Από πρωτοτυπία σε πρωτοτυπία πηγαίνει η Μασσαλία. Το γαλλικό λιμάνι, που ήταν επί δεκαετίες προπύργιο της Δεξιάς, περνούσε στις 4 Ιουλίου φέτος, μετά από τον δεύτερο εξ αναβολής λόγω κορωνοϊού γύρο, στα χέρια ενός συνασπισμού αριστερών και οικολογικών δυνάμεων, υπό την οικολόγο γιατρό Μισέλ Ριμπιρολά. Η έκπληξη ήταν εξίσου μεγάλη όσο άγνωστη ήταν η Ριμπιρολά εκτός Μασσαλίας, όταν όλα τα φώτα της δημοσιότητας έπεφταν πάνω στη γυναίκα που έβαλε τέλος στην κυριαρχία της Δεξιάς, που άφησε πίσω της την πόλη σε άθλια κατάσταση και τον δήμο υπερχρεωμένο. Φευ, πέντε μήνες μετά, η πρώτη «πράσινη» δήμαρχος της Μασσαλίας δήλωνε την παραίτησή της για «λόγους υγείας», ορίζοντας αντικαταστάτη της τον μέχρι σήμερα Νο 2 του δήμου, σοσιαλιστή και δεξί χέρι του γραμματέα του Σοσιαλιστικού Κόμματος Μπενουά Παγιάν!
Τέτοια εξέλιξη δεν έχει ποτέ σημειωθεί σε μεγάλη πόλη, με εξαίρεση την περίπτωση του Μπορντό το 2004, όταν ο τότε δήμαρχος και πρώην πρωθυπουργός Αλέν Ζιπέ είχε αναγκαστεί σε παραίτηση λόγω οικονομικού σκανδάλου. Άλλη μια παρεμφερής περίπτωση χρονολογείται το 1990 με τον Ζακ Μεντσέν, στη Νίκαια. Παρά το γεγονός ότι στις αρχές φθινοπώρου και εν μέσω πανδημίας η 64χρονη Ριμπιρολά απουσίασε στα τέλη Αυγούστου λόγω χειρουργικής επέμβασης, οι κακές –δεξιές- γλώσσες έσπευσαν να σχολιάσουν ότι πρόκειται για «συμφωνημένη» αλλαγή στην κορυφή των δημοτικών πραγμάτων, καθώς είναι γνωστό ότι ο Παγιάν ήταν εκείνος που είχε «στήσει» το πολύχρωμο ψηφοδέλτιο της νίκης «Η Άνοιξη της Μασσαλίας», προτάσσοντας ως επικεφαλής του την ενωτική και χαμηλών τόνων Ριμπιρολά...
Η μέχρι πρότινος δήμαρχος έδειχνε πάντως εξαιρετικά ανακουφισμένη όταν ανακοίνωνε, την Τρίτη, το νέο σε έκτακτη συνάντησή της με τους δημοσιογράφους, απέναντι στους οποίους, όπως είχε η ίδια εξομολογηθεί, ποτέ δεν αισθάνθηκε άνετα. Η Ριμπιρολά εξήγησε ότι δεν θα εγκαταλείψει την πόλη - «είμαστε (σ.σ.: με τον Παγιάν) ένα δίπολο και θέλω αυτό να αντιστραφεί» είπε χαρακτηριστικά και να έχει εκείνος τον πρώτο ρόλο κι εκείνη τον δεύτερο. «Είμαστε μια συλλογικότητα, ‘Η Άνοιξη της Μασσαλίας’ ήταν πάντα μια συλλογικότητα, οι κάτοικοι της Μασσαλίας επέλεξαν μια ομάδα και όχι ένα πρόσωπο» παρατήρησε η ίδια.
Οι εξηγήσεις αυτές φυσικά δεν μετρίασαν τον πολιτικό σεισμό στην πόλη. Γιατί μπορεί να ήταν γνωστά τα προβλήματα υγείας της, ωστόσο η ίδια, προκειμένου να πάψουν οι φήμες που είχαν ξεκινήσει ήδη από το καλοκαίρι περί της αντικατάστασής της (η Monde μάλιστα τον Οκτώβριο είχε αποκαλύψει ότι ακόμη η Ριμπιρολά δεν είχε οργανώσει το δημαρχιακό της γραφείο), είχε εκφράσει, σε συνέντευξή της στη Liberation τη βούλησή της να παραμείνει στη θέση της. Πάντα, όμως, τονίζοντας ότι πρέπει να ληφθεί υπόψη το ενδεχόμενο της ασθένειας... Έκτοτε ωστόσο υπήρξε και ακόμη ένα γεγονός που πολλοί θεωρούν ότι ήταν καθοριστικής σημασίας για την τελική απόφαση της δημάρχου. Ο διορισμός της στις 4 Δεκεμβρίου ως επικεφαλής της δομής που εποπτεύει τα νοσοκομεία της πόλης, μια αποστολή δύσκολα συμβατή με τις απαιτήσεις ενός δήμου της σημασίας της Μασσαλίας και μάλιστα στη σημερινή, εξαιρετικά κακή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η πόλη.
Η επιλογή της να στηρίξει τον μέχρι πρότινος αντιδήμαρχό της για τη θέση του δημάρχου είχε τη σύσσωμη υποστήριξη της «Άνοιξης της Μασσαλίας» - άλλωστε αυτός ήταν που την αναπλήρωνε στο διάστημα της ασθένειάς της. Πλέον η Ριμπιρολά κατέγραψε τη συντομότερη ίσως δημαρχιακή θητεία των τελευταίων δεκαετιών...
