«Προσωπικά θα χαιρόμουν αν επέλεγαν τα επώνυμα "Φούφουτος" ή "Φουφουτόπουλος", επειδή αποδίδουν ένα οποιοδήποτε πρόσωπο χωρίς ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, "έναν κάποιο άνθρωπο" ή "κάποιον κανένα" όπως αναφέρεται στα λεξικά της υποκουλτούρας» σημειώνει σαρκαστικά ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, Ξενοφών Κοντιάδης προσθέτοντας ότι το εν λόγω επώνυμο «θα ήταν μία επιλογή ταπεινοφροσύνης, δηλωτική ότι δεν επιδιώκεται κανένα προνόμιο ή χρήση του αναιρεθέντος βασιλικού τίτλου. Άλλωστε ο αυτοσαρκασμός του "Φούφουτου" θα τους προσέδιδε μία λάμψη και μία κάποια συμπάθεια που κανένα Ντε Γκρες δεν μπορεί να τους χαρίσει».
Ο γνωστός καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου με ανάρτησή του στον προσωπικό λογαριασμό του στο Facebook αναφερόμενος στο τι προβλέπει ο νόμος για την απόκτηση ελληνικής ιθαγένειας στον Κωνσταντίνο Γλύξμπουργκ και στα μέλη της οικογένειας του υπενθυμίζει τις τρεις προϋποθέσεις εκφράζοντας την ευχή με αποδέκτη το αρμόδιο Υπουργό «να επιδεικνύει παρόμοια ευαισθησία και ταχύτητα στην απονομή ιθαγένειας σε ανθρώπους που ζουν πολλά χρόνια στη χώρα μας, σπουδάζουν, προσφέρουν ως απλοί βιοπαλαιστές, αλλά κόβονται στο ύψος της φορολογικής δήλωσης ή σε κάποια τεστ γνώσεων που πολύ αμφιβάλω αν θα πέρναγαν ποτέ οι Ντε Γκρες».
Ειδικότερα, ο Ξ. Κοντιάδης σημειώνει ότι για να αποδοθεί η ιθαγένεια στον Κ. Γλύξμπουργκ και στα μέλη της οικογένειας του πρέπει να συντρέχουν σωρευτικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
- Εφόσον διατυπωθεί ενώπιον του ληξιάρχου Αθηνών ρητή και ανεπιφύλακτη δήλωση σεβασμού στο Σύνταγμα, αποδοχής και αναγνώρισης του πολιτεύματος της Προεδρευομένης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας και του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος της 8ης Δεκεμβρίου 1974, με το οποίο καθορίσθηκε κατά τρόπο μη υποκείμενο σε μεταβολή η μορφή του πολιτεύματος.
- Εφόσον δηλωθεί, ρητά και ανεπιφύλακτα, ενώπιον του ιδίου ληξιάρχου παραίτηση από τις κάθε είδους διεκδικήσεις, οι οποίες συνδέονται με την κατά το παρελθόν άσκηση πολιτειακού αξιώματος ή της κατοχής οποιουδήποτε τίτλου.
- Εφόσον συντελεσθεί εγγραφή στα μητρώα αρρένων ή τα δημοτολόγια δήμου ή κοινότητας του κράτους με όνομα, επώνυμο και τα λοιπά αναγκαία κατά νόμον στοιχεία ταυτότητας.
Καταλήγοντας, ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου σημειώνει: «Η βασιλεία είναι ένας απαρχαιωμένος θεσμός, που κατεξοχήν στην Ελλάδα απέτυχε παταγωδώς και προκάλεσε δεινά, από τον Εθνικό Διχασμό μέχρι την Αποστασία. Η δημοκρατία μας δεν φοβάται κανέναν Ντε Γκρες ή Φούφουτο, άλλοι κίνδυνοι την απειλούν».
Αναλυτικά η ανάρτηση του Ξ. Κοντιάδη:
«Γίνεται μία συζήτηση για το διαβόητο πλέον "Ντε Γκρες", το επώνυμο που επέλεξαν δέκα μέλη της πρώην βασιλικής οικογένειας. Σύμφωνα με τον νόμο του 1994, τα μέλη της πρώην βασιλικής οικογένειας για να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια οφείλουν μεταξύ άλλων να δηλώσουν επώνυμο. Μήπως το επώνυμο που διάλεξαν, ως δηλωτικό τόπου καταγωγής, δεν προσδιορίζει την ταυτότητά τους όπως θα έπρεπε; Επιπλέον, όπως υποστήριξε ο καθηγητής Αλιβιζάτος, μήπως συνιστά διάκριση η χρήση αντί επωνύμου του δηλωτικού του τόπου καταγωγής τους, όπως έκαναν παλιότερα οι βασιλείς και οι ευγενείς, άρα είναι αντίθετο στο άρθρο 4 παρ. 7 του Συντάγματος που απαγορεύει την απονομή τίτλων ευγενείας ή διάκρισης;
Δεν θα συμφωνήσω. Υπάρχουν πολλά τοπωνύμια που χρησιμοποιούνται ως επώνυμα και μάλιστα από μεγάλο αριθμό προσώπων. Τα επώνυμα Ψαριανός, Βελουχιώτης, Πάριος ή Γερμανός γιατί δεν μας ενοχλούν; Το Ντε Γκρες είναι ένα εξαιρετικά σπάνιο επώνυμο, κακόηχο και ελαφρώς γελοίο, που δεν πρόκειται να προκαλέσει συγχύσεις στη χρήση του και πάντως πολύ μικρότερες από ένα επώνυμο όπως Παπαδόπουλος, Νικολάου ή Κωνσταντίνου, αν χρησιμοποιούσαν το πατρώνυμο ως επώνυμο. Ούτε θεωρώ ότι το Ντε Γκρες συνιστά τίτλο διάκρισης. Σε τι τους διακρίνει και από ποιον; Τους καθιστά "ανώτερους" από εμάς τους κοινούς θνητούς ή τους απονεμήθηκε κάποιο ιδιαίτερο καθεστώς;
Πολύ κακό για το τίποτα λοιπόν και δωρεάν καμπάνια για κάποιους ανθρώπους με τους οποίους ο δημόσιος διάλογος δεν θα έπρεπε καν να ασχολείται. Μάλλον με χιουμοριστική διάθεση ο Νίκος Αλιβιζάτος αντιπρότεινε τα επώνυμα "Δεγκρές" ή "Δαγκρές". Προσωπικά θα χαιρόμουν αν επέλεγαν τα επώνυμα "Φούφουτος" ή "Φουφουτόπουλος", επειδή αποδίδουν ένα οποιοδήποτε πρόσωπο χωρίς ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, "έναν κάποιο άνθρωπο" ή "κάποιον κανένα" όπως αναφέρεται στα λεξικά της υποκουλτούρας. Θα ήταν μία επιλογή ταπεινοφροσύνης, δηλωτική ότι δεν επιδιώκεται κανένα προνόμιο ή χρήση του αναιρεθέντος βασιλικού τίτλου. Άλλωστε ο αυτοσαρκασμός του "Φούφουτου" θα τους προσέδιδε μία λάμψη και μία κάποια συμπάθεια που κανένα Ντε Γκρες δεν μπορεί να τους χαρίσει.
Η βασιλεία είναι ένας απαρχαιωμένος θεσμός, που κατεξοχήν στην Ελλάδα απέτυχε παταγωδώς και προκάλεσε δεινά, από τον Εθνικό Διχασμό μέχρι την Αποστασία. Η δημοκρατία μας δεν φοβάται κανέναν Ντε Γκρες ή Φούφουτο, άλλοι κίνδυνοι την απειλούν.
Εύχομαι λοιπόν στην οικογένεια Ντε Γκρες καλοί πολίτες και στον αρμόδιο Υπουργό να επιδεικνύει παρόμοια ευαισθησία και ταχύτητα στην απονομή ιθαγένειας σε ανθρώπους που ζουν πολλά χρόνια στη χώρα μας, σπουδάζουν, προσφέρουν ως απλοί βιοπαλαιστές, αλλά κόβονται στο ύψος της φορολογικής δήλωσης ή σε κάποια τεστ γνώσεων που πολύ αμφιβάλω αν θα πέρναγαν ποτέ οι Ντε Γκρες.
YΓ. Ο νόμος 2215/1994 προβλέπει ότι "ελληνική ιθαγένεια στον Κωνσταντίνο Γλύξμπουργκ και στα μέλη της οικογένειας του, μετά τη λήξη της ισχύος του ιδιαίτερου νομικού καθεστώτος που διείπε την ιθαγένεια τους πριν τη μεταβολή της μορφής του πολιτεύματος, αναγνωρίζεται και αποδεικνύεται μόνον εφόσον συντρέχουν σωρευτικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) Εφόσον διατυπωθεί ενώπιον του ληξιάρχου Αθηνών ρητή και ανεπιφύλακτη δήλωση σεβασμού στο Σύνταγμα, αποδοχής και αναγνώρισης του πολιτεύματος της Προεδρευομένης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας και του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος της 8ης Δεκεμβρίου 1974, με το οποίο καθορίσθηκε κατά τρόπο μη υποκείμενο σε μεταβολή η μορφή του πολιτεύματος.
β) Εφόσον δηλωθεί, ρητά και ανεπιφύλακτα, ενώπιον του ιδίου ληξιάρχου παραίτηση από τις κάθε είδους διεκδικήσεις, οι οποίες συνδέονται με την κατά το παρελθόν άσκηση πολιτειακού αξιώματος ή της κατοχής οποιουδήποτε τίτλου.
γ) Εφόσον συντελεσθεί εγγραφή στα μητρώα αρρένων ή τα δημοτολόγια δήμου ή κοινότητας του κράτους με όνομα, επώνυμο και τα λοιπά αναγκαία κατά νόμον στοιχεία ταυτότητας.
Η συνδρομή των παραπάνω προϋποθέσεων διαπιστώνεται με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών. Διαβατήρια, ταξιδιωτικά και άλλα συναφή έγγραφα που έχουν χορηγηθεί στα πρόσωπα αυτά ακυρώνονται αυτοδικαίως, εφόσον δεν συντρέχουν οι παραπάνω προϋποθέσεις».
