Αναφέρεται στον Τύπο ότι το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων υπέβαλε για χρηματοδότηση στο Ταμείο Ανάκαμψης ένα φιλόδοξο σχέδιο κατασκευής αρδευτικών υποδομών ύψους 1,2 δισ., η κατασκευή των οποίων σχεδιάζεται να γίνει με ΣΔΙΤ και την εκμετάλλευσή τους θα έχει ο ιδιώτης κατασκευαστής για 25 χρόνια.
Τόσο η ύπαρξη των αναγκαίων για τη χρηματοδότηση μελετών όσο και η δυνατότητα ανταπόκρισης στις απαιτήσεις του ταμείου ανάκαμψης αμφισβητούνται, αφού το 70% των κονδυλίων πρέπει να συμβασιοποιηθεί έως και το 2022, ενώ το υπόλοιπο 30% έως το τέλος του 2023, με καταληκτική χρονολογία για τις πληρωμές τα μέσα του 2026.
Χρονοδιάγραμμα ιδιαίτερα σφιχτό για τέτοιου μεγέθους έργα
Τα πεπραγμένα της κυβέρνησης μέχρι σήμερα δεν δικαιολογούν αισιοδοξία: 16 μήνες μετά την απόφαση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για την ένταξη 31 αρδευτικών έργων προϋπολογισμού 448.193 εκατ. ευρώ (δύο πραγματοποιήθηκαν απ’ την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ λίγο πριν από την εκπνοή της θητείας της), καμία δημοπράτηση δεν έχει πραγματοποιηθεί από τη Νέα Δημοκρατία.
Η «επιτελική» κυβέρνηση κινδυνεύει να εκτεθεί ανεπανόρθωτα, αφού για τα έργα ευρωπαϊκής χρηματοδότησης υπάρχει απαίτηση για ανάληψη νομικής δέσμευσης εντός 18 μηνών από την έκδοση των αποφάσεων ένταξης, δηλαδή μέχρι 31.12.2020, αλλιώς τα έργα θα απενταχθούν και θα χαθεί η χρηματοδότησή τους.
Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΑΑΤ επιχειρεί να αντιμετωπίσει την ανεπάρκειά της να συντονίσει τον διοικητικό μηχανισμό, με αναθέσεις συμβάσεων σε εξωτερικούς συμβούλους, χωρίς ορατά αποτελέσματα προόδου.
Ας δούμε τη διαφορά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ:
Το 2015 παραλάβαμε τα κατασκευαστικά έργα στον αγροτικό τομέα σε στασιμότητα και με στρεβλό προγραμματισμό. Φράγματα χωρίς αρδευτικά δίκτυα, ημιτελή έργα, σκουριασμένα εργοτάξια, χρεοκοπημένες εταιρείες, αδιέξοδα χρηματοοικονομικής στήριξης, υψηλές απαιτήσεις των κατασκευαστών από το Δημόσιο κ.ο.κ.
Η στρατηγική στόχευσή μας ήταν διττή: Να αποκατασταθεί η επανέναρξη των κατασκευών (να λυθούν σύντομα διοικητικά και διαχειριστικά προβλήματα) και να οργανωθεί ο σχεδιασμός της νέας προγραμματικής περιόδου. Δηλαδή να κατασκευαστούν αρδευτικά δίκτυα σε φράγματα που παρέμεναν χωρίς δίκτυα για χρόνια και να εκσυγχρονιστούν αρδευτικά δίκτυα για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στη χρήση των υδάτινων πόρων.
Έτσι, τον Οκτώβριο του 2016, ζητήθηκαν εγγράφως από τις Περιφέρειες οι προτάσεις τους για τα αναγκαία αρδευτικά έργα λαμβάνοντας υπόψη τις προτεραιότητες της κάθε Περιφέρειας και τον βαθμό ωρίμανσης των μελετών τους.
Σήμερα η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, αντί να ασχοληθεί με την υλοποίηση των ενταγμένων χρηματοδοτούμενων έργων ώστε να μην απενταχθούν, αντί να οργανωθεί για την αντιμετώπιση των δυσκολιών, «μεγαλοπιάνεται», «χτίζει» πελατειακές προσδοκίες στους αγρότες και αναζητεί τον ιδιώτη επενδυτή.
* Ο Χαράλαμπος Κασίμης είναι καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, πρώην γενικός γραμματέας του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
