Σε απόγνωση βρίσκονται χιλιάδες έμποροι και κυρίως μικρέμποροι στη Θεσσαλονίκη, που όχι μόνο βλέπουν ως αναπόφευκτο πλέον το «λουκέτο» στα μαγαζιά τους μετά και το δεύτερο lockdown, αλλά ήδη βρίσκονται προ της απόλυτης οικονομικής ανέχειας.
Ιδιοκτήτρια μπουτίκ ρούχων στο κέντρο της πόλης, που επικοινώνησε μαζί μας, δεν έκρυψε την οργή της για την κυβερνητική αδιαφορία και για το ότι διέταξε το κλείσιμο των εμπορικών καταστημάτων χωρίς καμία αποζημίωση στους εμπόρους, που παλεύουν για την επιβίωση όλο αυτό το διάστημα. Την "μπουτίκ" τη δουλεύει μόνη της και από αυτήν ζει η οικογένειά της. Δεν έχει άλλο προσωπικό. Τώρα καλείται να καλύψει όλες τις τρέχουσες οικονομικές υποχρεώσεις του μήνα, τόσο του καταστήματός της όσο και του σπιτιού της, με «μηδέν» εισόδημα...
Όπως μας εξήγησε, «πόνταρε» στο ότι θα πάρει τουλάχιστον τα 800 ευρώ ενίσχυσης που είχαν δοθεί στους καταστηματάρχες στο πρώτο lockdown για να μην πεινάσουν. Αλλά πληροφορήθηκε από τη λογίστριά της ότι τέτοιο μέτρο δεν υπάρχει σε αυτό το lockdown...
«Τρελάθηκα όταν μου το είπε. Μα καλά, πώς θα ζήσουμε; Δεν θα έχουμε ούτε να φάμε στο σπίτι. Η δουλειά μας εδώ και πολλά χρόνια είναι μεροδούλι - μεροφάι και με το ζόρι τα καταφέρνουμε. Δεν υπάρχει ούτε ευρώ στην μπάντα για τους περισσότερους/ες από εμάς τους εμπόρους μικρών καταστημάτων» μας λέει. «Καλά, πώς γίνεται να κλείνουμε με κυβερνητική εντολή και να μην αποζημιωνόμαστε ούτε εν μέρει για το εισόδημα που χάνουμε;» ρωτάει, αλλά απάντηση λογική δεν υπάρχει...
Τη ρωτάμε αν θα κάνει χρήση της λεγόμενης «επιστρεπτέας προκαταβολής» και μας απαντά ότι στο πρώτο lockdown δεν τη δικαιούνταν, τώρα τη δικαιούται, «αλλά αυτό είναι δάνειο, δεν είναι ενίσχυση. Δηλαδή πρέπει να χρεωθούμε ακόμη περισσότερο...». «Στα άλλα κράτη της Ε.Ε. ακούμε ότι ενισχύουν τους επαγγελματίες σαν εμάς με ένα ποσό που αναλογεί στο 70% του περσινού τους τζίρου. Εδώ η κυβέρνηση σου λέει ‘σε κλείνω και κολύμπα μόνος σου’. Δεν αργεί η ώρα που θα πηγαίνουμε κι εμείς στα συσσίτια» λέει με απόγνωση.
