Live τώρα    
16°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
16 °C
13.4°C17.6°C
3 BF 66%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
14 °C
10.9°C15.9°C
1 BF 64%
ΠΑΤΡΑ
Σποραδικές νεφώσεις
15 °C
9.0°C15.5°C
2 BF 63%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
14 °C
13.8°C14.7°C
2 BF 77%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
15 °C
13.0°C14.5°C
1 BF 75%
Γαλλία / Οργουελιανό big brother παρά δημοκρατία θυμίζει ο νόμος για την «ολική ασφάλεια»
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Γαλλία / Οργουελιανό big brother παρά δημοκρατία θυμίζει ο νόμος για την «ολική ασφάλεια»

Για το τέρας που δημιούργησε με την αστυνομία ο Μακρόν, για το πώς ο Γάλλος Πρόεδρος χρησιμοποιεί τα εργαλεία του Σαρκοζί για την καταστολή της κοινωνικής και πολιτικής αμφισβήτησης, για την πρωτόγνωρη, μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, αστυνομική βία και αυθαιρεσία, αλλά και για τον ρόλο των μεγάλων κινητοποιήσεων, που έκαναν την κυβέρνηση να κάνει πίσω και που πρέπει να συνεχιστούν «γιατί καμία αλλαγή δεν θα έρθει μόνη της», μιλά στην ΑΥΓΗ της Κυριακής ο βουλευτής της Ανυπότακτης Γαλλίας Ερίκ Κοκρέλ.

Η κυβέρνηση υποσχέθηκε να «ξαναγράψει» το άρθρο 24 του ελευθεροκτόνου νόμου, που όμως δεν τον παίρνει πίσω. Τι σημαίνει αυτό;

Μπορούμε να δούμε την απόφαση αυτή είτε ως τακτικό ελιγμό της εξουσίας για να κερδίσει χρόνο είτε ως την αρχή μιας γενικευμένης υποχώρησης της κυβέρνησης. Πιστεύω ότι αυτό θα εξαρτηθεί από τη συνέχεια που θα δοθεί στις κινητοποιήσεις. Το γεγονός πάντως είναι ότι σήμερα η κυβέρνηση βρίσκεται σε θέση άμυνας. Και ο υπουργός Εσωτερικών, ο κ. Νταρμανέν, κατά την ακροαματική του διαδικασία ενώπιον των βουλευτών τη Δευτέρα, παραδέχθηκε διαδοχικά λάθη, αναγνώρισε δομικό πρόβλημα στην αστυνομία, πρόβλημα κατάρτισης των αστυνομικών, πρόβλημα στη σχέση της αστυνομίας με τους κατοίκους των λαϊκών προαστίων, συμπεριλαμβανομένου του θέματος του ρατσισμού. Όλα όσα δηλαδή λέμε εμείς εδώ και πολύ καιρό και μας αντιμετωπίζουν στην καλύτερη των περιπτώσεων ως «αριστεριστές», στη χειρότερη ως υποστηρικτές εγκληματιών! Θεωρώ λοιπόν ότι κερδίσαμε μια μονάδα στο ιδεολογικό επίπεδο, αναγκάζοντας την κυβέρνηση σε οπισθοχώρηση. Φυσικά, δεν είμαστε αφελείς. Δεν πιστεύω στην ειλικρίνεια του υπουργού. Και θεωρώ ότι προσπαθεί περισσότερο να κερδίσει χρόνο. Παράλληλα όμως, πιστεύω ότι με τις εξελίξεις αυτές δρομολογούνται νέες κινητοποιήσεις.

Η μεγάλη κινητοποίηση μισού εκατομμυρίου διαδηλωτών την περασμένη Κυριακή αποτελεί ενθαρρυντικό δείγμα της ισχυρής αντίδρασης των πολιτών κατά των αστυνομικών αυθαιρεσιών, του γενικευμένου καθεστώτος της επιτήρησης, της απόπειρας ελέγχου της ενημέρωσης από την κυβέρνηση...

Πράγματι. Κυρίως να σημειώσουμε τη συμμετοχή πάρα πολλών νέων, που για πολλούς από αυτούς μάλιστα ήταν και η πρώτη τους συγκέντρωση. Και ας μην ξεχνάμε κάτι σημαντικό. Ήταν οι μεγαλύτερες διαδηλώσεις στη Γαλλία από το ξέσπασμα της πανδημίας και το γεγονός ότι ήταν τόσο πολυπληθείς είναι αναμφισβήτητα ενθαρρυντικό. Θεωρώ ότι ο Μακρόν έκανε ένα λάθος. Προσπάθησε να βρει έναν δρόμο να ανταγωνιστεί την Ακροδεξιά στα θέματα της ασφάλειας, της περιστολής των ελευθεριών, των αυταρχικών εκτροπών. Όμως ζούμε σε μια χώρα που η πρώτη λέξη του εμβλήματός της είναι «ελευθερία», κάτι που σημαίνει πολλά. Και νομίζω ότι εδώ η κυβέρνηση, ο Πρόεδρος, έκαναν τεράστιο λάθος, παραβιάζοντας την ελευθερία της έκφρασης, της ενημέρωσης. Και αυτό εξηγεί και τη σημερινή τους υποχώρηση ή, εν πάση περιπτώσει, αυτό που μοιάζει με υποχώρηση. Αν συνεχίσουμε τις κινητοποιήσεις, θα πετύχουμε και την απόσυρση όλου του νόμου.

Πιστεύετε ότι ο Μακρόν, έχοντας στο μυαλό του τις προεδρικές εκλογές, επιχειρεί να κλειδώσει τους ψηφοφόρους της Λεπέν, με ακροδεξιά ατζέντα;

Είναι απολύτως σαφές αυτό. Αυτή είναι ακριβώς η στρατηγική του. Καταλαβαίνει όμως σήμερα ότι δεν μπορεί να υπάρξει χώρος για δύο υποψηφίους της Ακροδεξιάς στις προεδρικές εκλογές. Και ότι, εν πάση περιπτώσει, ο κόσμος προτιμά πάντα το πρωτότυπο και όχι το αντίγραφο. Κατά τη γνώμη μου, αυτό το έχει πλέον αντιληφθεί ο Μακρόν σήμερα. Και το γεγονός αυτό εξηγεί και τη δυναμική του στάση απέναντι στον υπουργό Εσωτερικών. Γιατί η παρέμβαση του υπουργού, τη Δευτέρα, ενώπιον των βουλευτών, δεν είχε καμία σχέση με ό,τι έκανε και έλεγε ο ίδιος τις προηγούμενες δέκα μέρες! Όταν έβριζε και προκαλούσε την αντιπολίτευση, η οποία υποστήριζε ακριβώς όσα ο ίδιος παραδέχτηκε μπροστά στους βουλευτές. Υπήρξε μια στροφή 180 μοιρών στην πράξη, αλλά εμείς πρέπει να συνεχίσουμε τις κινητοποιήσεις. Γιατί καμία αλλαγή δεν θα έρθει μόνη της. Ο Πρόεδρος πάντως κατάλαβε ότι βρισκόταν σε αδιέξοδο και αντέδρασε με τον τρόπο αυτόν. Φοβήθηκε δηλαδή ότι δεν θα καταφέρει πλέον να ελέγξει το τέρας που δημιούργησε, γιατί αυτό ακριβώς έκανε με την αστυνομία.

Μιλάτε για τέρας που δημιούργησε ο Μακρόν με την αστυνομία. Κάτι που είχε ήδη ξεκινήσει με τη βίαιη καταστολή του κινήματος των «Κίτρινων Γιλέκων»: μια πρωτόγνωρη αυθαιρεσία και βία. Υπάρχει η αίσθηση ότι η Γαλλία βυθίζεται σε μια απίστευτη βία και αυταρχισμό...

Μιλάμε για τη μεγαλύτερη βία σε όλη τη διάρκεια της 5ης Δημοκρατίας, ακόμη και από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Δεκάδες θύματα που έμειναν ανάπηρα, χιλιάδες συλλήψεις, ακόμη και νεκροί, όπως η 80χρονη Ζινέμπ Ρεντουάν στη Μασσαλία (σ.σ.: έχασε τη ζωή της στις 2 Δεκεμβρίου του 2018, στον έβδομο όροφο του σπιτιού της, από δακρυγόνο της αστυνομίας που επιχειρούσε να καταστείλει διαδήλωση των «Κίτρινων Γιλέκων»). Αλλά, ξέρετε, εδώ και πολύ καιρό αυτή η βία δεν είναι άγνωστη στις λαϊκές γειτονιές, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Όμως τον τελευταίο καιρό είναι πιο ορατή, γιατί πλέον αφορά στις κοινωνικές κινητοποιήσεις. Το 2005 είχαμε με τον κ. Σαρκοζί μια αλλαγή στη συμπεριφορά της αστυνομίας. Ήταν εκείνος που είχε εξηγήσει ότι δουλειά της αστυνομίας δεν ήταν τόσο η πρόληψη του εγκλήματος, εκείνος που κατήργησε την αστυνομία της γειτονιάς, δημιούργησε ειδικά αστυνομικά σώματα καταστολής που πρέπει σήμερα να διαλυθούν, εγκαθίδρυσε τη λεγόμενη «πολιτική των αριθμών» (σ.σ.: ενάντια στους πρόσφυγες και τους μετανάστες), μια κατασταλτική πολιτική. Και ο Μακρόν τα χρησιμοποίησε όλα αυτά για να αντιμετωπίσει την κοινωνική αμφισβήτηση. Προσπάθησε έτσι να χρησιμοποιήσει την αστυνομία, που ήταν και η μόνη του ασπίδα προστασίας, επιτρέποντας στα ακραία συνδικάτα της να κυριαρχήσουν και να καθορίσουν τις καταστάσεις. Αυτό συνέβη. Όλοι γνωρίζουμε ότι το άρθρο 24 το ήθελε το ακραίο συνδικάτο «Συμμαχία».

Εκτός μάλιστα από το άρθρο 24, στον νόμο για τον αυτονομισμό υπάρχει σχεδόν το ίδιο, το άρθρο 25...

Ναι, ναι. Έτσι λέγεται, γιατί δεν τον έχουμε δει στο σύνολό του αυτόν τον νόμο. Αλλά όλοι καταλάβαμε ότι η κυβέρνηση πλέον δεν το υποστηρίζει αυτό το άρθρο, που υποτίθεται ότι ήταν κατά της διάδοσης από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μηνυμάτων μίσους, απειλών, της κοινοποίησης των διευθύνσεων αστυνομικών, όμως για όλα αυτά υπάρχουν νόμοι που τα απαγορεύουν. Το θέμα της κυβέρνησης ήταν να απαγορεύσει στους δημοσιογράφους, στους διαδηλωτές, να έχουν εικόνες που δημιουργούν θέμα στην αστυνομία. Η αντίδραση ήταν τέτοια, που αυτό το άρθρο δεν υπάρχει πλέον. Όμως το σύνολο του νόμου είναι ελευθεροκτόνο, προβλέπει γενικευμένη επιτήρηση, που θυμίζει περισσότερο οργουελιανό big brother παρά δημοκρατία.

Μπορεί οι προεδρικές εκλογές να μην είναι του χρόνου, ωστόσο συζητήσεις γίνονται. Ο Ζαν Λικ Μελανσόν ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του. Τελικά, πόσες πιθανότητες υπάρχουν για ενιαίο υποψήφιο της Αριστεράς;

Είναι περίπλοκα τα πράγματα. Καταρχάς ήδη το κόμμα Ευρώπη - Οικολογία έχει δηλώσει ότι θα έχει δικό του υποψήφιο, πριν από την ανακοίνωση του Ζαν Λικ Μελανσόν. Δεύτερον, εδώ και αρκετά χρόνια υπάρχουν στην Αριστερά δύο γραμμές. Από τη μια, η γραμμή που ονομάζω «γραμμή συμβιβασμού με τον φιλελευθερισμό», που εκφράζει το Σοσιαλιστικό Κόμμα. Και από την άλλη, η γραμμή της ρήξης, που εκφράζουμε εμείς. Για πρώτη φορά το 2017 η δική μας γραμμή επικράτησε. Και δύσκολα μπορώ να φανταστώ, εξαιτίας των διαφορετικών προγραμμάτων, ότι μπορεί να καταλήξουμε σε ενιαία υποψηφιότητα. Γιατί μας χωρίζουν πάρα πολλά πράγματα στο οικονομικό επίπεδο και όχι μόνο. Είναι απίθανο λοιπόν η σοσιαλφιλελεύθερη γραμμή να υποστηρίξει υποψήφιο της ρήξης.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL