Διακόπηκε και συνεχίζεται την ερχόμενη Παρασκευή στο Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων στη Μυτιλήνη η δίκη των 24 εθελοντών ακτιβιστών, μελών ανθρωπιστικών οργανώσεων, Ελλήνων και αλλοδαπών. Αν και στην κορύφωση των προσφυγικών ροών στην Ελλάδα, τη διετία 2016-2018, πρόσφεραν την αλληλεγγύη τους, σήμερα κατηγορούνται για κατασκοπεία και παράνομη ακρόαση ραδιοσυχνοτήτων (μολονότι ο νόμος καταργήθηκε!). Αιωρείται η φήμη πως στο μέλλον οι ίδιοι αλληλέγγυοι θα βρεθούν και πάλι στα δικαστήρια «φορτωμένοι» με τις κατηγορίες της σύστασης και ένταξης σε εγκληματική οργάνωση που διακινεί μετανάστες, ξεπλύματος βρόμικου χρήματος και απάτης για 120.000 ευρώ.
Δηλαδή ο μισός ποινικός κώδικας, με μοναδικό στόχο, όπως επισήμανε στην ΑΥΓΗ η εκ των συνηγόρων των κατηγορουμένων Μαρία Σπηλιωτάκαρη, «την ποινικοποίηση της αλληλεγγύης, την ποινικοποίηση του να δώσεις νερό, κουβέρτα και φαγητό στον πρόσφυγα που, μόλις βγει μουσκεμένος στην παραλία, έχει υποθερμία και δίψα. Ποινικοποιούνται οι πρώτες βοήθειες στους ναυαγούς πρόσφυγες, που σε καμία περίπτωση δεν συνδέονται με κατασκοπεία και εγκληματική οργάνωση, αλλά με την ίδια τη ζωή».
Στη δικαστική αίθουσα της Μυτιλήνης -που ήταν κατάμεστη από αλληλέγγυους- ήταν παρόντες μόνο οι 15 κατηγορούμενοι. Ο τρόπος κλήτευσης των υπολοίπων που διαμένουν στο εξωτερικό ήταν προβληματικός, με αποτέλεσμα να μην είναι έγκαιρα ενήμεροι για τη δίκη. 16 από τους 24 κατηγορουμένους είναι αλλοδαποί που ζουν μόνιμα στο εξωτερικό, εφόσον εκδιώχθηκαν από τη χώρα μας. Είναι επιστήμονες, κρατικοί λειτουργοί, άνθρωποι που δεν μπορεί να στιγματίζονται και να διασύρονται ως κατάσκοποι, διακινητές, εγκληματίες και απατεώνες. Μεταξύ αυτών, και η Σύρια πρόσφυγας Σάρα Μαρντίνι, που το 2015 μαζί με την αδελφή της ακολούθησε τον ίδιο δρόμο που ακολουθούν ομοεθνείς της μετά την έναρξη του πολέμου στη χώρα της: Συρία, Τουρκία, Λέσβος, Βερολίνο. Παράνομη διακίνηση, εγκατάλειψη από τον Τούρκο δουλέμπορο μεσοπέλαγα, αυτοθυσία για να σώσει τις ζωές των άλλων ως κολυμβήτρια και μετά επιστροφή στη Λέσβο ως ακτιβίστρια, μακριά από την ανεμελιά του Βερολίνου. Το κινηματογραφικό σενάριο της ζωής της στο Netflix, που καταλήγει με κατηγορία και δίκες, επιβεβαιώθηκε στη σημερινή δικαστική αίθουσα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Νάσος Καρακίτσος στην «Α» / «Ζω με εφιάλτες»
Η Σάρα, η οποία με άλλους τρεις αλληλέγγυους, μέλη ανθρωπιστικών οργανώσεων, προφυλακίστηκε για 108 μέρες το 2018, επέλεξε να μην είναι παρούσα σήμερα στη δίκη. Ο εφιάλτης που βίωσε στον δρόμο προς την ελευθερία την κυνηγά. Ζει με την οικογένειά της και σπουδάζει στο Βερολίνο. Αυτός ο διασυρμός την πανικοβάλλει και την αναστατώνει. Αυτή χαράμισε την ανεμελιά της για την ανθρωπιά και το ελληνικό κράτος τη διασύρει ως κατάσκοπο και εγκληματία. Το κοινό WhatsApp που είχαν εκατοντάδες μέλη ώστε να συνεννοούνται σε συνθήκες κρίσης για να συνεργαστούν για την αποτελεσματικότερη διάσωση ναυαγών προσφύγων που κατέφθαναν μαζικά σε όλες τις ακτές του νησιού, όπως και η χρήση του VHF στα διασωστικά σκάφη των ανθρωπιστικών οργανώσεων που συνεργάζονταν με το Λιμενικό αποτέλεσαν «ενοχοποιητικά στοιχεία», ότι κατασκόπευαν κρατικά μυστικά του Λιμενικού, της Frontex, της στρατηγικής της διάσωσης. Οι χώροι, τα τοπωνύμια, οι ημερομηνίες άφιξης των προσφύγων, το νερό και οι κουβέρτες έγιναν... κρατικά μυστικά και η εξουσία ζητά τιμωρία και τους έχει σε ομηρεία πέντε ολόκληρα χρόνια. «Ελπίζω να τηρηθούν το Κράτος Δικαίου και τα δικαιώματα των κατηγορούμενων στην ακροαματική διαδικασία» δήλωσε στην ΑΥΓΗ η συνήγορος της Σάρας Μαρντίνι, η δικηγόρος Κλειώ Παπαπαντολέων. Η απαλλαγή από τις κατηγορίες θα σταματήσει τον διεθνή διασυρμό της χώρας, θα απαλλάξει την αλληλεγγύη από την ποινικοποίηση.
Sean Binder (Ιρλανδός ακτιβιστής): Δυστυχώς, σήμερα δεν υπάρχει καμία διάσωση στο νησί
Βρέθηκε 106 μέρες προφυλακισμένος στις φυλακές της Χίου μαζί με τον Νάσο Καρακίτσο. Επέλεξε να είναι παρών στη δικαστική αίθουσα για να βάλει φραγμό στον διεθνή διασυρμό. Είναι δικηγόρος και περιμένει να σταματήσει ο διασυρμός του για να εργαστεί)
«Περιμέναμε αυτή τη δίκη για περισσότερα από τέσσερα χρόνια. Αν ήμασταν πραγματικοί εγκληματίες, θα ήμασταν ήδη στη φυλακή. Είναι πολύ δύσκολο για εμάς, σε προσωπικό, συναισθηματικό και οικονομικό επίπεδο. Αλλά το πιο δύσκολο είναι να βλέπουμε ότι από τότε που φύγαμε από αυτό το νησί, δεν υπάρχει καμία διάσωση στο νησί. Αλλά τι λέει ο νόμος; Όλοι έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν άσυλο, το δικαίωμα να ζήσουν, το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη. Αυτό είναι το μόνο που ζητάμε: να σεβαστούν τον νόμο και να έχουμε μια δίκαιη δίκη».
Pieter Wittenberg (Ολλανδός ακτιβιστής, ιστιοπλόος-κατηγορούμενος): Είμαι συνταξιούχος, όχι κατάσκοπος
«Επέλεξα να είμαι παρών στο δικαστήριο. Ήρθα από την Ολλανδία, όπου ζω. Είμαι συνταξιούχος που δραστηριοποιήθηκε στις τραπεζικές επενδύσεις και κατά διαστήματα το 2016-2017 ερχόμουν στη Μυτιλήνη, με δικά μου έξοδα, ως εθελοντής σε διάφορες οργανώσεις, προσφέροντας ό,τι βοήθεια είχαν ανάγκη οι πρόσφυγες. Εκτός από χειριστής σκάφους, πολλές φορές ήμουν στις παραλίες με κουβέρτες, νερά και τροφή για να τα προσφέρουμε στους ταλαιπωρημένους ναυαγούς. Τους προσφέραμε πρώτες βοήθειες με τη συνδρομή της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ και τώρα μας κατηγορούν για κατάσκοπους».
