Την ώρα που οι τηλεοπτικές κάμερες, ακόμη και των εκπομπών της ψυχαγωγικής ζώνης, τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, αλλά και οι (new entry) παραπολιτικές στήλες των ιστοσελίδων έχουν επικεντρωθεί σε όσα λαμβάνουν χώρα στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., καίρια ζητήματα που αφορούν τις ζωές μας παραμένουν στο σκοτάδι, μακριά από τα ράθυμα ραντάρ της δημοσιογραφικής καθημερινότητας.
Το σχέδιο της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που ξετυλίγεται περίτεχνα τις τελευταίες εβδομάδες και συνδέεται άμεσα με το σήμερα και το μέλλον μας, συνιστά επί της ουσίας τη μεθοδική και συντονισμένη εφαρμογή της έκθεσης Πισσαρίδη για την ελληνική οικονομία. Μια έκθεση που επικεντρώνεται στην αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, στην «εξαφάνιση» των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, στη χορήγηση φορολογικών κινήτρων μόνο σε λίγους, σε αντικοινωνικές υποδείξεις για το ασφαλιστικό. Η κυβέρνηση δείχνει να αδιαφορεί για την εξέγερση των ελεύθερων επαγγελματιών, για την υπερφορολόγηση της μεσαίας τάξης, για την αδυσώπητη ακρίβεια που δοκιμάζει τις αντοχές των ελληνικών οικογενειών, για τη μείωση των καταθέσεων των πολιτών και ανοίγει παράθυρο για αύξηση των ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης από το 2027, με το ανέβασμα του πήχη για όλους αδιακρίτως στα 67 έτη. Ακόμη και για εκείνες και εκείνους που θα έχουν συμπληρώσει ήδη από τα 62 ή τα 65 τα 40 χρόνια προϋπηρεσίας με ασφάλιση. Συνοδεύει δε τις εφαρμοζόμενες πολιτικές της με διακριτικά «αδειάσματα» μελών του Υπουργικού Συμβουλίου για να εμπλουτίζει τις επιλογές τους, με τις οποίες συμπλέει, με το επιχείρημα ότι κάποιοι «αδιάβαστοι» υπουργοί δεν κατανοούν τις ανάγκες της κοινωνίας. Μόλις πρόσφατα άλλωστε η κυβέρνηση άφησε πολλαπλώς εκτεθειμένο τον υπουργό Ανάπτυξης για την πρωτοβουλία του να καταργήσει τις προσφορές 1+1 των μεγάλων εταιρειών στη βάση ενός σκεπτικού ότι οι καταναλωτές δεν πρέπει να στοκάρουν στα σπίτια τους προϊόντα!
Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο είναι επείγουσα ανάγκη ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., ως αξιωματική αντιπολίτευση, να σπάσει τον κύκλο της εσωστρέφειας, να συνομιλήσει με την κοινωνία και να αγωνιστεί για τις ανάγκες της. Είναι καθήκον του απέναντι στους πολίτες της χώρας αλλά και απέναντι στις δικές του διακηρύξεις για κοινωνική δικαιοσύνη.
