολίτη Ηλείας Γερμανού Β’” και πλέον αποτελεί το στολίδι του Γυμνασίου Λεχαινών».
Τέλος, διαβάζουμε: «Ο διευθυντής του 1ου ΓΕΛ Θήβας κ. Λάζαρος Παπαδόπουλος έκανε γνωστό, μέσα από ανάρτησή του Facebook, πως επιτέλους το 1ο Λύκειο της Θήβας απέκτησε, με πρωτοβουλία των εκπαιδευτικών, βιβλιοθήκη. Το σχολείο απευθύνθηκε, όπως αναφέρει ο κ. Παπαδόπουλος, σε πολλούς εκδοτικούς οίκους, όμως έλαβε αρνητική απάντηση ως προς την παροχή βιβλίων, με αποτέλεσμα να υπάρχει πλέον ανάγκη για συγκέντρωση βιβλίων στη βιβλιοθήκη του 1ου ΓΕΛ, λογοτεχνικού, φιλοσοφικού, κοινωνιολογικού και λοιπού περιεχομένου...».
Και κάπως έτσι πηγαίνει η ιστορία των σχολικών βιβλιοθηκών στην Ελλάδα. Το μεράκι κάποιων εκπαιδευτικών, η εθελοντική εργασία γονέων και κηδεμόνων, δωρεές επίπλων και άλλα. Αλλά κυρίως η ίδια η συλλογή των βιβλιοθηκών βασίζεται σε δωρεές. Ένα κράτος ανίκανο να επενδύσει χρήματα στην Παιδεία, ένα κράτος-επαίτης. Οι σχολικές βιβλιοθήκες έχουν ελάχιστους προϋπολογισμούς, πράγμα που δεν επιτρέπει στο εκπαιδευτικό προσωπικό να αγοράσει και να αποκτήσει τα βιβλία που κρίνει ότι εξυπηρετούν τα προγράμματα του σχολείου, αλλά βασίζονται σε δωρεές τυχαίων τίτλων από όποιον προαιρείται. Ένα κράτος με σχεδιασμό και όραμα: να αφήσει τα παιδιά του αμόρφωτα!
Έχουν γραφτεί πολλά για τις σχολικές βιβλιοθήκες στην Ελλάδα, έχουν γίνει προσπάθειες, έχουν σπαταληθεί εκατομμύρια. Το αποτέλεσμα είναι αυτό: Μεράκι, εθελοντισμός, δωρεές. Δεν θα κουβεντιάσουμε καθόλου για τον προγραμματισμό που θα έπρεπε να έχει το υπουργείο Παιδείας στην οργάνωσή τους και στην εμπλοκή επιστημόνων βιβλιοθηκονόμων, παιδαγωγών και άλλων στη λειτουργία τους. Δεν θα σχολιάσουμε την ανυπαρξία χρημάτων. Μόνο θα επαναλάβουμε αυτό: Μεράκι, εθελοντισμός, δωρεές.
