Οι τέχνες είναι η κινητήρια δύναμη στη ζωή του, που βρίσκεται σε ευθεία γραμμή με τη μουσική. Οι συνεργάτες του τον θεωρούν επιμελή και οργανωτικό στη διαδικασία της παραγωγής, στις ηχογραφήσεις, στις συναυλίες, στις περιοδείες, στα μουσικά ταξίδια.
Ο ήχος του κοντραμπάσου του Κώστα Πατσιώτη ισορροπεί κοντά στον κλασικό: στρογγυλός, «ξύλινος», ζεστός και εύκολα αναγνωρίσιμος σε κάθε επικοινωνία με το κοινό, με το οποίο μοιράζεται συναισθήματα και τη μουσική του δημιουργία.
Το πρώτο του γκρουπ είχε τρεις κιθάρες και έναν ντράμερ -τον Βασίλη (Billy Pod) Ποδαρά, με τον οποίο από τότε είναι πολύ καλοί φίλοι- και χρειαζόταν επειγόντως έναν μπασίστα. Οι Enstro έπαιζαν progressive rock στα χνάρια των Dream Theatre ή των Pain of Salvation σε φεστιβάλ σαν το Schoolwave, στο Gagarin, στο Κύτταρο, στο ΑΝ Club και αλλού.
Βαθύφωνος ρυθμικός πυρήνας
Ο Γιώργος -ο επίσης μουσικός μεγάλος του αδελφός- έπαιζε κιθάρα και πιάνο. Τα ακούσματά του επηρέασαν, αναπόφευκτα, τον μικρό Κώστα. Πρώτο του μουσικό απόκτημα ήταν ένα βιολί, που το σπούδασε σε ωδείο στο Χαϊδάρι. Μέχρι που συνάντησε τα ντραμς. Μόλις 9 ετών έκατσε για πρώτη φορά μπροστά στα τύμπανα του Αντώνη Γαρίνη, στο Δημοτικό Ωδείο Περιστερίου, όμως ο ήχος τους είχε ήδη μπει βαθιά στην ψυχή του ακούγοντας τον David Groll των Nirvana, τον Ringo Starr των Beatles ή τον Τρανταλίδη των Socrates.
Στο Μουσικό Σχολείο του Ιλίου ο Κώστας συνάντησε ως καθηγητή τον πιανίστα Δημ. Θεοχάρη, που του έδωσε τα πρώτα βιβλία για την εκμάθηση του τζαζ μπάσου. Στα 15 του χρόνια πια, μαζί με τον δάσκαλό του, συμμετείχε σε εναλλασσόμενα, ως προς το μέγεθος, σχολικά σύνολα. Ο λιτός ήχος του Paul Chambers, ο δυναμισμός και η εφευρετικότητα του Jaco Pastorius απογείωσαν την αίσθηση που είχε από παλιά, ότι το όργανο αυτό μπορούσε να κάνει πολλά: να αποτελέσει τη ρυθμική βάση ενός συνόλου, να παραφράσει μια μελωδία για να ακουστεί σαν μια νέα μουσική σύνθεση.
Στην πορεία, ο ήχος του μπάσου του Victor Wooten, του Γιώργου Ζηκογιάννη και του Γιώτη Κιουρτσόγλου τον ώθησαν στις βαθύφωνες χορδές και σε έναν ήχο που τον αναστάτωνε. Κατάλαβε τη μουσικότητα και τη δεξιότητα που υπήρχαν στις δουλειές τους και ότι, σαν όργανο, απαιτούσε πολλή μελέτη. Το μπάσο συνδυάζει τον ρυθμό, την πολυφωνία, το groove και τη μελωδία, και αποτελεί τη ρυθμική βάση ενός μουσικού σχήματος, μεγάλου ή μικρού.
Ιόνια ηχοτοπία
Οι αναμνήσεις από τα μαθητικά και φοιτητικά του χρόνια συντίθενται με το παρόν και ανανεώνουν την ελπίδα πως το μέλλον δεν θα είναι τόσο δυστοπικό. Φτάνοντας με το καράβι στην Κέρκυρα, με προορισμό να ενταχθεί στο φοιτητικό δυναμικό του Τμήματος Τζαζ Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, η πρώτη εικόνα που αντίκρισε -σε συνδυασμό με όσα είχε ακούσει για τη σχολή και το περιβάλλον της- τον έκανε να νιώθει πως τελικά όλα θα πάνε καλά. Και πήγαν καλά.
Σε ελάχιστο χρόνο εντάχθηκε ενεργά στη σπουδαστική κοινότητα. Το επίπεδο των σπουδών και οι δάσκαλοί του (Δήμος Δημητριάδης, Γιώργος Κοντραφούρης, Βασίλης Ρακόπουλος, Στέφανος Ανδρεάδης, Δημήτρης Καλαντζής, Αλέξανδρος Κτιστάκης, Περικλής Τριβόλης) τον βοήθησαν να εμπλακεί στα μουσικά σύνολα ελεύθερου αυτοσχεδιασμού και να γνωρίσει την παράδοση της τέχνης της τζαζ.
Στα χρόνια εκείνα, πριν η οικονομική κρίση αρχίσει να αποστεώνει το σπουδαστικό περιεχόμενο, ο Κώστας Πατσιώτης υπήρξε τυχερός που συνάντησε και δούλεψε με άξιους σεμιναριακούς καθηγητές του πανεπιστημίου όπως οι Πέτρος Κλαμπάνης, Γιώργος Γεωργιάδης, Σπύρος Μάνεσης, Σωτήρης Ντούβας και άλλοι εκλεκτοί.
Διεθνείς συναναστροφές
Στην Κέρκυρα δίδαξαν σπουδαίοι μουσικοί, όπως ο Ισραηλινός κιθαρίστας Gilad Hekselman και ο τρομπετίστας Brent Sandy. Τελειόφοιτος πια, το 2013, ο Κώστας βρέθηκε μέσω του Intenational Association of Shools of Jazz στα σεμινάρια του IASJ στη Δανία, όπου συνάντησε μορφές της τζαζ όπως ο σπουδαίος σαξοφωνίστας και εκπαιδευτικός Dave Liebman.
Ο Liebman -κάποτε μέλος των γκρουπ του Miles Davis- ακτινοβολούσε τους παλμούς μιας άλλης εποχής, όπου πρωταγωνιστές ήταν οι άνθρωποι που έβαλαν τις βάσεις για να εξελιχθεί η μουσική του αυτοσχεδιασμού σε τέχνη πραγματική. Η συναναστροφή του Κώστα Πατσιώτη με καθηγητές και φοιτητές τον έφερε κοντά σε άλλους νέους ταλαντούχους μουσικούς, διαφορετικούς λαούς και νοοτροπίες, αλλά και πολλές πρωτότυπες μουσικές.
Δάσκαλος αεί διδασκόμενος
Αμέσως μετά το πτυχίο του από το Ιόνιο Πανεπιστήμιο, ο Κώστας Πατσιώτης άρχισε να διδάσκει σε ωδεία ή μουσικά σχολεία. Παράλληλα, υπήρξε κι αυτός μαθητής στο κλασικό κοντραμπάσο με δάσκαλο τον Τάσο Κάζαγλη, παίρνοντας το δίπλωμα το 2019. Σταδιακά κατάλαβε ότι διδάσκοντας ανακάλυπτε νέες πληροφορίες πίσω από μουσικές έννοιες που έπρεπε να εξηγήσει και να μεταδώσει στους μαθητές του.
Τώρα πια θεωρεί πως έγινε και ο ίδιος μουσικά πιο δυνατός, ενώ, παράλληλα, έβλεπε τη θέληση των μαθητών του να γίνουν καλύτεροι, αναπτύσσοντας μια όμορφη σχέση ανάμεσα στον διδάσκοντα και στον διδασκόμενο. Με το πέρασμα του χρόνου ένιωσε πως γίνεται πιο καλός ως δάσκαλος, πως είχε ένα χρέος απέναντι στον εαυτό του και στους μαθητές του, ώστε να εκπληρώσουν τα όνειρά τους. Κάποια από αυτά τα παιδιά θα γίνουν καλοί μουσικοί και κάποια άλλα θα απολαμβάνουν βαθιά τη μουσική σε όλη τους τη ζωή.
Στο θέατρο και στο σινεμά
Ο κινηματογράφος και το θέατρο είναι μορφές τέχνης που του αρέσουν και παρακολουθεί συχνά. Η πρώτη θεατρική μουσική για τον Κώστα ήταν για την παράσταση «12 ένορκοι», που φέτος ανεβαίνει για 8η χρονιά στο Θέατρο Αλκμήνη σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνας Νικολαΐδη.
Το 2022 στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά έπαιξε για τρεις μήνες ζωντανά στην παράσταση «Amadeus» του Peter Shaffer, με τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο να σκηνοθετεί. Επίσης, με τους «Enstro» συνέθεσαν, ηχογράφησαν πρωτότυπη μουσική και επανεκτέλεσαν ροκ επιτυχίες για τις ταινίες «Ακαδημία Πλάτωνος» και «Άδικος κόσμος» του Φίλιππου Τσίτου.
Ένας φωτεινός Οκτώβρης
Μετά τη συμμετοχή στο «Anthology» του πιανίστα, συνθέτη και εκπαιδευτικού Στάθη Άννινου, ο Κώστας Πατσιώτης δημιούργησε τον «Οκτώβρη», έναν δίσκο αφιερωμένο στα συναισθήματα
Από τους πλέον διαχρονικούς του συνεργάτες, η υπέροχη τζαζ φωνή της Νάσιας Γκόφα ηχογράφησε πρόσφατα με το γκρουπ των Jazz Tales τη δισκογραφημένη στη μορφή του CD «Έρκυνα». Με συμμέτοχους τον σπουδαίο «πολίτη του κόσμου» πολύπνευστο -γεννημένο Ισραηλινό- Gilad Atzmon, τον Αναστάση (Spiral Trio) Γούλιαρη στα ντραμς, τον ταλαντούχο νέο κιθαρίστα Θωμά Μητρούση και τον ίδιο στο κοντραμπάσο, στην «Έρκυνα» ερμήνευσαν τις συνθέσεις του πιανίστα Στέφανου Κοζάνη πάνω σε στίχους της Καρίνα Ρουμπινστάιν.
Ωσπου έφτασε ο... «Οκτώβρης»! Ένας δίσκος αφιερωμένος στα συναισθήματα. Μια ανάγκη του Κώστα να συνδεθεί με μνήμες από το παρελθόν, που επιθυμεί να αγγίζουν το παρόν του και να εκφράζουν την ελπίδα για ένα πιο φωτεινό μέλλον. Συνθέσεις που γράφτηκαν στα φοιτητικά του χρόνια, αποτελούν τον πυρήνα ενός καλαίσθητου άλμπουμ με απολαυστικό περιεχόμενο και τίτλο «October». Η ανάγκη του να εκπληρωθεί ένα όνειρο, να αποτυπωθεί η μουσική που ωρίμαζε μέσα του, υπήρξε το κίνητρο γι’ αυτή την παραγωγή.
Οκτώβριος ήταν ο μήνας που ξεκίνησε τη σχολή, Οκτώβριος και όταν γνώρισε τη σύντροφο και πηγή της έμπνευσής του. Στην Εύη είναι αφιερωμένο το «October», το ομώνυμο δεύτερο κομμάτι του πρώτου προσωπικού του δίσκου, ένα αρμονικό πάντρεμα κλασικής μουσικής και τζαζ, όπως και το «Unexpected Invention», που είναι εμπνευσμένο από τις inventions, με τις οποίες ο Μπαχ προετοίμαζε τους μαθητές του στα πληκτροφόρα και στη σύνθεση.
Το «Rosario» γεννήθηκε στην κωμόπολη Beever του Βελγίου, όπου βρέθηκε στη διάρκεια μιας περιοδείας με το Manouche Jazz τρίο των Diminuita. Στον πολυχώρο του Rosario -ενός παλιού μοναστηριού, χώρου συναυλιακού και διαμονής τους- ο Κώστας Πατσιώτης βρέθηκε για λίγα λεπτά μόνος με το κοντραμπάσο του στην άδεια σκηνή. Ο ήχος της αίθουσας απέπνεε μαγεία, η οποία ενέπνευσε την ομώνυμη σύνθεση που γεννήθηκε αβίαστα, πηγαία.
Το «Last Scene», το κομμάτι του Κώστα που γράφτηκε τελευταίο, έκλεινε την περίοδο των σπουδών του στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, ενώ, το «Lesson 1» είναι αφιερωμένο στον πάντα εμπνευσμένο πιανίστα Γιάννη Παπαδόπουλο και περιγράφει τη σχέση τους. Φίλος και καλός συνεργάτης ο Γιάννης, που στο άλμπουμ «October» έχει το χάρισμα να εξηγεί την «ψυχή» μιας μουσικής στον συνομιλητή του.
Βασικοί συντελεστές του «October» είναι ακόμα ο Μιχάλης Τσιφτσής στην κιθάρα και ο ντράμερ Δημήτρης Κλωνής. Τα τύμπανα του Δημήτρη παρέα με κοντραμπάσο του leader και συνθέτη Κώστα Πατσιώτη σχηματίζουν ένα άψογο rhythm section.
Τον Απρίλιο του 2023 οι τέσσερις φίλοι μουσικοί μπήκαν στο στούντιο Antart, όπου ηχολήπτης ήταν ο Νίκος Κόλλιας. Το mastering έγινε από τον Γιώργο Πρινιωτάκη το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς στο Artracks studio και το εξώφυλλο του δίσκου -που απεικονίζει συμβολικά τα επτά κομμάτια τα οποία περιέχει- έκανε ο Carmelo Παπαδόπουλος. Τα βίντεο και τις φωτογραφίες έχει επιμεληθεί ο Πάνος Ηλιόπουλος, ενώ το press release του δίσκου έχει αναλάβει ο Matt Fripp και το site -με βάση το Παρίσι- JazzFuel.
Την πρώτη παρουσίαση του «October», που έγινε στις 11 Νοεμβρίου του 2023 στο Metaphor Athens, θα ακολουθήσει σειρά συναυλιών του Kostas Patsiotis Quartet στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Εν αναμονή βρίσκεται το «Childhood Heros», ένα ιδιόμορφο, πολλά υποσχόμενο solo project του Κώστα Πατσιώτη.
Επιμέλεια κειμένου:
Μαρώ Καβαλιέρου
