Η κατάσταση στο ΕΣΥ είναι τραγική, κάτι που αποδείχθηκε τόσο από τις πρόσφατες καταγγελίες για έλλειψη θέρμανσης στο «Έλενα Βενιζέλου» όσο και από τα όσα ανέδειξαν οι γιατροί στην απεργιακή κινητοποίηση της Πέμπτης. Ωστόσο, η τέταρτη καρατόμηση διοίκησης τους τελευταίους μήνες (μετά από Βενιζέλειο, «Μεταξά» και «Αγία Όλγα») δεν διόρθωσε την κατάσταση.
Το κτήριο Α΄ του Νοσοκομείου «Έλενα Βενιζέλου» παραμένει χωρίς θέρμανση, η Τεχνική Υπηρεσία, που έπρεπε να διαθέτει 45 άτομα, έχει μόνο 7-8 και παραμένουν οι εργολάβοι, που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν ούτε στο ελάχιστο τις τεράστιες ανάγκες του νοσοκομείου. Ασθενείς, γυναίκες και νεογνά, γιατροί, νοσηλευτές και λοιπό προσωπικό περιμένουν να δουν αν θα υλοποιηθούν «κάποιες υποσχέσεις από τη μεριά της διοίκησης που έχει μείνει μετά την αποπομπή της διοικήτριας του νοσοκομείου πως ίσως σήμερα λειτουργήσει η θέρμανση», δύο εβδομάδες μετά την αποτυχημένη προσπάθεια να τεθεί σε λειτουργία ο καυστήρας που «έσκασε» και την αδυναμία του δικτύου ηλεκτρισμού να «σηκώσει» τα κινητά ηλεκτρικά σώματα που επιχειρήθηκε να επιστρατευτούν ως πρόχειρη λύση, είπε χθες ο γραμματέας του Συλλόγου Εργαζομένων Κώστας Καταραχιάς μιλώντας στο Mega. Επίσης, η πρόεδρος της ΕΙΝΑΠ Ματίνα Παγώνη ανέφερε ότι «το Νοσοκομείο “Έλενα” έχουμε πει εδώ και πάρα πολλά χρόνια ότι θέλει οπωσδήποτε σοβαρή συντήρηση. Πρέπει να πέσουν χρήματα εκεί, να φτιαχτεί. Κάποιος ευθύνεται σ’ αυτές τις καταστάσεις, είχαν καταγγελθεί. Θα έπρεπε η διοίκηση του νοσοκομείου, πριν φτάσουμε στον Νοέμβριο, από το καλοκαίρι να είχε φροντίσει να γίνει συντήρηση όλων αυτών, να έχουν τελειώσει τα έργα. Εκεί είναι νέες μητέρες, μωρά, άνθρωποι που κάνουν χημειοθεραπείες. Δεν μπορείς να εγκαταλείπεις αυτά τα κτήρια, να σου λένε οι εργαζόμενοι “υπάρχει πρόβλημα”, να το εντοπίζουν, και να περιμένεις τι;».
Η μη λύση των προβλημάτων αποδεικνύει ότι ο υπουργός Υγείας επιχειρεί με τις συγκεκριμένες τέσσερις περιπτώσεις να δείξει μια πυγμή και να χτίσει ένα προφίλ δικαιοσύνης, αλλά η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Ο στόχος της πολιτικής ηγεσίας της Αριστοτέλους είναι να μετακυλήσει τις ευθύνες της ίδιας και των προκατόχων της για την τραγική κατάσταση στα νοσοκομεία της χώρας, με φόντο τις επικείμενες κρίσεις των διοικητών των νοσοκομείων. Ωστόσο, οι διοικητές δεν είναι ανεξάρτητα πρόσωπα. Είναι επιλογές της Νέας Δημοκρατίας, κυρίως πολιτευτές που δεν κατάφεραν να εκλεγούν στο Κοινοβούλιο, και υπηρετούν το σχέδιο της Ν.Δ. στην Υγεία. Είναι εργαλεία στην εφαρμογή στο σχέδιο ιδιωτικοποίησης του ΕΣΥ. Επομένως, ναι μεν δεν είναι άμοιροι ευθυνών για την εικόνα των νοσοκομείων, αλλά η πρώτη και η τελευταία λέξη ανήκει στην κυβέρνηση. Επομένως, η αλλαγή διοίκησης δεν εξυπηρετεί τίποτε άλλο παρά ένα καλοστημένο επικοινωνιακό σόου. Τα προβλήματα παραμένουν και θα συνεχίσουν να υφίστανται όσο η κυβέρνηση δεν αλλάζει τις πολιτικές απαξίωσης στο Εθνικό Σύστημα Υγείας.
