Ο Σταύρος συχνά δοκιμάζει νέα κομμάτια μπροστά στο κοινό μιας συναυλίας με υψηλού επιπέδου συνεργάτες, που τον εμπνέουν να γράψει μια μελωδία. Πριν από λίγα χρόνια, δεν θα σκεφτόταν να εντάξει την κρητική λύρα του τσελίστα Γιώργου Καλούδη σε μια μελωδία. Ακούστηκε όμως τόσο ωραία!
Η συνεργασία τους συνεχίστηκε έως και τη ζωντανή ηχογράφηση της sold-out συναυλίας με τους συνοδοιπόρους του Ανδρέα Πολυζωγόπουλο (τρομπέτα και flugelhorn) και Γιώργο Καλούδη (τσέλο, κρητική λύρα, udu drum και tablas), στην ιστορική Αγγλικανική Εκκλησία του Αγίου Παύλου. Νέες συνθέσεις του Λάντσια, κάποιες διασκευές παλαιότερων δικών του θεμάτων κι ένα πρελούδιο του Σοπέν, συμπεριλαμβάνονται στο απολαυστικό άλμπουμ“Stavros Lantsias Trio Live at St. Paul’s Anglican Church”, που κυκλοφόρησε πολύ πρόσφατα.
Πρόκειται για τη συνύπαρξη τριών σπουδαίων μουσικών, σε ένα ατμοσφαιρικό πρόγραμμα, με βάση τη μελωδία, τη δεξιοτεχνία και τον τζαζ αυτοσχεδιασμό. Περιλαμβάνει τις νέες συνθέσεις του Στ.Λάντσια “As far as your eyes can see” και “Princess Waltz”, οι οποίες είναι εμπνευσμένες από κυπριακούς μύθους, το “The scent -Το Άρωμα”, μια αναφορά στο παραδοσιακό κυπριακό τραγούδι «Το Γιασεμί», και το “Growing Apart - Dedicated to Manos Hadjidakis”, μια αναφορά στον Μάνο Χατζιδάκι.
«Πιστεύω ότι παίζοντας τη μουσική του και διαβάζοντας τα κείμενά του έγινα όχι μόνο καλύτερος μουσικός, αλλά και καλύτερος άνθρωπος», λέει ο Σταύρος για τη συνάντησή του με τη μουσική του μεγάλου Έλληνα συνθέτη. Και συνεχίζει:
«Αισθάνομαι χαρά και τιμή να παίζω με αυτούς τους δύο δεξιοτέχνες μουσικούς και συνθέτες. Ο Γιώργος και ο Ανδρέας έχουν μια ολοκληρωμένη αισθητική άποψη για τη μουσική κι όποτε γράφω μια καινούργια μελωδία, ανυπομονώ να ακούσω τις δικές τους προσθήκες. Η μουσική μου υπήρξε η βάση, η αφορμή να εκφραστούν με έναν τρόπο που ούτε εγώ αλλά ούτε και αυτοί το περίμεναν».
«Ο δίσκος 'Stavros Lantsias Trio Live at St. Paul’s Anglican Church, Athens' περιλαμβάνει τη ζωντανή ηχογράφηση μιας συναυλίας μας στην Αγγλικανική Εκκλησία του Αγίου Παύλου, καινούργιες συνθέσεις μου, διασκευές παλιότερων θεμάτων και ένα πρελούδιο του Σοπέν, αλλά και νέες συνθέσεις μου. Παίζοντας ζωντανά είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε νέες ιδέες μου μπροστά στο κοινό. Ήμασταν και οι τρεις ενθουσιασμένοι που θα παίζαμε μαζί, γιατί μάς έχει λείψει η συντροφικότητα και η αμεσότητα αυτού του γκρουπ».
Την ατμόσφαιρα αυτής της ζωντανής ηχογράφησης διαμορφώνουν οι φυσικοί ήχοι, ο υποβλητικός χώρος, αλλά και η εξαιρετική χημεία και οικειότητα των τριών μουσικών.
Ένα μικρό ιστορικό
H σχέση του Σταύρου Λάντσια με τη μουσική ήταν πηγαία. Είχε μέσα του το «μικρόβιο» του ενορχηστρωτή. Στην αρχή, δεν ήξερε τι σημαίνει. Στις σχολικές γιορτές αυτοσχεδίαζε στη διάρκεια της απαγγελίας των ποιημάτων και συνάμα αναζητούσε τα δικά του μουσικά μονοπάτια. Ο Σταύρος ξέκλεβε χρόνο στα διαλείμματα, για να παίξει πιάνο.
Στις σπουδές ενορχήστρωσης και σύνθεσης στο “Berklee College of Μusic”, το πιάνο του ήταν πάντα στο επίκεντρο. Στην Αθήνα πια, ο Σταύρος δουλεύει σαν πιανίστας και ενορχηστρωτής στην ανθούσα τότε ελληνική δισκογραφία, αλλά και στην τηλεόραση και το θέατρο, με τους κορυφαίους συνθέτες της εποχής. Παρουσίασε συνθέσεις του, για πρώτη φορά, με τους “Human Touch”. Δίπλα του, δύο σπουδαίοι μουσικοί: o δεξιοτέχνης του ηλεκτρικού μπάσου Γιώτης Κιουρτσόγλου και ο -πολιτογραφημένος Έλληνας- Αμερικανός πολυπνευστός David Lynch.
Το 1998 κυκλοφορούν το “Human Touch” άλμπουμ και το 2005 το “Movin”, στο οποίο ο Σταύρος, εκτός από πιάνο, παίζει κιθάρα και τύμπανα. Ο πρώτος προσωπικός του δίσκος, η «Επιστροφή» (1999), περιείχε συνθέσεις για πιάνο, όμποε, κουαρτέτο εγχόρδων, κοντραμπάσο και τύμπανα, αλλά και το ούτι του Αρμένιου Haig Yazdjian. Είχε μια απρόσμενα θετική αποδοχή από το κοινό.
Το 2002 κυκλοφορεί «Το Ταξίδι μιας Νότας», στο οποίο συμπράττουν ο David Lynch, η Έλλη Πασπαλά, μια εικοσαμελής ορχήστρα εγχόρδων κι ο Γιάννης Σπάθας, - ο κιθαρίστας των μυθικών γι’ αυτόν «Socrates», τον οποίο θαύμαζε από μικρός στην Κύπρο, και που έφυγε πρόσφατα. Το «Ημερολόγιο Ονείρων» (Diary of Dreams) -μια σουίτα για πιάνο, σοπράνο σαξόφωνο και ορχήστρα εγχόρδων-, που ολοκληρώθηκε στο Los Angeles το 2011, είχε τη συμμετοχή δύο τζαζ μουσικών με παγκόσμια ακτινοβολία: τον ντράμερ Peter Erskine και τον Σουηδό κοντραμπασίστα Lars Danielsson.
