«Παύλο μου, τα κατάφερες, γιε μου» φώναξε με σπαρακτική φωνή η Μάγδα Φύσσα υψώνοντας τις σφιγμένες γροθιές της προς τον ουρανό, δικαιωμένη και ανακουφισμένη μετά την ανακοίνωση της απόφασης του δικαστηρίου που έκρινε ένοχους τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής. «Η Χρυσή Αυγή αποτελεί εγκληματική οργάνωση» είπαν από τα μεγάφωνα οι διαδηλωτές που έμαθαν τα νέα μέσα από τη δικαστική αίθουσα. Έξω από το Εφετείο, χειροκροτήματα, δάκρυα, αγκαλιές, συνθήματα από τους διαδηλωτές, από την κοινωνία εκείνων των πολιτών που αταλάντευτα, χωρίς φόβο και μόνοι τους ζητούσαν την καταδίκη της εγκληματικής νεοναζιστικής οργάνωσης.
Από τα χαράματα, οι διαδηλωτές που δεν έκλεισαν μάτι όλη τη νύχτα, κουβαλώντας τα πανό τους, αλλά κυρίως την αγωνία τους για τη δικαστική απόφαση, βρέθηκαν επί της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, έξω από το Εφετείο. Ήταν εκεί και υποδέχθηκαν την εμβληματική μάνα, τη μάνα του Παύλου Φύσσα, τη Μάγδα που έγινε μάνα όλων μας, η οποία, μαυροφορεμένη και σιωπηλή, με την αγωνία ζωγραφισμένη στα μάτια, μπήκε χωρίς δηλώσεις στη δικαστική αίθουσα, στην οποία βρέθηκε πολλές φορές μόνη της απέναντι στους φασίστες τα τελευταία πεντέμισι χρόνια που κύλησαν βασανιστικά.
Ένα αντιφασιστικό ποτάμι η Λ. Αλεξάνδρας
Ένα αντιφασιστικό ποτάμι απλώθηκε στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Από τη Λεωφόρο Κηφισίας μέχρι την Πατησίων, μαθητές, φοιτητές, κυρίως νέοι άνθρωποι, από κοινού με κόμματα, φορείς, σωματεία, μεταναστευτικές και αντιεξουσιαστικές συλλογικότητες περίμεναν την απόφαση της Δικαιοσύνης με την προσδοκία να είναι σε αρμονία μ’ αυτήν της κοινωνίας. Το αδιαχώρητο σε όλους τους κάθετους δρόμους της Λ. Αλεξάνδρας από το γήπεδο του Παναθηναϊκού μέχρι την Ιπποκράτους. Όταν η ΓΑΔΑ κάνει λόγο για 15.000 διαδηλωτές, εμείς που ήμασταν εκεί είδαμε ότι το πλήθος του κόσμου άγγιζε τους 30.000.
Μια συγκέντρωση διαφορετική, με επίγνωση ότι η απόφαση αυτή είναι ιστορική όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για ολόκληρη την Ευρώπη. Χωρίς κεντρική εξέδρα, χωρίς κεντρικούς ομιλητές, όπου συνυπήρχαν πολίτες όλου του δημοκρατικού τόξου χωρίς την αγωνία της χωροταξικής καθαρότητας. Η σιωπή κυριαρχούσε αναμένοντας την εσωτερική ενημέρωση για την όποια απόφαση. Με κομμένη την ανάσα, γιατί κανείς δεν γνώριζε τη διαδικασία που θα ακολουθούσε η έδρα και πόσο θα διαρκούσε η ανάγνωση του κατηγορητηρίου.
Η αγωνία όλων ήταν αν η Χρυσή Αυγή θα καταδικαστεί ως εγκληματική οργάνωση και όχι να κριθούν ένοχοι οι μεμονωμένοι δράστες. Χιλιάδες μάτια ήταν καρφωμένα στις οθόνες των κινητών τηλεφώνων περιμένοντας την ανάρτηση κάποιας είδησης στο Διαδίκτυο. Χιλιάδες αυτιά περίμεναν να ακούσουν κάποιο νέο από τα μεγάφωνα. Χιλιάδες φωνές περίμεναν να ξεσπάσουν. Σ’ αυτές τις στιγμές βρισκόταν συμπυκνωμένος όλος ο χρόνος τής επίμονης και επίπονης αναμονής στην οποία η δικαστική διαδικασία είχε υποχρεώσει. Ήταν η κρίσιμη στιγμή που με αγωνία οι χιλιάδες συγκεντρωμένοι περίμεναν.
Η κορύφωση της αγωνίας
11.38 Η πρώτη ανακοίνωση από τη μικροφωνική: «Ένοχος για όλα ο Ρουπακιάς». Κλάματα, αγκαλιές, χειροκροτήματα, υψωμένες γροθιές, συνθήματα και πάλι σιωπή. Γιατί η ενοχή του Ρουπακιά θεωρείται δεδομένη ακόμα και με βάση την εισαγγελική πρόταση. Κανείς όμως δεν ήξερε ακόμη την αντίδραση της Μάγδας Φύσσα. Το σύνθημα «Ο Παύλος ζει, τσακίστε τους ναζί» ήταν τόσο ηχηρό, που έφτασε μέχρι τις πόρτες της δικαστικής αίθουσας.
11.48 Δεύτερη ανακοίνωση από τη μικροφωνική: «Ένοχοι όλοι οι δράστες για τους Αιγύπτιους αλιεργάτες». Το πλήθος ξεσπά. «Λευτεριά στον λαό, θάνατος στον φασισμό».
11.52 «Εγκληματική οργάνωση η Χρυσή Αυγή». Η ανακοίνωση αυτή της μικροφωνικής είναι ο καταλύτης της αντίδρασης των διαδηλωτών. Το δικαστήριο απέδωσε την κατηγορία που ζητούσε η κοινωνία. Η Δικαιοσύνη νίκησε. «Θάνατος στον φασισμό» ήταν το σύνθημα που ακουγόταν διαδοχικά στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας από τους διαδηλωτές όλων των ηλικιών. Η χαρά διαδέχεται το κλάμα, το σύνθημα, τις υψωμένες γροθιές και όλοι περίμεναν τη στιγμή που θα υποδέχονταν τη Μάγδα Φύσσα να βγαίνει από το Εφετείο. Όμως η προσδοκία έμεινε ανεκπλήρωτη, καθώς η συγκέντρωση διαλύθηκε από τα χημικά και τις αύρες.
