Οι ισραηλινές βόμβες και τα τανκς συνεχίζουν μεθοδικά την ισοπέδωση της Λωρίδας της Γάζας τη στιγμή που μια άλλη, σχεδόν αθέατη μεταμόρφωση συντελείται στη Δυτική Όχθη περιορίζοντας ακόμα περισσότερο τη δυνατότητα δημιουργίας βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους. Οι έξι μήνες του τελευταίου πολέμου στη Μέση Ανατολή συνοδεύονται από έκρηξη των εποικιστικών δραστηριοτήτων του Ισραήλ στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη: Περισσότερα από είκοσι έργα για την κατασκευή χιλιάδων κατοικιών έχουν εγκριθεί από την κυβέρνηση Νετανιάχου σ’ αυτό το διάστημα.
Όλα αυτά σε συνεργασία με ακροδεξιές οργανώσεις, όπως η Ateret Cohanim, που προσφεύγουν συστηματικά στα δικαστήρια πετυχαίνοντας τις περισσότερες φορές εξώσεις Παλαιστίνιων κατοίκων από συνοικίες που στη συνέχεια μετατρέπονται σε ισραηλινούς εποικισμούς. «Τα προγράμματα εγκρίνονται με διαδικασίες fast track με έναν ρυθμό που δεν έχουμε ξαναδεί» σημειώνει η Σαρί Κρονίς από την ισραηλινή οργάνωση για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Bimkom. «Τη στιγμή πολλές κυβερνητικές υπηρεσίες υπολειτουργούν μετά την 7η Οκτωβρίου, οι αρμόδιες για τις κατασκευές συνέχισαν το έργο τους με πρωτοφανή ταχύτητα» προσθέτει. Ανάμεσα στα έργα που εγκρίθηκαν τόσο εσπευσμένα περιλαμβάνεται και η κατασκευή οικιστικών συγκροτημάτων στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, κάτι που γίνεται για πρώτη φορά την τελευταία δεκαετία. Σχέδια όπως η επέκταση του εβραϊκού οικισμού-φρουρίου Κιντμάτ Σιόν στην καρδιά της παλαιστινιακής συνοικίας Ρας αλ Αμούντ, στην ανατολική περιφέρεια της πόλης, εξασφάλισαν τις σχετικές σφραγίδες μόλις 48 ώρες μετά την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου.
Άλλα κατασκευαστικά έργα που είχαν μπει στο συρτάρι μετά τις συμφωνίες του Όσλο στα μέσα της δεκαετίας του 1990 ανασύρονται σήμερα βιαστικά. Ένα από αυτά, το λεγόμενο Γκιβάτ Σακέντ, αφορά ελαιώνα στα δυτικά της συνοικίας Μπέιτ Σαφάφα που στεγάζει 17.000 Παλαιστίνιους. Κατά το παρελθόν, οι ανησυχίες πως το έργο θα απειλούσε την πάλαι ποτέ «ειρηνευτική διαδικασία» προκάλεσαν την παρέμβαση της Ουάσιγκτον με αποτέλεσμα το «πάγωμα» των εργασιών. Τώρα το έργο επιστρέφει, με τις αρμόδιες Αρχές να δίνουν την έγκρισή τους στις 4 Ιανουαρίου. Το σχέδιο περιλαμβάνει την κατασκευή 700 νέων κατοικιών στη μοναδική ζώνη όπου θα μπορούσε να επεκταθεί η Μπέιτ Σαφάφα για να φιλοξενήσει νέους κατοίκους. «Οι οικογένειές μας βρίσκονται εδώ για 250 χρόνια. Τώρα έχω μια μαύρη τρύπα στην καρδιά μου, γιατί δεν βλέπω ότι τα παιδιά και τα εγγόνια μου θα μπορέσουν να ζήσουν εδώ» δηλώνει ο 71χρονος Αχμέντ Σαλμάν, πρόεδρος του τοπικού Δημοτικού Συμβουλίου. Ακόμα ένα συγκρότημα με κατοικίες εποίκων σχεδιάζεται να κατασκευαστεί στην άλλη πλευρά της παλαιστινιακής συνοικίας ξεκόβοντάς την από την υπόλοιπη πόλη.
Στρατηγικός σχεδιασμός
«Πολλοί εποικισμοί έχουν σχεδιαστεί στρατηγικά σε περιοχές στη νότια περίμετρο της Ανατολικής Ιερουσαλήμ» εξηγεί η Έιμι Κόεν της ισραηλινής Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης Ιρ Αμίμ. «Εφόσον κατασκευαστούν, θα διασπάσουν ακόμη περισσότερο τον παλαιστινιακό χώρο και στην ουσία θα αποκόψουν την Ανατολική Ιερουσαλήμ από τη Βηθλεέμ και τη Νότια Δυτική Όχθη. Οι κινήσεις αυτές υπονομεύουν τις αναγκαίες συνθήκες για ένα βιώσιμο, ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ» προσθέτει η ίδια.
Γιατί όμως όλα αυτά να προκαλούν εντύπωση όταν στο τιμόνι του Ισραήλ βρίσκεται μια κυβέρνηση ακραίων εθνικιστών, που συνεργάζεται ανοιχτά με τις οργανώσεις των εποίκων; Πρόσφατη έκθεση των Ηνωμένων Εθνών υπογραμμίζει ότι η πολιτική της κυβέρνησης Νετανιάχου ευθυγραμμίζεται «σε πρωτοφανή βαθμό» με τους στόχους του κινήματος των εποίκων, δηλαδή ό,τι πιο μισαλλόδοξο και φανατικό έχει να παρουσιάσει η ισραηλινή κοινωνία. Δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση αυτή μιλούσε ανοιχτά, ακόμα και πριν ξεσπάσει ο πόλεμος, για προσάρτηση όλων των εδαφών που το Ισραήλ κατέχει παράνομα μετά τον πόλεμο του 1967. Ακροδεξιοί και ρατσιστές, όπως ο υπουργός Εθνικής Ασφάλειας Ιταμάρ Μπεν Γκβιρ και ο υπουργός Οικονομικών Μπεζαλέλ Σμότριτς, ηγούνται των προσπαθειών επαναλαμβάνοντας ότι το κράτος του Ισραήλ θα πρέπει να απλώνεται από τον Ιορδάνη ως τη Μεσόγειο. Δεν είναι κάτι πρωτοφανές. Το παραδοσιακό κόμμα της ισραηλινής Δεξιάς Λικούντ αναφέρει ρητά στο καταστατικό του ότι «μεταξύ της θάλασσας και του Ιορδάνη θα υπάρχει μόνο ισραηλινή επικράτεια». Ο ηγέτης του Μπενιαμίν Νετανιάχου δεν κρύβει άλλωστε ότι θεωρεί την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους ως υπαρξιακή απειλή για τη χώρα του. «Όσο είμαι πρωθυπουργός θα συνεχίσω να επιμένω σ’ αυτό» τονίζει - και δείχνει ότι το εννοεί. Από τη στιγμή που ανέλαβε τα καθήκοντά της, στις αρχές του 2022, η πιο ακροδεξιά κυβέρνηση στην Ιστορία του Ισραήλ διευκολύνει με κάθε μέσο τις επιδιώξεις των εποίκων, ο αριθμός των οποίων εκτιμάται σήμερα πως έχει διπλασιαστεί από τα χρόνια της ειρηνευτικής διαδικασίας.
Την ίδια ώρα, η ζωή για τους Παλαιστίνιους της Δυτικής Όχθης γίνεται όλο και πιο αβίωτη, με καθημερινές επιδρομές του στρατού που έχουν προκαλέσει τον θάνατο περισσότερων από 400 ανθρώπων από τον Οκτώβριο και περιορισμούς στις μετακινήσεις οι οποίες μετατρέπουν τις παλαιστινιακές πόλεις και χωριά σε απομονωμένα γκέτο. Οπλισμένες οργανώσεις Ισραηλινών εποίκων τρομοκρατούν τους κατοίκους έχοντας την πλήρη κάλυψη των δυνάμεων ασφαλείας. Ο ΟΗΕ έχει καταγράψει 573 επιθέσεις από τις 7 Οκτωβρίου που προκάλεσαν 51 θανάτους και 459 καταστροφές σε σπίτια και περιουσίες Παλαιστινίων. Περισσότερα από 1.000 άτομα εκδιώχθηκαν από 16 χωριά που στη συνέχεια ισοπεδώθηκαν σύμφωνα με το δίκτυο Al Jazeera. Η βία και προκλητικότητα των εποίκων έχουν φτάσει σε τέτοιο σημείο ώστε ακόμα και η Ουάσιγκτον να υποχρεώνεται να επιβάλει κυρώσεις σε βάρος κάποιων από αυτούς. Όμως τελικά τανκς και μπουλντόζες φαίνεται να εξυπηρετούν τον ίδιο στόχο. «Βλέπουμε κάτι που θυμίζει κοινές πολιτοφυλακές εποίκων και στρατιωτών» σημειώνει ο εκπρόσωπος της ισραηλινής φιλειρηνικής οργάνωσης B’Tselem Ντρορ Σαντότ. «Κανείς δεν γνωρίζει ποιος δίνει τις διαταγές». Ποιος, αλήθεια;
