«Είστε η αρρώστια, είμαστε η γιατρειά», επανέλαβαν για ένα διήμερο οι πρωταγωνιστές του Κοινωνικού Φόρουμ της Γένοβας του 2001, εκατοντάδες σύλλογοι και οργανώσεις και πολλοί νέοι άνθρωποι που συγκεντρώθηκαν στη Γένοβα για να απαιτήσουν όχι μόνο έναν άλλο εφικτό κόσμο, αλλά και μια παγκόσμια απάντηση στα σημερινά προβλήματα απέναντι στην πανδημία και το νεοφιλελεύθερο τσουνάμι που ετοιμάζεται να σαρώσει όσα δικαιώματα έχουν μείνει όρθια, μαζί με τα προπύργια της δημόσιας Υγείας και Παιδείας.
Οι εκδηλώσεις για το Κοινωνικό Φόρουμ της Γένοβας ολοκληρώθηκαν με μια εκδήλωση στην «Πλατεία Κάρλο Τζουλιάνο - Παιδί», όπως μετονομάστηκε εδώ και είκοσι χρόνια, στις 20 Ιουλίου, η πλατεία Αλιμόντα, όπου ένας καραμπινιέρος δολοφόνησε τον 23χρονο ακτιβιστή των Κοινωνικών Κέντρων. Η πόλη σταμάτησε για ένα λεπτό στις 17.27.
Για πολλά ιταλικά μέσα ενημέρωσης η συζήτηση για το Κοινωνικό Φόρουμ φάνηκε ότι δεν αποτελεί πλέον ταμπού, εάν σκεφτεί κανείς την εκατόμβη των νεκρών από την πανδημία στην Ιταλία και τις μαζικές απολύσεις που άρχισαν να πλήττουν πρωτίστως τις βιομηχανικές μονάδες, υπενθυμίζοντας σε όλους ότι οι προκλήσεις του Κοινωνικού Φόρουμ είναι επίκαιρες όσο ποτέ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Γιάννης Μπουρνούς στην «Α» / Στη Γένοβα χτίσαμε την ενότητα μέσα από τη διαφορετικότητα
Ο Γενοβέζος βουλευτής των Ελεύθερων και Ίσων Λούκα Ποστορίνο επανέφερε αυτές τις ημέρες στην ιταλική Βουλή το αίτημα για μια Εξεταστική Επιτροπή για τα γεγονότα της Γένοβας το 2001, γνωρίζοντας ότι ο οικουμενικός χαρακτήρας της κυβέρνησης του Μάριο Ντράγκι δεν επιτρέπει ρήξεις με τον Μπερλουσκόνι και τα τμήματα της νεοφασιστικής Δεξιάς που βρίσκονται στο κόμμα του ή στη Λέγκα και που διαδραμάτισαν βασικό ρόλο στις αποφάσεις για τη σκληρή καταστολή του κινήματος.
«Ήταν μια μεγάλη στιγμή. Δεν θα υπερασπιζόμουνα σήμερα την είσοδο της αστυνομίας στο σχολείο Ντίαζ, όπως έκανα τότε, υπερασπιζόμενος τις ενέργειες της αστυνομίας. Αλλά μην ξεχνάμε ότι τα Κοινωνικά Κέντρα πέρασαν από φωτιά και σίδερο την πόλη, επιτέθηκαν σε στρατόπεδα και δημόσια γραφεία και τραυμάτισαν πολλούς άνδρες των δυνάμεων της τάξης που ήταν εκεί για να κάνουν τη δουλειά τους, να υπερασπιστούν τους αρχηγούς των κρατών», τόνισε, αυτές τις ημέρες, ο αμετανόητος νεοφασίστας και σήμερα βουλευτής των Αδελφών της Ιταλίας Φιλίπο Ασιέρτο, που είχε δώσει μάχη από τις γραμμές τότε της Εθνικής Συμμαχίας για να μην ερευνήσει η ιταλική Βουλή τα επεισόδια της Γένοβας, προερχόμενος από το νεοφασιστικό MSI πριν περάσει στη Φόρτσα Ιτάλια του Μπερλουσκόνι.
Υπάρχουν όμως και μερικοί άλλοι που κατάλαβαν κάτι από τον πόνο που προκάλεσαν. O Τζιαμπάολο Τρεβίζι διηύθυνε την περιφρούρηση της αστυνομίας έξω από το σχολείο Ντίας το βράδυ του «μεξικάνικου σφαγείου». Πριν από λίγα χρόνια ήταν διοικητής της Σχολής της Αστυνομίας στη Πεσκιέρα. Στους μαθητές της σχολής του και υποψήφιους αστυνομικούς πρόβαλε την ταινία «Ντίαζ», που δείχνει όλη τη βαρβαρότητα της αστυνομίας και των πολιτικών υπευθύνων της στη Γένοβα. Μετά την προβολή ο υψηλόβαθμος σήμερα αστυνομικός έγραψε στα κοινωνικά δίκτυα για τους ακτιβιστές του Φόρουμ που σακάτεψε στο ξύλο εκείνη τη νύχτα η αστυνομία όπου υπηρετούσε: «Οι πληγές παραμένουν πάντα ανοιχτές για κάποιον που εκείνη τη νύχτα, μέσα σε έναν υπνόσακο, ακολουθούσε τα όνειρά του, με λίγες πινελιές ουτοπίας, και που ακόμη και σήμερα βρίσκεται να ζει έναν λερωμένο με αίμα εφιάλτη».
