Ο δεύτερος γύρος των μερικών δημοτικών εκλογών στην Ιταλία επικεντρώνεται, σήμερα και αύριο, στην εκλογή του δημάρχου της Ρώμης, όπου η Κεντροαριστερά και η Κεντροδεξιά θα διεκδικήσουν τα κλειδιά της Αιώνιας Πόλης μέσα στο κλίμα έντασης που τροφοδότησε η φασιστική επίθεση της Forza Nuova στα γραφεία του μεγαλύτερου ιταλικού συνδικάτου CGIL.
Η χθεσινή επιτυχημένη συγκέντρωση των τριών μεγάλων ιταλικών συνδικάτων CGIL, CISL και UIL στο κέντρο της Ρώμης και οι πολλές εκδηλώσεις στήριξης στη CGIL και στον γραμματέα της Μαουρίτσιο Λαντίνι σε όλη την Ιταλία, και κυρίως στα μεγάλα βιομηχανικά κέντρα της χώρας, απέδειξαν ότι οι εργαζόμενοι και η ιταλική κοινωνία έχουν τα αντανακλαστικά να απαντήσουν στον φασισμό και στις συμμορίες του, παρά την ισχυρή παρουσία δύο ακροδεξιών κομμάτων, των Αδελφών της Ιταλίας και της Λέγκας του Βορρά.
Η πρωτοφανής επίσκεψη του Ιταλού πρωθυπουργού Μάριο Ντράγκι στα κατεστραμμένα από τους φασίστες ιστορικά γραφεία της CGIL στη Ρώμη και η ένθερμη χειραψία του με τον Λαντίνι αποτελούν πλέον ιστορικό γεγονός και παράδειγμα για τη δημοκρατική λειτουργία των θεσμών και, κυρίως, για την εκτελεστική εξουσία, που δεν πρέπει να μένει αδρανής και ουδέτερη όταν πλήττεται η δημοκρατία.
Η επίσκεψη του Ντράγκι στη CGIL και στον Λαντίνι αποτέλεσε προφανώς αποτέλεσμα ενός στοχευμένου πολιτικού υπολογισμού, γιατί ο Ντράγκι προσπάθησε να κερδίσει τη συμπάθεια του κόσμου της εργασίας και της προοδευτικής και δημοκρατικής Ιταλίας, την κοινωνική ειρήνη, τη στιγμή που σχεδιάζει με τους τεχνοκράτες του τον νέο προϋπολογισμό έχοντας δώσει και προετοιμάζοντας να δώσει πάρα πολλά στους βιομήχανους και σχετικά λίγα στους εργαζόμενους. Ο Ντράγκι δεν είναι ο Πέδρο Σάντσεθ. Η θριαμβευτική υποδοχή τής Γενικής Συνέλευσης των βιομηχάνων της Confindustria στον Ντράγκι απέδειξε ότι οι βιομήχανοι όχι μόνο τον στηρίζουν, αλλά και ότι δεν θέλουν να εγκαταλείψει τη θέση του για να διαδεχθεί τον Ιανουάριο τον Σέρζιο Ματαρέλα στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Η υιοθέτηση του Πράσινου Πιστοποιητικού υγείας από τις 15 Οκτωβρίου για τους εργαζόμενους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα δίχασε τους εργαζόμενους και την κοινή γνώμη και τροφοδότησε την επιθετικότητα των αντιεμβολιαστών, που συνέχισαν να πραγματοποιούν μεγάλες κινητοποιήσεις με την παρουσία και αριστερών και κινηματικών πολιτών. Η Τζιόρτζια Μελόνι και ο Ματέο Σαλβίνι προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν με τον καλύτερο τρόπο τα προβλήματα που δημιουργεί το Πράσινο Πιστοποιητικό, από τη στιγμή που ο Ντράγκι απέρριψε την πρόταση των τριών μεγάλων συνδικάτων για δωρεάν τεστ στους ανεμβολίαστους εργαζόμενους μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου.
Η Ακροδεξιά, με την υποκρισία που τη χαρακτηρίζει, έδωσε τη δική της απάντηση και στο αίτημα από τα δημοκρατικά κόμματα να τεθούν εκτός νόμου οι φασιστικές οργανώσεις. «Το Δημοκρατικό Κόμμα, που είχε για μια δεκαετία το υπουργείο Εσωτερικών, γιατί δεν το έκανε τόσο καιρό;» διερωτήθηκαν τόσο ο Σαλβίνι όσο και η Μελόνι, απαριθμώντας μερικές φορές τα έργα και τις ημέρες της εγκληματικής οργάνωσης.
Η διαγραφή της ριζοσπαστικής Αριστεράς από τον χάρτη των δημοτικών εκλογών και η οριακή επιβίωση των ενωτικών ψηφοδελτίων της μετριοπαθούς Αριστεράς δείχνει την αποτυχία τους να απαντήσουν στις προκλήσεις της εποχής και να αντιστρέψουν τη σύγκλιση του πολιτικού συστήματος σε ένα διαρκώς και πιο μετριοπαθές, συντηρητικό και νεοφιλελεύθερο κέντρο. Στη Ρώμη, το κοινό ψηφοδέλτιο του «Άρθρου 1», της Ιταλικής Αριστεράς και ορισμένων κινηματικών πολιτών που στήριξαν τον υποψήφιο δήμαρχο του Δημοκρατικού Κόμματος, πήρε μόλις το οριακό 2% για να διασφαλίσει την είσοδό του στο δημοτικό συμβούλιο.
Η Μελόνι και ο Σαλβίνι φοβούνται πως η επίθεση των τραμπούκων της Forza Nuova μπορεί να αφυπνίσει τη συνείδηση πολλών δημοκρατικών, και κυρίως αριστερών πολιτών, που απείχαν στον πρώτο γύρο των δημοτικών εκλογών επιτρέποντας στους φασιστοειδείς Αδελφούς της Ιταλίας να μετατραπούν στο μεγαλύτερο κόμμα της Ρώμης.
