Μετά από τη μεγαλύτερη περιβαλλοντική καταστροφή στην Ιστορία της χώρας, με τις πολλαπλές αρνητικές οικονομικές επιπτώσεις για τους κατοίκους της βόρειας Εύβοιας και των υπόλοιπων περιοχών που επλήγησαν, και στον απόηχο του αποτυχημένου ανασχηματισμού με την περίπτωση Αποστολάκη, το επιτελείο του πρωθυπουργού επένδυσε στη διήμερη παρουσία του στην έναρξη της ΔΕΘ.
Η ένδεια προτάσεων που θα μπορούσαν να αντιστρέψουν το αρνητικό κλίμα που διαμορφώνεται εις βάρος της κυβέρνησης, αλλά και η αγωνία που απέπνεε η συνέντευξη Τύπου, όπως προδίδουν οι αναφορές στις γαλοπούλες των Χριστουγέννων, μαρτυρούν πως η χώρα εισέρχεται σε μια οιονεί μακρά προεκλογική περίοδο. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει, κυρίως, ο φιλικά προσκείμενος στη κυβέρνηση Τύπος, που αναπαράγει τη σεναριολογία περί πρόωρων εκλογών και αποκαλύπτει πως, σύμφωνα με απόψεις κορυφαίων στελεχών της Ν.Δ., η κυβέρνηση έχει χάσει μέσα σε έναν μήνα περίπου 4% στην πρόθεση ψήφου.
Ο χρόνος διεξαγωγής των εκλογών είναι μάλλον κάτι που δεν θα καθοριστεί από τον Κ. Μητσοτάκη αλλά από τις βαρονίες στο εσωτερικό της Ν.Δ. και από το ετερόκλητο σύστημα οικονομικών συμφερόντων που στηρίζουν την κυβέρνηση. Το αποτέλεσμα όμως της εκλογικής αναμέτρησης είναι κάτι που, όπως δείχνουν τα πράγματα, θα κριθεί από την ικανότητα της προοδευτικής παράταξης να πείσει πως διαθέτει ένα εναλλακτικό και αξιόπιστο σχέδιο διακυβέρνησης της χώρας.
Τα μεσαία στρώματα
Πολύς λόγος γίνεται για το ποιος μπορεί να δώσει απαντήσεις στις αγωνίες και στις ελπίδες των μεσαίων στρωμάτων και ποιος είναι πραγματικά ο εκφραστής των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας, του κόσμου της υγιούς μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, του κόσμου της εργασίας, του πολιτισμού, της επιστήμης, της πρωτογενούς παραγωγής.
Ομολογουμένως, την περίοδο της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, τα μεσαία στρώματα επιβαρύνθηκαν σε έναν βαθμό και σίγουρα διαψεύστηκαν οι προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν τον Ιανουάριο του 2015. Κάτι όμως που εντέχνως αποκρύπτεται είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ, εν μέσω δημοσιονομικών περιορισμών, έκανε μια συνειδητή επιλογή με μοναδικό σκοπό να διασώσει τα τμήματα εκείνα της κοινωνίας που ζούσαν κοντά ή κάτω από το όριο της φτώχειας. Άλλωστε, το πρώτο νομοσχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ αφορούσε την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.
Η Ν.Δ., αξιοποιώντας τη δικαιολογημένη δυσαρέσκεια της κοινωνίας για τη φορολογική επιβάρυνση που υπέστη, οικοδόμησε ένα αφήγημα περί επιστροφής στη μεσαία τάξη όσων της στέρησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Το οικονομικό αποτέλεσμα, δύο χρόνια μετά; Καμία ουσιαστική ενίσχυση στη βάση όσων είχε εξαγγείλει προεκλογικά ο κ. Μητσοτάκης. Για τον προφανή λόγο πως όποιο δημοσιονομικό περιθώριο έχει εξασφαλίσει η χώρα μετά την έξοδο από τα Μνημόνια, τον Αύγουστο του 2018, αξιοποιείται αποκλειστικά για τη φορολογική ελάφρυνση του κύκλου γνωριμιών του πρωθυπουργού και της ηγεσίας της Ν.Δ. Τρανή απόδειξη, στην περίπτωση της γονικής παροχής, η νομοθέτηση φοροελαφρύνσεων μόλις για το 0,4% των πολιτών!
Αρκετοί δημοσιολογούντες θριαμβολογούν για τους -πράγματι- υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης που κατέγραψε η εθνική οικονομία τους τελευταίους μήνες. Ξεχνούν, βέβαια, πως τα συγκεκριμένα μεγέθη έρχονται να καλύψουν την τεράστια περσινή οικονομική ύφεση και απλώς να πλησιάσουν σε απόλυτους αριθμούς το κατά κεφαλήν ΑΕΠ του 2019.
Ένα νέο μοντέλο διακυβέρνησης
Πέρα όμως από την άνθηση των οικονομικών δεικτών, που, σύμφωνα με την πρόσφατη επιστημονική συζήτηση, δεν αρκούν ώστε να καταγράψουν την πραγματική ευημερία της κοινωνίας, απαιτείται μια γενναία επένδυση στο κοινωνικό κράτος και στην προστασία του περιβάλλοντος. Η σημερινή πραγματικότητα επιβάλλει την ανάπτυξη ενός ισχυρού Εθνικού Συστήματος Υγείας και μια τολμηρή μεταρρύθμιση στον τομέα της Παιδείας, που θα υπηρετεί τις φιλοδοξίες της νέας γενιάς και τις ανάγκες του μέλλοντος. Και, ταυτόχρονα, θεωρείται απαραίτητος ο σχεδιασμός μιας συμπεριληπτικής αναπτυξιακής πολιτικής, που θα έχει στο επίκεντρό της την ανθεκτικότητα και την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, στην κατεύθυνση της μεγιστοποίησης της Εγχώριας Προστιθέμενης Αξίας.
Πρωτίστως, όμως, απαιτείται αυτό που τόνισε ο Αλ. Τσίπρας, στην ομιλία του στη ΔΕΘ. Ένα νέο μοντέλο διακυβέρνησης, βασισμένο στις αρχές και τις αξίες της αξιοκρατίας, της διαφάνειας, της αποτελεσματικότητας. Μακριά από τις ελίτ, τον κομματισμό, το ρουσφέτι, τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, τη διαφθορά.
Μια αριστερή και προοδευτική κυβέρνηση, όπου θα τοποθετηθούν και εκπρόσωποι των κοινωνικών ομάδων που κρατούν όρθια την οικονομία και τη χώρα. Προσωπικότητες που δεν ανήκουν κατ’ ανάγκην στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά τις έχει καταξιώσει η κοινωνική συμμετοχή και δράση, η συμβολή τους στην επιστήμη, την τέχνη, την οικονομική σκέψη και πράξη.
Αποτελεί ιστορικό καθήκον να σχεδιάσουν από κοινού, ο ΣΥΡΙΖΑ, οι προοδευτικές δυνάμεις και η κοινωνία, ένα πρόγραμμα που την ιδιοκτησία του θα την έχουν η δημοκρατική παράταξη και οι πολίτες αυτής της χώρας. Ένα σχέδιο για το σήμερα και το αύριο της Ελλάδας. Ριζοσπαστικό, εναλλακτικό και αξιόπιστο, που θα βγάλει την ελληνική κοινωνία από την ψυχολογία της παρακμής. Θα εμπνεύσει τη νέα γενιά να πάρει τις τύχες στα χέρια της και να χτίσει το μέλλον στο μπόι των ονείρων της.
* Ο Άκης Καλαμαράς είναι μέλος της Ν.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. Μαγνησίας.
