Εντάξει, παιδιά, έχει τεράστιο ιστορικό βάρος η ΑΥΓΗ, δεν γίνεται να την κλείσουμε έτσι.
Σκεφτείτε πόσοι χαφιέδες στήθηκαν στα περίπτερα για να δούνε ποιος την αγοράζει.
Σκεφτείτε πόσοι ασφαλίτες κινητοποιήθηκαν για να συλλάβουν ανθρώπους που τη διάβαζαν δημόσια.
Σκεφτείτε πόσοι νομάρχες της ΕΡΕ πήραν μέτρα για να απαγορεύσουν την κυκλοφορία της. Πώς θα τους κοιτάξουμε όλους αυτούς στα μάτια;
Τι θα τους πούμε, ότι την κλείσαμε μόνοι μας χωρίς να κουνήσει ο αντίπαλος το δαχτυλάκι του;
Από την άλλη βέβαια, τι λόγος υπάρχει να έχουμε τα δικά μας μέσα, όταν μπορούμε να ενημερωνόμαστε από τα μέσα του αντιπάλου;
Ο,τι πρέπει να ξέρουμε για τη συγκάλυψη στα Τέμπη εκεί θα το βρούμε.
Και για τις υποκλοπές.
Και για τα εσωκομματικά της Αριστεράς.
Υπάρχει βέβαια το ενδεχόμενο να καταλάβει ο αντίπαλος τη στρατηγική μας κίνηση και να κλείσει και αυτός τα δικά του μέσα.
Για να μας αφήσει χωρίς πληροφόρηση, καταλαβαίνετε.
Αλλά τότε βλέπουμε τι θα κάνουμε, έχει ο Θεός.
Είναι στρατηγικός σχεδιασμός βάθους αυτός, δεν γίνεται, έχουμε και άλλες δουλειές.
Θα ενημερωνόμαστε από τους λογαριασμούς Σκορδοκαΐλας και Πατζάρια Μάντολες στο Twitter.
Πάντως υπάρχει και θετική πλευρά στο να κλείσουμε την ΑΥΓΗ, για να τα λέμε όλα.
Γλιτώνουμε στα συνέδρια από ένα σωρό κατεβατά, «να στηρίξουμε την εφημερίδα», «να διαδώσουμε την εφημερίδα», «στείλτε παρατηρήσεις για τη βελτίωση της εφημερίδας» και τέτοια.
Ξέρετε, αυτά που κάνουν όλα τα σοβαρά κόμματα που έχουν δική τους εφημερίδα.
Και όταν δεν έχουν, λένε «πρέπει να βρούμε μια εφημερίδα».
Υποθέτουμε ότι όταν οι επιχειρηματίες λένε «θα βγάλω μια εφημερίδα να τονε σκίζω κάθε μέρα», κάτι ξέρουν.
Ή «θα βγάλω μια εφημερίδα να τον υποστηρίξω».
Αλλά το να πει το κόμμα θα έχω μια εφημερίδα να κάνω πολιτική θεωρείται ξεπερασμένο.
Ειδικά όταν έχει έναν Σκορδοκαΐλα και έναν Πατζάρια Μάντολες στο Twitter.
Βέβαια θα ισχυριστεί κάποιος ότι οι επιχειρηματίες έχουν χρήματα να βάλουν σε μια τέτοια υπόθεση. Το κόμμα πού να τα βρει.
Σωστό, αλλά το κόμμα έχει οργανωμένη βάση 70.000 μελών, έτσι δεν είναι; Οι επιχειρηματίες πού να τη βρουν.
Δεν βαριέσαι, τι να την κάνεις την εφημερίδα, άμα θέλεις να κάνεις πολιτική, μπορείς να συνεχίσεις να βγάζεις 70 δελτία Τύπου την ημέρα για 70 διαφορετικά θέματα. Ανάρπαστα γίνονται.
Και είναι και πολύ πιο αποτελεσματικά.
Ειδικά όταν τα στέλνεις μόνο στα μέλη του κόμματος, που δεν τα διαβάζουν καν.
Θα ήταν πιο αποτελεσματικό να τους τα στέλνεις από δύο φορές το καθένα, αλλά ας μην κάνουμε υπερβολές.
Βέβαια, έχουν απόλυτο δίκιο όσοι λένε ότι δεν γίνεται να ξοδεύει το κόμμα ένα σωρό λεφτά χωρίς αποτέλεσμα.
Μπορεί κάλλιστα να πετυχαίνει το ίδιο μηδενικό αποτέλεσμα χωρίς να ξοδεύει τίποτα.
Ώστε να έχει όλα τα εργαλεία που χρειάζεται για να πολεμήσει τον Μητσοτάκη.
Το ενδεχόμενο να στοχεύσει στο μεγαλύτερο δυνατό αποτέλεσμα σε σχέση με τα λεφτά που ξοδεύει θεωρήθηκε για κάποιον λόγο εκτός συζήτησης.
Εντάξει, μην γινόμαστε σχολαστικοί με τον στρατηγικό σχεδιασμό.
Δημοσιεύτηκε στο απεργιακό φύλλο της ΑΥΓΗΣ 1/12
