Τελικά είναι εύκολο να μετατραπεί ο ήρωας σε προδότη. Το τελευταίο διάστημα ο Πριγκόζιν είχε δείξει τις προθέσεις του, εξαπολύοντας δριμύτατη κριτική εναντίον της στρατιωτικής ηγεσίας της Μόσχας για έλλειψη στήριξης προς την ομάδα Βάγκνερ της οποίας «προϊσταται», αλλά και για ανικανότητα και λάθη σε σχέση με το σχεδιασμό της επιχείρησης στην Ουκρανία.
Ο Πούτιν παρέμενε μάλλον ουδέτερος σε αυτή την άτυπη διαμάχη Βάγκνερ-Στρατιωτικής ηγεσίας, μια τακτική που έχει ακολουθήσει σε ανάλογα συντροφικά μαχαιρώματα στο παρελθόν. Τώρα είναι υποχρεωμένος να απαντήσει και κυρίως να προλάβει την μετατροπή της «ανταρσίας» σε ένα εμφύλιο πόλεμο.
Το ερώτημα είναι αν ο Πριγκόζιν που «υποσχέθηκε» στους Ρώσους ένα «νέο πρόεδρο» έχει κάποια σημαντικά ερείσματα, μέσα στο στράτευμα που θα μπορούσαν να ταχθούν στο πλευρό του, την ώρα που οι δυνάμεις του φέρονται να προελαύνουν προς τη Μόσχα.
Ασταθής και απρόβλεπτη Ρωσία
Η Ιστορία έχει χιούμορ. Αυτοί που ονειρεύονταν μέχρι πρότινος μια ανατροπή του Πούτιν, γράφουν τώρα αναλύσεις για την απειλή που θα αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα στη μάλλον απίθανη περίπτωση, που ο Πριγκόζιν θα γινόταν χαλίφης στη θέση του χαλίφη. Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε τις επόμενες ώρες δηλώσεις έμμεσης υποστήριξης του Πούτιν.
Σε κάθε περίπτωση η ελπίδα είναι η Ρωσία να μην βυθιστεί στο χάος ενός εμφυλίου πολέμου. Η πιθανή εμπλοκή στην σύγκρουση και των Τσετσένων του Καντίροφ στο πλευρό του Πούτιν μπερδεύει ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Αν υπήρχε κάτι ευχάριστο μέχρι το απόγευμα του Σαββάτου, αυτό ήταν η απουσία συγκρούσεων μεταξύ των μισθοφόρων της Βάγκνερ και του τακτικού ρωσικού στρατού Η ασφαλής εκτίμηση που μπορεί να γίνει είναι ότι η επόμενη μέρα, ότι χρώμα και αν έχει, θα γεννήσει μια Ρωσική Ομοσπονδία σίγουρα πιο αυταρχική και πιο απρόβλεπτη, από ότι γνωρίζαμε μέχρι τώρα.
Η επίδραση για το μέτωπο
Τι μπορεί να σημαίνει η ανταρσία για τον πόλεμο στην Ρωσία; Αφενός επιβεβαιώνει τις δυσκολίες της Μόσχας, που σίγουρα δεν μοιάζει να κερδίζει αυτό τον πόλεμο και από την άλλη είναι λογικό να ενισχύσει τις ελπίδες του Ζελένσκι για πλήρη ανακατάληψη εδαφών, ζητώντας ακόμα περισσότερη στήριξη από τη Δύση. Το ερώτημα είναι πώς θα αντιδρούσε σε μια τέτοια εξέλιξη ο Πούτιν ή όποιος θα έχει τα κλειδιά των πυρηνικών στο Κρεμλίνο.
Υπό αυτή την έννοια οι Δυτικοί, που δηλώνουν ότι παρακολουθούν προσεκτικά τις εξελίξεις θα πρέπει να αποτρέψουν το Κίεβο από ακραίες ενέργειες, που θα μπορούσαν να έχουν απρόβλεπτες συνέπειες.
Δεν προβλέπεται ισοπαλία
Όπως γράψαμε και νωρίτερα περίπτωση «ανακωχής» ή ισοπαλίας δεν προβλέπεται. Τόσο ο Πούτιν όσο και ο Πριγκόζιν γνωρίζουν ότι μόνο αν εξοντώσουν τον αντίπαλο θα μπορέσουν να αποκτήσουν έλεγχο της κατάστασης. Οι επόμενες ώρες θα είναι κρίσιμες και θα δείξουν αν πρόκειται απλώς για ένα απονενοημένο διάβημα του αρχηγού της Βάγκνερ ή αν η πρωτοβουλία του τυγχάνει και της στήριξης κάποιου τρίτου παράγοντα, ο οποίος θα πρέπει να ανοίξει τα χαρτιά του. Η στήριξη για παράδειγμα του εξόριστου στην Ελβετία Μιχαήλ Χοντορκόφσκι προς τον Πριγκόζιν δεν είναι αρκετά αποκαλυπτική για τις πιθανές διασυνδέσεις του τελευταίου με δυτικούς παράγοντες.
