Live τώρα    
23°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
23 °C
21.1°C25.3°C
3 BF 46%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
23 °C
20.2°C24.2°C
2 BF 48%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
19 °C
18.8°C21.0°C
3 BF 64%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
22 °C
19.3°C21.8°C
2 BF 68%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
25 °C
24.5°C24.5°C
3 BF 40%
Εργασία και «άνεργα» προσόντα
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Εργασία και «άνεργα» προσόντα

ΕΡΓΑΣΙΑ

Πιστοποιητικά χρήσης υπολογιστή, γλωσσομάθειας, οδήγησης, ειδικής αγωγής, ΑΣΕΠ με ερωτήσεις πολλαπλών επιλογών, βεβαιώσεις σεμιναρίων, συνεδρίων, επιμορφώσεων, μια κόλαση πιστοποιημένων δεξιοτήτων, εκτός από πτυχίο Τριτοβάθμιας και ένα τουλάχιστον μεταπτυχιακό. Γιατί; Ποιος τα απαιτεί; Διαβάζω αγγελίες: «πωλητής καρτοκινητής» ή όπως το διατυπώνει κάποια άλλη εταιρεία «σύμβουλος τηλεφωνικών πωλήσεων». Πιο κάτω, «υπάλληλος σε κατάστημα τροφίμων», «οδηγοί - διανομείς με αυτοκίνητο», «υπάλληλος καθαριότητας», «υπάλληλος - εργάτης γενικών καθηκόντων», «φύλακες security», εργασία «Bar service καφέ», α να και ένας «ηλεκτρολόγος - τεχνικός συντήρησης». Σ’ αυτή την ασυμμετρία εξοντώνονται οι νέοι. Αυτή είναι η «απαίτηση» της αγοράς. Άρα; Κλείνουμε τα πανεπιστήμια, παρακμάζουν τα σχολεία για να αντιστοιχιστούν με το παραγωγικό θαύμα της χώρας; Υπάρχει κι άλλος δρόμος; Και ποιος θα τον δώσει;

Η πολιτιστική κρίση (την οποία προσπάθησα να περιγράψω την προηγούμενη Κυριακή) θα εξελιχθεί σε βαθύτερη πολιτική κρίση. Οι επόμενες γενιές των ψηφοφόρων θα έχουν δεχτεί αυτή τη συντριπτική επιρροή ματαίωσης (λόγω διαφθοράς κράτους, «επιχειρηματιών», παραγωγικής αφλογιστίας, παλαιών κομματικών δικτύων, οικογενειακής αστάθειας, πράγμα που τους πετάει έξω, εργασιακά και ψυχικά). Κρίση που τώρα εκδηλώνεται, διαβάζεται, στον χώρο της Εκπαίδευσης, στο σχολείο, αλλά δεν δημιουργείται εκεί. Απλώς εκεί εκτονώνεται. Ας δούμε την πραγματικότητα που διαπαιδαγωγεί τις μελλοντικές γενιές ψηφοφόρων (δηλαδή αυτούς που θα ψηφίσουν σε τρία, τέσσερα χρόνια, δηλαδή στις μεθεπόμενες εκλογές). Υστερική συλλογή προσόντων και βεβαιώσεων για την κατασκευή βιογραφικού, άπειρα σεμινάρια, επιμορφώσεις, βεβαιώσεις γλωσσομάθειας, υπολογιστών, δίπλωμα οδήγησης, στρατιωτικές υποχρεώσεις, βεβαίωση του ιερέως της ενορίας, παρακολουθήσεις συνεδρίων (με χαρτί, παρακαλώ), ένα τεράστιο πλεκτό από βεβαιωμένα προσόντα κι έρχεται ο τύπος από την κομματική οργάνωση και «παίρνει τη δουλειά». Οι προτάσεις δε που έχει από την υψηλή παραγωγική ποιότητα αυτής της χώρας είναι αυτού του τύπου που ανέφερα στη αρχή. Ή ακόμα τα λεγόμενα «οκτάμηνα» των δήμων, θνησιγενείς σύντομες συμβάσεις απασχόλησης και όχι εργασίας. Αυτό που βλέπει ο νέος, ο ανένταχτος και αδικτύωτος νέος, είναι το «μπάι πας» εκτός σειράς του κομματόσκυλου, είναι η χαμηλή ζήτηση και η δυσανάλογη απαίτηση για προσόντα (που συχνά πρέπει να αγοράσει). Τι του μένει; Με τι θα ονειρευτεί; Πώς θα φαντασιωθεί Σάββατο βράδυ, με τη φίλη του, με τον φίλο του, παρέες προ-γερασμένων παιδιών που πίνουν, που κοντράρουν με τα σαράβαλα, τρελαμένοι και λυπημένοι στα 25 τους; Αν η προηγούμενη γενιά δανείστηκε για να ανταποκριθεί σε μια στημένη χρηματιστηριακή κούρσα που επικυρωνόταν με το lifestyle και καταστράφηκε, αφού πρόλαβε όμως να ζήσει για λίγο την ψευδαίσθηση πλούτου και Μυκόνου, αυτές οι γενιές του τίποτα με τι θα ζήσουν; Αυτά τα παιδιά, τα προ-διαγραφέντα, τα προγραμμένα, είναι το κοινό στο οποίο πρέπει να στραφεί στρατηγικά και όχι ψηφοθηρικά η Αριστερά, ο προοδευτικός χώρος μέσα στον οποίο -επιτέλους- η Αριστερά αναπτύσσεται. Η γενιά του μηδέν, του μη μέλλοντος. Η γενιά που από τη νωθρότητα πετάχτηκε μέσα σε ένα βράδυ στην αδυσώπητη ζούγκλα. Στο σχολείο έχουμε τα πρόδρομα σημάδια αυτού που έρχεται. Οι βίαιες συμπεριφορές, η ανεξήγητη επιθετικότητα και συγχρόνως μια ανάγκη για το «άλλο», για το διαφορετικό, είναι το γενικό κλίμα. Το «άλλο» όμως, το διαφορετικό, μπορεί να το δώσει το ηλεκτροπαιχνίδι, μπορεί να το δώσει κι ένας φωτισμένος (και μη κουρασμένος, απογοητευμένος δάσκαλος). Αλλά χωρίς ένα κλίμα ειρήνευσης και ασφάλειας, το έδαφος είναι άγονο. Βεβαίως τα κόμματα (και της Αριστεράς) κοιτούν το «τώρα δα». Καθώς ο κομματικός εμπειρισμός και η ρουτίνα τέτοια ερωτήματα (πολιτιστικά, εντέλει) τα αντιλαμβάνονται ως απόμακρη θεωρία, οι απαντήσεις καταλήγουν στο «ναι, είναι σοβαρό θέμα, θα το δούμε» (σε τρία τέρμινα).

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL