Επιστροφή στα θρανία την Πέμπτη για τους 12 εκατομμύρια μαθητές στη Γαλλία, όπου ο υπουργός Εθνικής Παιδείας Ζαν Μισέλ Μπλανκέ διεκδικεί με αξιώσεις τον τίτλο του μακροβιότερου υπουργού του Μακρόν - στις 13 Σεπτεμβρίου θα σπάσει το ρεκόρ παραμονής στον υπουργικό θώκο. Μπορεί για τον ίδιο αυτό να είναι ένα χαρμόσυνο νέο, όμως δεν ισχύει το ίδιο για τους ανθρώπους της δημόσιας Παιδείας στη χώρα, τους μαθητές, τους γονείς τους. Η αιτία έχει να κάνει με την πολιτική που εφαρμόζει. Υψηλόβαθμος αξιωματούχος επί Σαρκοζί (ήταν γενικός διευθυντής του υπουργείου Παιδείας), ο Μπλανκέ είναι ο καλύτερος μαθητής στην εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών στον ευαίσθητο χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης.
Ο Μπλανκέ μπορεί να λανσάρεται ως “τεχνοκράτης”, ωστόσο είναι σκληρός νεοφιλελεύθερος καθώς στη διάρκεια της πενταετούς θητείας του έχει καταφέρει σειρά σοβαρών πληγμάτων κατά του δημόσιου σχολείου (θα μπορούσε κάλλιστα να είναι το πρότυπο της κ. Κεραμέως) με τη μορφή καταιγιστικών “μεταρρυθμίσεων”, όπως της μεταρρύθμισης του Μπακαλορεά με βάθεμα των ανισοτήτων, που η κυβέρνηση βάφτισε “Λύκειο των δυνατοτήτων”! Και αυτό την ίδια στιγμή που επέλεγε να καταστείλει διαμαρτυρία με έναν κομψό τρόπο. Την ανάπτυξη μιας αυταρχικής γραφειοκρατίας, σε συνδυασμό με την απαξίωση κάθε μορφής κοινωνικού διαλόγου...
Στο πλαίσιο αυτής της τακτικής λοιπόν, τα σωματεία των εκπαιδευτικών ανακάλυψαν στα ΜΜΕ τα... υγειονομικά πρωτόκολλα... Ο Μπλανκέ όμως δεν σταμάτησε σε αυτά. Προχώρησε και στις υποδομές, στις θέσεις εργασίας. Με διαδοχικές περικοπές προϋπολογισμών κατάργησε 7.490 θέσεις εργασίας στα κολέγια και τα λύκεια, ενώ ο αριθμός των μαθητών μειώθηκε κατά 63.662! Ενέργεια που διόλου δεν βοήθησε στην αντιμετώπιση των κενών στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, καθώς οι μισθοί έχουν συρρικνωθεί και ο “καλός μαθητής” μάλλον τα έχει κάνει θάλασσα.
Κατόπιν όλων αυτών, προφανώς και δεν προκαλεί έκπληξη η μαζική απόρριψή του από τους καθηγητές. Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση, το 81% των 800.000 εκπαιδευτικών δηλώνουν κατά της πολιτικής του υπουργού τους. Και αυτή η... συρρικνωμένη εκτίμηση επιδεινώνεται από την ανεπαρκή διαχείριση της πανδημίας στα σχολεία: πολλοί ανησυχούν για τις μακροχρόνιες συνέπειες της πανδημίας στο επίπεδο των μαθητών που αντιμετωπίζουν τις περισσότερες δυσκολίες. Όμως τίποτε από αυτά δεν επηρεάζει τον υπουργό, που συνεχίζει το... έργο του ακάθεκτος και πλήρως εναρμονισμένος με την προεδρική πολιτική καθώς ο Μακρόν εδώ και πολύ καιρό έχει στρίψει το πηδάλιο για τα καλά προς τα δεξιά.
Άλλωστε τις προεδρικές προθέσεις ενόψει της προεκλογικής εκστρατείας -του χρόνου την άνοιξη διεξάγονται οι προεδρικές εκλογές- διατύπωσε με σαφήνεια, σε συνέντευξή του στη Le Monde, ο υφυπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Κλεμάν Μπον επιβεβαιώνοντας τη μακρονική στρατηγική για μια δεύτερη θητεία. “Να ενσαρκώσει το στρατόπεδο της δημοκρατίας, της λογικής και της ισορροπίας της κοινωνίας”, έχοντας επιλέξει να αναδείξει ως βολικό, όπως πιστεύει, αντίπαλό του την ακροδεξιά Λεπέν. Και εμφανιζόμενος ως μοναδικό ανάχωμα απέναντί της, έχοντας πλήρως υιοθετήσει την ατζέντα της: από τα κοινωνικά ζητήματα, όπως ακριβώς την απαξίωση του δημόσιου σχολείου, ώς την καταστολή και την ξενοφοβική στάση, π.χ. απέναντι στους Αφγανούς πρόσφυγες, όπως τη διατύπωσε στο διάγγελμά του ο Μακρόν.
“Λογική και πραγματισμό” κόντρα στο χάος χαρακτηρίζει συνολικά την προεδρική τακτική ο υφυπουργός. Μια λογική κι ένας πραγματισμός που έχουν σαφές άρωμα αυταρχισμού, ξενοφοβίας, εμβάθυνσης των ανισοτήτων. Τη σημερινή πολιτική πυξίδα Μακρόν, που πλέον έχει για τα καλά ξεχάσει τα φληναφήματα τύπου “ούτε δεξιά ούτε αριστερά”, που ήταν το προεκλογικό του όχημα για την πρώτη του εκλογή. Τώρα έχει στραφεί για τα καλά στα... πολύ δεξιά...
