Ζούμε την εποχή της παρακμής και της διάψευσης του Κράτους Δικαίου και της προάσπισης όχι μόνο των θεμελιωδών αλλά και των στοιχειωδών δικαιωμάτων μας, που θεωρούσαμε μέχρι πριν από λίγα χρόνια κεκτημένα. Κινδυνεύουμε να βυθιστούμε στον βούρκο της αδράνειας που φέρνει η απογοήτευση από τα όσα βίαια και ασύστολα διαδραματίζονται στον κοινό βίο. Να πέσουμε στη μαύρη τρύπα του καναπέ της απόσυρσής μας από αυτόν, την οποία δρομολογούν με κάθε, θεμιτό ή αθέμιτο, τρομακτικό μέσο της πανίσχυρης διαδυκτιακής τεχνολογίας οι εκλεγμένοι κάτοχοι της εκτελεστικής εξουσίας, που επιχειρούν να πάρουν στα χέρια τους και τη ζωή μας ελέγχοντάς τη με κάθε δυνατό, θεμιτό ή αθέμιτο, μέσο. Παρά τα αισιόδοξα μηνύματα που μας έδωσε η δυναμική, αγωνιστική παρουσία κυρίως των νέων αυτής της χώρας αλλά και των γονιών με τα παιδιά τους στην πορεία που έγινε στη μνήμη της εξέγερσης του Πολυτεχνείου διαδηλώνοντας 49 χρόνια μετά το επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε αίτημα «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία».
«Η τέχνη είναι η κριτική συνείδηση της εποχής της»
«Η τέχνη, παρηγορητική και ζωογόνα έκφραση του έσω εαυτού, είναι ο διαλεκτικός ιμάντας που συνδέει άρρηκτα το ιδιωτικό και το δημόσιο, είναι η κριτική συνείδηση της εποχής της, το αντικαθρέφτισμα των κινητήριων δυνάμεων της ζώσας πραγματικότητας» γράφει ο ριζοσπαστικός ποιητής εικόνων, στοχαστής και ομότιμος δάσκαλος της ΑΣΚΤ Γιάννης Ψυχοπαίδης.
Στο τελευταίο του βιβλίο «Εις τον καιρόν», με «μικρά κείμενα για τις μορφές και τους δημιουργούς» της τέχνης που διαρρηγνύουν τα καθιερωμένα όρια των διαφορετικών ειδών αισθητικής έκφρασης και μας προτρέπουν σε μια διαρκή εγρήγορση. Αυτό το ευρύ πεδίο της αισθητικής έκφρασης επιχειρεί να ιχνηλατήσει στην ατομική της έκθεση, στην γκαλερί Αγκάθι Kartάλος, πάνω από την πλατεία Αμερικής, η εικαστικός καλλιτέχνης Βίβιαν Χαλκίδη.
Ο τίτλος της λιτός, «12 σκηνοθέτες», φανερώνει μόνο τη συνάντηση του κόσμου της ζωγραφικής και της χαρακτικής με τον κόσμο του κινηματογράφου. Τα ποικίλα υλικά, λάδια, μελάνια, χρωματιστά μολύβια, γραφίτης, που χρησιμοποιεί καθώς και οι τεχνικές του χαράγματος με έναν βαρύ χάρακα πάνω στον καμβά, της μήτρας της φτιαγμένης από κολάζ, δείχνουν τη διάθεσή της να πειραματιστεί με απλές, νέες και παλιές τεχνικές. Τα πρόσωπα που επιλέγει από το φιλμικό σύμπαν είναι συγκεκριμένα: Κώστας Γαβράς, Παντελής Βούλγαρης, Μιχάλης Κακογιάννης, Νίκος Κούνδουρος, Χρήστος Δήμας, Κωνσταντίνος Γούναρης, Βέρνερ Χέρτσογκ, Φατίχ Ακίν, Πατρίς Λεκόντ - για να αναφέρουμε ενδεικτικά κάποια από αυτά.
Σηματοδοτούν το άνοιγμά της στα διαχρονικά πανανθρώπινα ζητήματα που θίγουν οι σκηνοθέτες στις μεγάλες οθόνες και ανέκαθεν μας ταλανίζουν: η προσφυγιά, η μετανάστευση και οι διπλές ταυτότητες μέσα στις οποίες ζουν οι άνθρωποι αυτοί αλλά και όλοι οι διαφορετικοί από τον κανόνα, η περιθωριοποίησή τους μέσα στις δαιδαλώδεις, κατευθυνόμενες μαζικές και απρόσωπες κοινωνίες, η αντίσταση στη μαζικοποίηση, το τυχαίο της ύπαρξης, η αιώνια πάλη της ανάμεσα στον έρωτα και τον θάνατο.
Τα αποτυπώνει ρεαλιστικά με έντονες γραμμές, που συλλαμβάνουν τα ιδιαίτερα γνωρίσματά τους ανάμεσα σε τοπία αφαιρετικά, θαλασσινά, μαβιά, γκρίζα γραμμένα με στοιχεία του έργου τους, αριθμούς και τραπουλόχαρτα, ονόματα οδών, λαβυρίνθους του μυαλού και του ψυχισμού μας, αγωνιώδη χαράγματα και ρωγμές. Μορφώνει έτσι ένα ευρύ πεδίο συνομιλίας για τα οράματα και τις ουτοπίες ανθρώπων δημιουργών που σημάδεψαν την αισθητική και τους προβληματισμούς μας, πάλεψαν στα «πέτρινα χρόνια» των μεταπολεμικών κοινωνιών και παλεύουν σήμερα μέσα στο ζοφερό τοπίο της κλιματικής και ανθρωπιστικής κρίσης για το επίκαιρο όσο ποτέ στον κόσμο ολόκληρο διαχρονικό αίτημα «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία».
Info
Βίβιαν Χαλκίδη, «12 σκηνοθέτες»
Γκαλερί Αγκάθι Kartάλος, Μηθύμνης 12 και Επτανήσου
Διάρκεια έκθεσης: 18 Νοεμβρίου-3 Δεκεμβρίου 2022
Ωρες λειτουργίας: Τρ.-Σαβ.: 11.30 π.μ.-1.30 μ.μ., Τρ., Πεμ., Παρ.: 7-8.30 μ.μ.
