Μορφή χιονοστιβάδας έχουν λάβει τις τελευταίες ημέρες οι καταγγελίες για τη διαπόμπευση χιλιάδων γυναικών, πιθανότατα και ανήλικων κοριτσιών, μέσω κλειστών ομάδων της εφαρμογής Telegram. Πάνω από 15.000 χρήστες διακινούν και ανταλλάσσουν φωτογραφίες, βίντεο και υλικό από προσωπικές στιγμές, φυσικά χωρίς τη συναίνεση των θυμάτων. Σε πολλές περιπτώσεις, μάλιστα, διακινείται παραποιημένο υλικό με βάση φωτογραφίες αλιευμένες από τα social media.
Πρόκειται για την πρακτική γνωστή διεθνώς ως sexortion. Στη χώρα μας είχε υπάρξει προ δύο ετών η περίπτωση site που λειτουργούσε ως πλατφόρμα εκδικητικού πορνό, η οποία, έπειτα από καταγγελίες, αναφορές και παρεμβάσεις των Αρχών «κατέβηκε». Πάνω από 15.000 άνθρωποι λοιπόν σε όλη τη χώρα στην πραγματικότητα κακοποιούν χιλιάδες ανυποψίαστες γυναίκες χωρίς οι ίδιες να το γνωρίζουν, συχνά χωρίς καν να αποτελεί προϊόν «εκδίκησης». Πολλά κορίτσια έχουν το σθένος να το αντιμετωπίσουν. Να μιλήσουν, να ενημερώσουν άλλα θύματα και να αποκαλύψουν τα αρρωστημένα μυαλά όσων οργανώνουν και συμμετέχουν σ’ αυτό το φρικιαστικό αλισβερίσι. Υπάρχουν όμως και εκείνες που δεν έχουν αυτή τη δύναμη, με ό,τι προεκτάσεις μπορεί αυτό να έχει. Εκατοντάδες, ίσως χιλιάδες γυναίκες φοβούνται μήπως κι εκείνες έχουν πέσει θύματα αυτής της φρίκης. Αυτού του διαδικτυακού βιασμού.
Αυτά τα κορίτσια σηκώνουν έναν βαρύ σταυρό, που η κοινωνία μας τους επέβαλε. Η πατριαρχία, ο σεξισμός, η κανονικοποίηση της κακοποίησης, η κουλτούρα του βιασμού ως επίδειξη πυγμής, η ατιμωρησία, ο ωχαδερφισμός οδηγούν σε κοινωνίες ζούγκλα. Η Πολιτεία και η Δικαιοσύνη οφείλουν να παρέμβουν ουσιαστικά. Να βρουν τους θύτες και να τους τιμωρήσουν. Η μάχη όμως πρέπει να δοθεί πρωτίστως στην καθημερινότητα. Δεν πρόκειται για δευτερεύον, μα για κυρίαρχο ζήτημα, που πρέπει να ξηλώσουμε από τη ρίζα του. Μιλήστε, μην κλείνετε τα μάτια.
