Σε μια Ευρώπη που καμαρώνει για τη «φιλοπεριβαλλοντική» της ευαισθησία, η απόφαση της Σύμβασης της Βέρνης να υποβαθμίσει την προστασία του λύκου αποτελεί ευθεία υπονόμευση κάθε προσπάθειας για διατήρηση της βιοποικιλότητας. Με πρόσχημα την «προστασία των κοπαδιών» και την «ανάγκη συνύπαρξης», η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της γίνονται ομόφωνα σύμμαχοι σε έναν διαρκή πόλεμο κατά της φύσης.
Ο λύκος, ένας κορυφαίος θηρευτής και θεμελιώδες κομμάτι των οικοσυστημάτων, από «αυστηρά προστατευόμενο» γίνεται απλώς «προστατευόμενο». Ουσιαστικά, ανοίγει ο δρόμος για μια πολιτική «θήρευσης με κρατική έγκριση», προκειμένου να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις της κτηνοτροφικής βιομηχανίας.
Την πρόταση για να μειωθεί δραστικά η προστασία των λύκων προωθούσε προσωπικά η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.
H πρόταση της Κομισιόν για την εξόντωση των λύκων είχε προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις και παγκόσμια κινητοποίηση από επιστήμονες και περιβαλλοντικές οργανώσεις και πάνω από 300.000 υπογραφές συγκεντρώθηκαν μέσω Avaaz.
Στην Ελλάδα είκοσι περιβαλλοντικές οργανώσεις με επιστολής τους προς τον υπουργό ΠΕΝ, Θεόδωρο Σκυλακάκη, η οποία κοινοποιήθηκε και στον Κυριάκο Μητσοτάκη ζητούσαν από την ελληνική κυβέρνηση να απορρίψει την πρόταση για υποβάθμιση του καθεστώτος προστασίας του λύκου.
Τα περιστατικά θανάτωσης ζώων από λύκους, αν και υπαρκτά, είναι ελάχιστα σε σχέση με άλλες αιτίες, όπως οι ασθένειες ή οι κακές συνθήκες διαβίωσης. Η ανησυχία για τις επιθέσεις σε κοπάδια ή κυνηγετικούς σκύλους λειτουργεί ως άλλοθι για την εξολόθρευση του λύκου.
Ναι, υπάρχουν περιπτώσεις απωλειών, αλλά τα σύγχρονα μέσα, όπως ηλεκτροφόροι φράχτες, έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά. Ο φόβος για τον λύκο, ριζωμένος σε παραδόσεις και προκαταλήψεις, χρησιμοποιείται ως εργαλείο για την προώθηση μιας ανεύθυνης πολιτικής που εξυπηρετεί λίγους εις βάρος των πολλών — και του πλανήτη.
Wolf populations are still recovering in Europe 🐺
— WWF EU (@WWFEU) November 29, 2024
The EU's push to lower its protection status lacks scientific basis & creates a dangerous precedent for nature conservation.
We check the justifications provided by the European Commission 👉 https://t.co/9hTxlffcXE pic.twitter.com/YUhj3cU930
Το επιχείρημα του «διπλασιασμού» του πληθυσμού των λύκων είναι παραπλανητικό. Τα 20.300 άτομα σε ολόκληρη την Ευρώπη είναι ένα νούμερο που μόνο ανεξέλεγκτο δεν μπορεί να θεωρηθεί, ιδιαίτερα όταν συγκριθεί με τα εκατομμύρια εκτρεφόμενα βοοειδή, πρόβατα και αίγες που κυριαρχούν στο τοπίο.
Το πιο θλιβερό είναι η πολιτική «συμβιβασμού» που επιδεικνύει το Συμβούλιο της Ευρώπης. Αντί να επενδύσει σε βιώσιμες λύσεις για την αρμονική συνύπαρξη ανθρώπων και άγριας ζωής, καταφεύγει στη λογική του αφανισμού. Είναι η ίδια λογική που οδήγησε άλλους κορυφαίους θηρευτές, όπως η αρκούδα και ο λύγκας, στο χείλος της εξαφάνισης πριν από δεκαετίες.
Οι λύκοι δεν είναι οι «κακοί χαρακτήρες» παραμυθιών αλλά θεμέλιοι λίθοι των οικοσυστημάτων. Ως κορυφαίοι θηρευτές, επηρεάζουν άμεσα και έμμεσα πάνω από 20 είδη σπονδυλωτών. Από κοράκια και καρακάξες μέχρι χρυσαετούς και νυφίτσες, η παρουσία τους προάγει τη βιοποικιλότητα και εξασφαλίζει την ισορροπία των οικοσυστημάτων.
🚨 BREAKING: the Standing Committee of the Bern Convention lowers the protection status of wolves!
— BirdLife Europe & Central Asia (@BirdLifeEurope) December 3, 2024
This decision, driven by the EU's push to weaken #wolf protection, is a dangerous misstep lacking any solid scientific basis.
Read more 👉 https://t.co/EdEBRX3jM4 pic.twitter.com/L9ytaUgagx
Οι λύκοι δεν είναι το πρόβλημα αλλά μέρος της λύσης. Η παρουσία τους είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, που με τη σειρά της ενισχύει τη δυνατότητα των οικοσυστημάτων να αποθηκεύουν άνθρακα. Χωρίς κορυφαίους θηρευτές, τα οικοσυστήματα χάνουν τη λειτουργική τους ισορροπία και, τελικά, τη δυνατότητα να αποθηκεύουν άνθρακα. Με λίγα λόγια, λιγότεροι λύκοι σημαίνει περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.
Η υποβάθμιση της προστασίας του λύκου από τη Σύμβαση της Βέρνης αποτελεί μια πράξη περιβαλλοντικής αυτοκτονίας. Είναι η αρχή ενός επικίνδυνου ντόμινο που ενισχύει την ιδέα ότι η φύση πρέπει να «υποτάσσεται» στα ανθρώπινα συμφέροντα.
Σε έναν κόσμο που οδεύει σε κλιματική κατάρρευση, η Ευρώπη υπονομεύει τον ίδιο της τον αγώνα κατά της κλιματικής κρίσης. Αν συνεχίσουμε να πολεμάμε τη φύση, δεν θα αργήσει η μέρα που θα ουρλιάζουν μόνο τα άδεια βουνά για το χαμένο μεγαλείο τους.
