“Πασαρέλα” των υποψηφίων διαδόχων της Άνγκελα Μέρκελ έχει γίνει τις τελευταίες μέρες το Προεδρικό Μέγαρο των Ηλυσίων Πεδίων στο Παρίσι. Τη Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου ο Πρόεδρος Μακρόν υποδεχόταν τον σοσιαλδημοκράτη και πρώτο στις δημοσκοπήσεις Όλαφ Σολτς, ενώ δύο ημέρες αργότερα ήταν η σειρά του συντηρητικού Άρμιν Λάσετ να ανέβει τα σκαλιά του Προεδρικού Μεγάρου. Την Πέμπτη ο κύκλος ολοκληρώθηκε με τη Μέρκελ. Έχει άραγε κάποια σημασία η σειρά των επισκέψεων των δύο υποψηφίων σε ό,τι αφορά την προτίμηση του Παρισιού;
Μάλλον όχι, καθώς, κατά κάποιον τρόπο, οι υποψήφιοι καθόρισαν οι ίδιοι τη... σειρά τους! Με ποιον τρόπο; Στα τέλη Ιουνίου, σε μια τηλεοπτική συζήτηση, τους τέθηκε το ίδιο ερώτημα πού θα έκαναν το πρώτο τους ταξίδι στην περίπτωση εκλογής τους. Η πράσινη Αναλένα Μπέρμποκ, που κι αυτή θα είχε περάσει το κατώφλι των Ηλυσίων Πεδίων αν το είχε ζητήσει, απάντησε τότε χωρίς περιστροφές: “Στις Βρυξέλλες”. Ο Λάσετ ήταν πιο ασαφής: “Μπορείτε να μαντέψετε, αλλά θα το κάνω όταν έρθει η ώρα” - και όποιος κατάλαβε κατάλαβε. Από την πλευρά του, ο Όλαφ Σολτς ήταν ξεκάθαρος: “Στο Παρίσι. Η γαλλογερμανική συνεργασία είναι ουσιώδης για να προχωρήσει η Ευρώπη και να φθάσει στην ευρωπαϊκή κυριαρχία. Και πιστεύω ότι είναι μια καλή παράδοση”. Στις 6 Σεπτεμβρίου γινόταν δεκτός, πρώτος αυτός, από τον Μακρόν.
Ο Γάλλος Πρόεδρος, πάντως, δεν πρόκειται να εκφράσει την προτίμησή του για κάποιον από τους δύο υποψηφίους που θεωρούνται τυπικά “συμβατοί” μαζί του. “Είναι μια πολύ λεπτή κατάσταση. Όταν η Άνγκελα Μέρκελ στήριξε τον Νικολά Σαρκοζί, αλλά εκλέχθηκε ο Φρανσουά Ολάντ, χρειάστηκε να γίνει αποκατάσταση της ζημιάς. Το ίδιο όταν ο Χέλμουτ Σμιτ τάχθηκε υπέρ του Ζισκάρ Ντ’ Εστέν πριν από τη νίκη του Μιτεράν” θυμίζει μιλώντας στην εφημερίδα La Croix η καθηγήτρια και συγγραφέας Ελέν Μιάρ - Ντελακρουά, που εξειδικεύεται στις γαλλογερμανικές σχέσεις. Ωστόσο, μεταξύ των δύο σημερινών υποψηφίων, ο Μακρόν ίσως να έχει περισσότερα κοινά σημεία με τον Σολτς. “Μια προτίμηση προς τον Όλαφ Σολτς θα ήταν απολύτως κατανοητή. Ο αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομικών έχει συνηθίσει τις συνεργασίες με το Παρίσι. Έχει ήδη εργαστεί με τον Γάλλο Πρόεδρο, τον Μάιο του 2020, υπέρ του ευρωπαϊκού σχεδίου ανάκαμψης” εξήγησε η Μιάρ - Ντελακρουά.
Το επιτελείο του Μακρόν επενδύει πολλά στο γεγονός ότι η Γαλλία θα έχει την τύχη να αναλάβει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τον Ιανουάριο, ενώ θα “τρέχει” η προεκλογική εκστρατεία ενόψει των προεδρικών εκλογών του Απριλίου. Είναι η τέταρτη φορά που αναλαμβάνει τα ηνία της Ευρωπαϊκής Ένωσης η Γαλλία - οι προηγούμενες φορές ήταν το 1995, το 2000 και το 2008. Μια συγκυρία που ο Μακρόν σκοπεύει να την εκμεταλλευθεί για να εδραιώσει το ηγετικό του προφίλ έναντι των συνυποψηφίων του για να κινητοποιήσει τους ψηφοφόρους του, μολονότι είναι γνωστό ότι οι εκλογές δεν κερδίζονται με την ευρωπαϊκή ατζέντα... Όπως και να ’ναι, πάντως, και με δεδομένη την απουσία από το προσκήνιο της Μέρκελ, το στάτους του Μακρόν εμφανίζεται αναβαθμισμένο κι αυτό μπορεί, θεωρεί το επιτελείο του, να τον ευνοήσει στο εσωτερικό μέτωπο, όπου θα επιχειρήσει τα θέματα της κλιματικής κρίσης, της διεθνούς φορολόγησης, του ελάχιστου ευρωπαϊκού μισθού κ.ά.
Το μόνο σενάριο που προβληματίζει τον Μακρόν είναι η περίπτωση μακρόχρονων διαπραγματεύσεων για σύνθεση κυβέρνησης συνασπισμού. Ειδικότερο πρόβλημα είναι μια συμμαχία Σοσιαλδημοκρατών και Πράσινων ή / και Φιλελεύθερων... Μια πρωτόγνωρη κατάσταση, που το Παρίσι αντιμετωπίζει ως φορέα αβεβαιότητας... Κι αυτό γιατί “η Γαλλία γνωρίζει καλά τον Σολτς και τον Λάσετ, που εγγράφονται σε μια συνέχεια. Εκείνο που προκαλεί ανησυχία είναι μήπως οι Πράσινοι ή οι Φιλελεύθεροι επιβάλλουν την παρουσία τους” όπως εξηγεί ο Πολ Μορίς, ερευνητής στο Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων.
