«Αν δεν περάσουμε τη νομοθεσία, αυτό θα σημαίνει ότι στη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τη βιοποικιλότητα στο Κάλι της Κολομβίας, τον Οκτώβριο, θα πρέπει να πούμε ότι υπαναχωρούμε από τις διεθνείς δεσμεύσεις μας για την προστασία των εδαφών και των θαλασσών μας». Έντεκα υπουργοί Περιβάλλοντος της Ε.Ε., με επικεφαλής την Ιρλανδία, λίγο πριν από τις ευρωκάλπες έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου για το ενδεχόμενο ο Κανονισμός για την αποκατάσταση της φύσης, ένας από τους βασικούς πυλώνες της Πράσινης Συμφωνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προστασία της βιοποικιλότητας, τελικά να μην επικυρωθεί. Η τύχη του κρέμεται από μια κλωστή αύριο στη συνεδρίαση των υπουργών Περιβάλλοντος στο Λουξεμβούργο. Η αγωνία των υπουργών Περιβάλλοντος σχετίζεται με το γεγονός ότι από τον Ιούλιο αναλαμβάνει την προεδρία της Ε.Ε. η Ουγγαρία, που μαζί με τη Σουηδία, την Ολλανδία και την Ιταλία έχουν απορρίψει τον εμβληματικό Κανονισμό. «Πρέπει να δράσουμε άμεσα και αποφασιστικά προκειμένου να ολοκληρώσουμε την πολιτική διαδικασία. Αν δεν το πράξουμε, θα δώσουμε το ελεύθερο για την καταστροφή της φύσης και θα υπονομεύσουμε την εμπιστοσύνη του κοινού στην πολιτική ηγεσία της Ε.Ε. τόσο στο εσωτερικό όσο και διεθνώς» παρατήρησε ο υπουργός Περιβάλλοντος της Ιρλανδίας Ίμον Ράιαν. Δεν πρόκειται όμως για μεμονωμένη εξέλιξη. Η Πράσινη Συμφωνία, που έβαλε «το περιβάλλον πολύ ψηλά στην πολιτική ατζέντα, δημιουργώντας ένα φιλόδοξο, συγκεκριμένο και πρωτότυπο πλαίσιο» σύμφωνα με τον Ξαβιέ Τιμπό του Γαλλικού Παρατηρητηρίου των Οικονομικών Συγκυριών, βρίσκεται σε υποχώρηση ήδη πριν από τις ευρωεκλογές της περασμένης Κυριακής, που κατέληξαν σε μια Ευρωβουλή με διαιώνιση της κυριαρχίας του ΕΛΚ με παράλληλη ισχυρότερη παρουσία της Ακροδεξιάς.
«Το κλίμα έχει περάσει σε δεύτερο πλάνο λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και τον πληθωρισμό, αλλά κυρίως λόγω των ελιγμών της Ακροδεξιάς και της Δεξιάς, που μετέτρεψαν την Πράσινη Συμφωνία σε αποδιοπομπαίο τράγο απέναντι στην οργή του αγροτικού κόσμου» εξηγεί ο Νιλ Μακαρόφ, εμπειρογνώμονας στο Ίδρυμα Ζαν Ζορές στη Γαλλία. «Η Πράσινη Συμφωνία είναι το τοτέμ που πρέπει να γκρεμιστεί» είπε χαρακτηριστικά ο ίδιος, περιγράφοντας μια κατάσταση που δεν έχει καμία σχέση με ό,τι συνέβαινε πριν από πέντε χρόνια, με τις μαζικές και μαχητικές κινητοποιήσεις των νέων παγκοσμίως και με την απόφαση της Ε.Ε. να εκπονήσει την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία που, όχι τυχαία, χαιρέτισε θερμά ο γ.γ. του ΟΗΕ Α. Γκουτέρες για «να παραμείνει ο ζωντανός ο στόχος του 1.5 βαθμού Κελσίου» - πρόκειται για τον κεντρικό στόχο της εμβληματικής Συμφωνίας του Παρισιού του 2015 για τον περιορισμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Πλέον το μέλλον διαγράφεται ζοφερό στην ήπειρο που ήδη θερμαίνεται ταχύτερα από τις άλλες. «Πρέπει να δοθούν τα μέσα για τη στήριξη των πολιτών που είναι πιο εκτεθειμένοι απέναντι στις αλλαγές που επιδιώκονται» εξηγεί η Καμίγ Ντεφάρ του Ινστιτούτου Ζακ Ντελόρ περιγράφοντας το έργο της νέας Κομισιόν, γιατί «τα κόμματα της Ακροδεξιάς εκμεταλλεύονται τους φόβους αλλά ακόμη και το έλλειμμα πλαισίου αρωγής». Όμως οι προοπτικές είναι ανησυχητικές. Σε πρόσφατο κείμενο εργασίας του Συμβουλίου σχετικά με τη στρατηγική ατζέντα των 27 και το έργο της νέας Κομισιόν το περιβάλλον και ο αγώνας κατά της κλιματικής κρίσης αντιμετωπίζονται μόνο υπό το πρίσμα της... ανταγωνιστικότητας, ενώ η βιοποικιλότητα και ο αγώνας κατά της κάθε είδους ρύπανσης δεν αναφέρονται καν...
Η Ρένα Δούρου είναι μέλος της Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., υπεύθυνη για θέματα Διεθνών Σχέσεων-Εξωτερικής Πολιτικής και Ευρωπαϊκής Ενέργειας, Περιβάλλοντος, βουλεύτρια Β2 Δυτικής Αθήνας
