Η εικόνα εκπέμπει κανιβαλισμό από μόνη της. Τεράστιες τσιμεντένιες πλάκες γκρι χρώματος απλωμένες σε όλο το πλάτος των Προπυλαίων, οι οποίες περικυκλώνουν τον Παρθενώνα και το Ερέχθειο. Το πάχος τους σε σημεία ξεπερνάει τους 40 πόντους, ενώ αλλού η διάστρωσή τους έχει καταπιεί κυριολεκτικά τον βράχο, συμπεριλαμβανομένων και θεμελίων αρχαίων κτηρίων ή μνημείων.
Είναι άξιο απορίας πώς το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο επέτρεψε αυτή την κακοτεχνία, ενώ ερωτηματικό συνεχίζει να αποτελεί η στάση και η τοποθέτηση του Μανώλη Κορρέ, ο οποίος υπερασπίζεται με επιχειρήματα, στα όρια του ακατανόητου, αυτή τη θλιβερή εικόνα.
Το πρόβλημα των τσιμεντένιων διαδρομών της Ακρόπολης θα το βρίσκουμε μπροστά μας για πολλές δεκαετίες. Οι κακοτεχνίες αυτές προσβάλλουν το μνημείο και αφήνουν τον επισκέπτη με μία έντονη αίσθηση αγανάκτησης για την ανευθυνότητα όσων τις σχεδίασαν.
* Πώς είναι δυνατόν στο παγκόσμιο αυτό μνημείο να επέτρεψαν την κατασκευή ενός δαπέδου που δεν θα γινόταν αποδεκτό ούτε σε πιλοτή πολυκατοικίας;
* Πώς είναι δυνατόν να αγνόησαν όλα τα δεδομένα που είχαν στα χέρια τους μετά το μοναδικό έργο των διαδρομών του Δημήτρη Πικιώνη και να κατασκεύασαν αυτές τις τσιμεντένιες πλάκες;
* Πώς είναι δυνατόν ο Μανώλης Κορρές να ομολογεί ότι επιλέχθηκε η πιο φτηνή λύση για ένα παγκόσμιο μνημείο που δίνει τη μάχη για την επανένωση των γλυπτών του;
Η απάντηση, δυστυχώς, είναι εμφανής. Αυτές οι τσιμεντένιες πλάκες φτηνού γκρι υλικού είναι η εικόνα και η ομοίωση μιας διακυβέρνησης χαμηλού κόστους στον ελληνικό πολιτισμό. Σε αυτές τις πλάκες, εκτός από την πολιτική αξιοπρέπεια της υπουργού, χάθηκε και η επιστημονικότητα, δυστυχώς, του Μανώλη Κορρέ και του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου. Και το ερώτημα είναι τι γίνεται τώρα.
Καταρχάς θα πρέπει άμεσα η Υπηρεσία Συντήρησης των Μνημείων της Ακρόπολης να αναρτήσει όλο το επιστημονικό υλικό που οδήγησε σε αυτές τις κακοτεχνίες, ώστε να αξιολογηθούν τα λάθη και να προκηρυχθεί διεθνής διαγωνισμός για την αφαίρεση αυτού του σκυροδέματος, με τις μικρότερες δυνατές απώλειες για τον Βράχο.
Ταυτόχρονα θα πρέπει να ακολουθήσει η μελέτη για την κατασκευή νέων διαδρομών από αναστρέψιμο υλικό που θα συνάδουν με τον χώρο και τη φυσιογνωμία του. Αν αυτές οι διαδρομές θα είναι ξύλινες, αν θα είναι χωμάτινες ή αν θα γίνει ανάπλαση με παρόμοιο βράχο θα πρέπει να το αξιολογήσουν οι επιστήμονες και ταυτόχρονα θα πρέπει να ενημερωθεί με αξιόπιστο τρόπο η διεθνής επιστημονική κοινότητα.
Και βέβαια, για να είμαστε όλοι ειλικρινείς με τους εαυτούς μας, θα πρέπει να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Συνολικά οι παρεμβάσεις που έγιναν στην Ακρόπολη επί της σημερινής κυβέρνησης δεν συνάδουν με το μεγαλείο του Μνημείου. Ο φωτισμός της Ακρόπολης είναι χλομός και το καινούριο ασανσέρ μοιάζει με αναβατόριο οικοδομής.
Χωρίς να θέλουμε να μειώσουμε την αξία των δωρεών που οδήγησαν στην κατασκευή τους, θα πρέπει να προβληματιστούμε για τις επιλογές που τελικά έγιναν. Σε κάθε περίπτωση το μεράκι του Δημήτρη Πικιώνη, με τις λίθινες διαδρομές του, δεν ενέπνευσε εκείνους που σχεδίασαν και υλοποίησαν αυτές τις εργολαβικού τύπου παρεμβάσεις, οι οποίες, ιδιαίτερα στην περίπτωση των τσιμεντένιων διαδρομών, μας έκαναν διεθνώς ρεζίλι.
* Η Κυριακή Μάλαμα είναι σκηνοθέτης, βουλευτής Χαλκιδικής ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ.
