Κερατσίνι και Χανάου: 1.120χλμ γίνονται ίσωμα μπροστά στον πόνο των δύο μανάδων που έχασαν τους γιούς τους όταν το ναζιστικό μίσος σήκωσε σκανδάλη και έπιασε μαχαίρι για να σκοτώσει τον Παύλο Φύσσα και τον Φερχάτ Ουνβάρ.
Η Μάγδα Φύσσα, σύμβολο του αντιφασιστικού αγώνα στην χώρα μας, είδε τον γιό της να ψυχορραγεί μετά από το δολοφονικό χτύπημα του χρυσαυγίτη Ρουπακιά στο Κερατσίνι τον Σεπτέμβρη του 2013. Τότε που οι ναζί σε εγκληματικό «οίστρο» θέριζαν ζωές μέσα στον αλαλαγμό του μίσους τους. Σήμερα βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα, απειλώντας ακόμα την ελληνική κοινωνία με το δηλητήριο τους.
Η Σερπίλ Τεμίζ Ουνβάρ, μάνα του Φερχάτ Ουνβάρ, έχασε τον γιό της στο κρεσέντο μίσους του Τομπίας Ρ, ο οποίος με το όπλο του έκλεψε την ζωή από τέσσερις γερμανούς με τουρκική, κουρδική, αφγανική και ρουμανική καταγωγή στο Χανάου της Γερμανίας. Δολοφονήθηκαν, επίσης, δύο Τούρκοι, ένας Ρουμάνος, ένας Βόσνιος κι ένας Βούλγαρος.
Η επίθεση καταγράφηκε ως ακροδεξιά τρομοκρατία. Ο δράστης είχε επιλέξει θύματα που, σύμφωνα με τον ίδιο «δεν ήταν Γερμανοί».
Οι δύο γυναίκες έχουν αποτελέσει καταλύτη για τον αντιφασιστικό αγώνα στις χώρες που ζουν και όχι μόνο. Συναντήθηκαν και μίλησαν στο Solomon.gr με τα λόγια τους να αναβλύζουν κουράγιο μέσα από τον πόνο.
Κούρδος στην Γερμανία, Έλληνας στην Ελλάδα: Στον κόσμο των ναζί είμαστε όλοι ξένοι
Ο 23χρονος Φερχάτ με καταγωγή το Κουρδιστάν, το οποίο δεν είχε επισκεφτεί ποτέ στην ζωή του, ήταν ανάμεσα στα θύματα της ακροδεξιάς τρομοκρατικής επίθεσης τρία χρόνια πριν.
«Είναι άξιο αναφοράς ότι [ο Φερχάτ] γεννήθηκε στο Χάναου. Είναι Γερμανός. Ήταν μία πράξη τρομοκρατίας εναντίον όλων μας», είχε πει ο ξάδερφός του στους NYT.
Τον Νοέμβρη του 2020 η μητέρα του, Σερπίλ Τεμίζ Ουνβάρ, ίδρυσε εις μνήμη του γιού της ένα ίδρυμα. Εκπαιδευτές ηλικίας 15 έως 30 ετών επισκέπτονται σχολεία της Γερμανίας και ενημερώνουν τους μαθητές για την τρομοκρατική επίθεση του Χάναου, ευαισθητοποιώντας τους σε ζητήματα διακρίσεων εντός στο σχολικού περιβάλλοντος.
«Η Γερμανία είναι και δική μας χώρα»: Αυτό είναι το μήνυμα που διαπνέεται από τις διαλέξεις τους. Η μάνα του Φερχάτ, μίλησε για τον ρατσισμό και τις διακρίσεις που αντιμετώπιζε το παιδί της, γεγονός που την πληγώνει μέχρι σήμερα.
Ταυτόχρονα ξέρει πως ο Φερχάτ δεν ήταν ο μόνος που βίωνε όλα αυτά εντός του εκπαιδευτικού συστήματος. Η Σερπίλ μαζί με τους ανθρώπους που έχει γύρω της, ταγμένη στον αντιρατσιστικό σκοπό, παλεύουν προκειμένου το εκπαιδευτικό σύστημα να αποδεχτεί και να στηρίξει τα παιδιά μεταναστών, ενσωματώνοντάς τα.
Το επόμενο βήμα για την Σερπίλ Ουνβάρ είναι η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού δικτύου που θα αποτελείται από μανάδες που έχασαν τα παιδιά τους από ρατσιστικές επιθέσεις.
Μάγδα και Σερπίλ: Συναντήθηκαν στην Ελλάδα
Το Solomon.gr συνάντησε τις δύο μανάδες στις αρχές του Μάρτη. Πριν από την συνάντησή τους η Σερπίλ είχε βρεθεί στην δίκη της Χρυσής Αυγής, στο πλευρό της Μάγδας Φύσσα.
«Ήθελα να ξεκινήσω από την Ελλάδα, από τη Μάγδα. Σκοπός της επίσκεψης είναι να γνωριστούμε καλύτερα, έτσι ώστε να μπορέσουμε -αν θέλουμε- να κάνουμε μία κοινή δουλειά, να ενωθούμε για να ακουστεί η φωνή μας και στις άλλες χώρες, αρχικά στην Ευρώπη, και αργότερα πιο μακριά», είπε η Σερπίλ.
Η ίδια, αποκάλυψε πως ένιωσε πολύ κοντά στην Μάγδα Φύσσα όταν είδε την αντίδρασή της στο Εφετείο, όταν η Χρυσή Αυγή καταδικάστηκε ως εγκληματική οργάνωση. Όπως είπε, γι’ αυτό επέλεξε να την συναντήσει πρώτη σε αυτό το «ταξίδι» για την δημιουργία του δικτύου.
«Τα κατάφερες γιέ μου», είχε φωνάξει τότε η Μάγδα Φύσσα.
Και η Σερπίλ, όπως αποκάλυψε, αναφέρεται στον γιό της όταν καταφέρνει κάτι, λέγοντας κι εκείνη «τα κατάφερες γιέ μου» στην δική της γλώσσα, με τον δικό της τρόπο.
«Ήταν σαν να μου έγραψε ο ίδιος ο γιός μου «πήγαινε να βρεις την Μάγδα», είπε στην συνέντευξη η Σερπίλ.
Το δίκτυο για τις μανάδες που έχουν χάσει τα παιδιά τους από ναζιστικό μίσος, θα γίνει μέσω των συλλόγων που έχουν δημιουργηθεί στη μνήμη του Παύλου και του Φερχάτ.
Στόχος θα είναι ο συντονισμός των δράσεων κατά του ρατσιστικού εγκλήματος, όπως συνομολόγησαν και οι δύο.
«Προσπαθούμε να κάνουμε τα όνειρα των παιδιών μας πραγματικότητα»
Οι δύο τους νιώθουν πως με την συνάντησή τους εκπληρώνουν τα όνειρα των παιδιών τους, τα οποία «έφυγαν με ανεκπλήρωτα τα όνειρα τους», όπως χαρακτηριστικά είπε η Μάγδα Φύσσα.
«Ίσως αυτό να κάνει εμάς να στεκόμαστε στα πόδια μας, για να μπορέσουμε από τα όνειρα που είχαν, να αφήσουμε κάτι πίσω μας», συμπλήρωσε η ίδια.
«Θέλω όταν φύγω από αυτή τη ζωή και τον συναντήσω, να μπορέσω να τον κοιτάξω στα μάτια. Αυτό με ενδιαφέρει· να τον κοιτάξω στα μάτια και να πω ότι έκανα ό,τι μπορούσα», λέει η Μάγδα Φύσσα με λόγια που συγκινούν, ενώ συνεχίζει για την Σερπίλ:
«Βλέπω ότι κι εκείνη το ίδιο θέλει. Και όχι μόνο εκείνη, αλλά και όλες οι μανάδες που έχασαν τα παιδιά τους»
Η μητέρα του Φερχάτ, δεν μπορεί να βγάλει νόημα από την «χωρίς κανένα νόημα πράξη» της τρομοκρατικής επίθεσης που της στέρησε τον γιό της. Όπως περιγράφει, ο γιός της βρέθηκε τυχαία εκεί, αφού έχοντας μόλις ολοκληρώσει την εκπαίδευσή του παρέμεινε για λίγη παραπάνω ώρα εκτός σπιτιού. Έτσι βρέθηκε δολοφονημένος από το ρατσιστικό μίσος.
«Έχω κάνει τώρα αποστολή μου αυτό που είχε γράψει ο ίδιος ο Φερχάτ: «Νεκροί θα είμαστε μόνο όταν μας ξεχάσουν». Αυτή η φράση είναι τώρα η αποστολή μου», είπε η Σερπίλ.
