Δέκα ημέρες συμπληρώνονται από τη στιγμή που διαψεύσθηκαν οι διαρροές της αστυνομίας και οι κορώνες τηλε-συνδικαλιστών (σ.σ.: πρόκειται για συνδικαλιστή που έχει πεταχτεί από το Δ.Σ. της συνδικαλιστικής τους ένωσης λόγω δηλώσεών του πριν ένα χρόνο) ότι μόλις βγει η απόφαση η αστυνομία είναι έτοιμη για τις συλλήψεις των καταδικασθέντων χρυσαυγιτών. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, στην προσπάθειά του να καλύψει το μεγαλειώδες φιάσκο, έφτασε να κατηγορεί την Αριστερά για σταλινικές μεθόδους αλλά και για... εθνικισμό ταυτόχρονα, από το βήμα της Βουλής, ενώ την προηγούμενη ημέρα έσπευδε μέσω ανακοινώσεων του υπουργείου να ισχυριστεί ότι θα ήταν παράνομο να έχουν υπό επιτήρηση τους καταδικασθέντες. Με αυτή τη λογική, βέβαια, για μέρες η αστυνομία διέρρεε ότι παρανομούσε.
Όμως το φιάσκο Παππά δεν είναι το μόνο του τελευταίου χρόνου, που ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης βρίσκεται για άλλη μια φορά στην πολιτική ηγεσία της αστυνομίας. Και δεν είναι και η πρώτη φορά που υιοθετεί επιχειρήματα, στην προσπάθεια να καλύψει τον εαυτό του αλλά και τους υφισταμένους του, που η ίδια η πραγματικότητα τα διαψεύδει. Βέβαια, δεν ήταν και λίγες οι φορές που τα φιάσκα φαίνεται να μην απασχολούν καν την πολιτική ή τη φυσική ηγεσία, τα αγνοούν επιδεικτικά, κλείνοντας όμως έτσι το μάτι σε κάθε αστυνομική αυθαιρεσία.
Εκκενώσεις προσφυγικών καταλήψεων στέγασης
Από την άλλη όμως, δεν πρέπει ίσως να ξεχάσουμε ότι από τον Ιούλιο του 2019 έως τον Ιανουάριο του 2020, όταν και επανασυστάθηκε το υπουργείο Μετανάστευσης, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης ήταν ο καθ’ ύλην αρμόδιος και για τη διαχείριση του προσφυγικού. Ήταν οι μήνες που ο πληθυσμός στα ΚΥΤ των νησιών συνολικά έφτασε τις 35.000 - 40.000, ενώ, παράλληλα, οι μεταφορές αιτούντων άσυλο στην ενδοχώρα σχεδόν σταμάτησαν, δεδομένου του κορεσμού των υπαρχουσών δομών της ενδοχώρας. Τότε άνοιξε εν μιά νυκτί η επέκταση της Κορίνθου με σκηνές, όπου οδηγήθηκαν μεταξύ άλλων και πρόσφυγες από τις καταλήψεις του κέντρου της Αθήνας, καθώς μια από τις βασικές επιλογές και δράσεις του Αυγούστου - Σεπτεμβρίου του 2019 ήταν η εκκένωση καταλήψεων, ακόμα και των προσφυγικών, χωρίς πάντα να υπάρχει καν έτοιμη εναλλακτική λύση στέγασης.
Με υπογραφή Χρυσοχοΐδη ήταν και το νομοσχέδιο για το άσυλο, το οποίο ψηφίστηκε με fast track διαδικασίες και ελάχιστη διαβούλευση με τους φορείς, όπως κατήγγειλαν, αλλά και με διατάξεις σχεδιασμένες για να πετούν εκτός διαδικασίας ασύλου τους αιτούντες, όπως επίσης είχαν τονίσει ανθρωπιστικές οργανώσεις, η Διεθνής Αμνηστία και νομικοί.
Ο Λιβανέζος αεροπειρατής που ήταν τελικά δημοσιογράφος!
Τον περασμένο Σεπτέμβριο, η αστυνομία ανακοίνωσε ότι συνέλαβε τον επί 34 χρόνια καταζητούμενο Λιβανέζο αεροπειρατή της ΤWA. Επρόκειτο για την υπόθεση της αεροπειρατείας της πτήσης 847 από την Αθήνα προς Ρώμη τον Ιούνιο του 1985, η οποία κράτησε 17 ημέρες και είχε προκαλέσει μάλιστα και κρίση στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις.
Μόνο που ο Λιβανέζος αεροπειρατής δεν ήταν αεροπειρατής αλλά τουρίστας και μάλιστα γνωστός στον Λίβανο δημοσιογράφος, ο οποίος είχε την ατυχία να είναι συνονόματος με τον αναζητούμενο αεροπειρατή! Ο 65χρονος δημοσιογράφος χρειάστηκε τρεις ημέρες για να ξεμπλέξει με όλες τις διαδικασίες και να αφεθεί ελεύθερος να συνεχίσει την κρουαζιέρα του ή να επιστρέψει στην πατρίδα του. Οι ελληνικές αρχές τον είχαν συλλάβει μετά από έλεγχο διαβατηρίων κατά τη διάρκεια κρουαζιέρας, όταν το πλοίο έφτασε στη Μύκονο.
Ο Τζόκερ και η... πολιτική ανυπακοή Χρυσοχοΐδη
Τον Οκτώβριο του 2019, έκανε πρεμιέρα στις κινηματογραφικές αίθουσες η ταινία “Τζόκερ”. Οι πρώτες ημέρες των προβολών στην Αθήνα πέρασαν και από το αστυνομικό ρεπορτάζ, καθώς, με βάση διατάξεις νόμου του Μεταξά, γονείς εκλήθησαν σε δύο περιπτώσεις να μεταβούν στο αστυνομικό τμήμα γιατί τα έφηβα παιδιά τους είχαν πάει να παρακολουθήσουν την ταινία που είχε κριθεί ακατάλληλη για ανηλίκους! Στην κατακραυγή που ακολούθησε, αστυνομία και πολιτική ηγεσία κρύφτηκαν πίσω από τις σχετικές καταγγελίες δύο υπαλλήλων του υπουργείου Πολιτισμού, που φαίνεται ότι ήταν αυτές που κάλεσαν την αστυνομία. Ο υπουργός τότε δήλωνε μέσω των social media ότι δεν μπορούσε η αστυνομία να μην πάει εφόσον εκλήθη και υπάρχει σχετική νομοθεσία αλλά και ότι πρόκειται να πάει να δει την ταινία με τον ανήλικο γιό του.
Πλήρης κάλυψη σε αστυνομική αυθαιρεσία
Τη δυσκολία να πετύχουν τον σωστό άνθρωπο για να τον συλλάβουν ή την εφαρμογή μεταξικής νομοθεσίας για θεάματα ακολουθεί ο ζήλος να συλλάβουν φοιτητές ή να ελέγξουν σπουδαστές και μαθητές ακόμα και γδύνοντάς τους εν μέση οδώ, από τον Οκτώβριο έως και τον Δεκέμβριο του 2019, βάσει των σχετικών καταγγελιών, φωτογραφιών και βίντεο που είδαν το φως της δημοσιότητας.
Οι διαδηλώσεις της 17ης Νοεμβρίου και της 6ης Δεκεμβρίου σημαδεύτηκαν από αγριότητες στην περιοχή των Εξαρχείων μετά το πέρας της πορείας και προσαγωγές και συλλήψεις στο σωρό, που συνοδεύτηκαν από δημόσια γδυσίματα, στέρηση επικοινωνίας με δικηγόρους και... φωτογραφήσεις σε πάρκινγκ στην οδό Μπουμπουλίνας από αστυνομικούς, σύμφωνα με καταγγελίες δικηγόρων, προσαχθέντων ή οπτικοακουστικού υλικού που κυκλοφόρησε. Μάλιστα η Διεθνής Αμνηστία εξέδωσε σχετική ανακοίνωση μετά την 6η Δεκεμβρίου. Αρχικά η αστυνομία τότε παρέπεμψε τις καταγγελίες στον Συνήγορο του Πολίτη. Η προβολή όμως βίντεο, φωτογραφιών και καταγγελιών ανάγκασαν τελικά το υπουργείο να εκδώσει ανακοίνωση λέγοντας ότι η ακραία καταστολή είναι ψέμα και δεν υπήρξε και αναφέροντας ότι υπάρχουν διαδικασίες για να ελεγχθούν οι όποιες υπερβάσεις από την αστυνομία.
Και σε αυτή την περίπτωση ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης με δήλωσή του στα social media κάλυψε την αστυνομία λέγοντας ότι "Ο εξευτελισμός της ανθρώπινης προσωπικότητας δεν είναι νοητός ποτέ, πουθενά, από κανέναν και με οποιαδήποτε δικαιολογία. Τελεία και παύλα. Όταν συμβαίνει, η αστυνομία -που είναι περήφανο σώμα, που εφαρμόζει τον νόμο και κατά συνέπεια οφείλει να προστατεύει και τα ανθρώπινα δικαιώματα- έχει τη δύναμη να το αναδείξει και να το αντιμετωπίσει. Κανένα βίντεο, παρά τη δύναμη της εικόνας, δεν θα το αλλάξει αυτό. Πολύ περισσότερο δεν θα περάσει ο φαρισαϊσμός που ξεχείλισε, μετά την πρώτη φορά εορτασμό χωρίς καταστροφές των επετείων 17ης Νοεμβρίου και 6ης Δεκεμβρίου".
Τελικά είχε ανακοινωθεί ότι θα γίνει εσωτερική έρευνα στην ΕΛ.ΑΣ.
Η οικογένεια Ινδαρέ
Τέλος, η εισβολή των αστυνομικών στο σπίτι του γνωστού σκηνοθέτη Δημήτρη Ινδαρέ στο Κουκάκι, το οποίο γειτνίαζε με κατειλημμένο κτήριο, και η κακοποίηση και ο διασυρμός του σκηνοθέτη και των δύο γιων του από τους αστυνομικούς ανέδειξε με τον πλέον σαφή τρόπο ότι ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη είναι αποφασισμένος να διαψεύσει και την ίδια την πραγματικότητα, χωρίς να δίνει καμία σημασία πόσα βίντεο ή φωτογραφικά ντοκουμέντα διαψεύδουν τις αστυνομικές αναφορές, οι οποίες, όπως προκύπτει, είναι τα μοναδικά παράθυρά του στον κόσμο. Για την ιστορία, θυμίζουμε ότι ο Δ. Ινδαρές και οι δύο γιοί του όχι απλώς εδάρησαν στην ταράτσα του σπιτιού τους από αστυνομικούς που ήθελαν να εκκενώσουν την κατάληψη του διπλανού κτηρίου αλλά και συνελήφθησαν και χαρακτηρίστηκαν από υπουργούς έως και καταληψίες που επωφελούνταν από το διπλανό κτήριο. Η αιτία όλου αυτού ήταν ότι ο σκηνοθέτης ζήτησε την παρουσία εισαγγελέα για να επιτρέψει στους αστυνομικούς να περάσουν από την ιδιοκτησία του.
Τότε το περιστατικό είχε προκαλέσει και την αντίδραση του επικεφαλής της Επιτροπής για τη Διερεύνηση της Αστυνομικής Βίας Νίκου Αλιβιζάτου, ο οποίος είχε στείλει επιστολή προς τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, καλώντας τον να διατάξει άμεσα τη διεξαγωγή ΕΔΕ.
Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, στην απάντησή του, κάλυπτε πλήρως την αστυνομία, παραπέμποντας τον καθηγητή της Νομικής στο δελτίο Τύπου του υπουργείου και τις δηλώσεις του εκπροσώπου της ΕΛ.ΑΣ. και μην αρθρώνοντας κουβέντα για ΕΔΕ.
“Σας διαβεβαιώ ωστόσο κατηγορηματικά ότι η επιχείρηση εκκένωσης έγινε με παρουσία εισαγγελικού λειτουργού κι ότι δεν υπήρξαν πράξεις αστυνομικής βίας”, ανέφερε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, συμπληρώνοντας, την ίδια ώρα, πως “είναι, τέλος, αυτονόητο ότι, από τη στιγμή που υπάρχει καταγγελία για παραβίαση δικαιωμάτων, η υπόθεση θα παραπεμφθεί προς διερεύνηση τόσο στον Συνήγορο όσο και στην Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων Σωμάτων Ασφαλείας”.
Βέβαια, είναι απορίας άξιο τι θα μπορούσε να βρει μια τέτοια έρευνα όταν ο ίδιος ο υπουργός διαψεύδει κατηγορηματικά τις καταγγελίες.
