Η Εθνική Βιβλιοθήκη του Ισραήλ είναι μια βιβλιοθήκη, θεωρητικά, ανάλογη με τη δική μας. Εξυπηρετούν περίπου τον ίδιο πληθυσμό και οι συλλογές τους καλύπτουν μια γραμματεία που χάνεται στα βάθη των αιώνων. Μία από τις υπηρεσίες που έχει υποστηρίξει είναι ένα blog μέσα από το οποίο τα βιβλία της συλλογής της αφηγούνται τις ιστορίες τους, τις ιστορίες του εβραϊκού λαού, της διασποράς, του Ολοκαυτώματος, της κουλτούρας και της παράδοσης. Η υπηρεσία αυτή είναι διαθέσιμη και στην αγγλική γλώσσα.
Με αφορμή λοιπόν τα βιβλία, διαβάζουμε και γνωρίζουμε γνωστές και άγνωστες πτυχές της Ιστορίας του εβραϊκού λαού, γνωρίζουμε ανθρώπους από το παρελθόν, τη ζωή τους και τη σχέση τους με την εβραϊκή κουλτούρα.
Για παράδειγμα, μερικές ιστορίες που μπορεί κανείς να διαβάσει: «Όταν ο Αβραάμ συνάντησε τον Πλάτωνα στη Βαρκελώνη», που μας παρουσιάζει τον σπουδαίο Εβραίο επιστήμονα Αβραάμ Μπαρ Χιγιά στην ισλαμοκρατούμενη Ισπανία του 11ου αιώνα, τις μεταφράσεις του και την επιστημονική του σκέψη. «Ο Εβραίος στρατιώτης της Βέρμαχτ» ή πώς ο Βάλτερ Ντιρ, γιος Εβραίας μητέρας και καθολικού πατέρα, κατατάχθηκε στον στρατό των ναζί, ιστορία μέσα από τα αρχεία της οικογένειας. «Τα τρία εβραϊκά τέρατα που είναι επιφορτισμένα με τη σωτηρία του κόσμου», εκ των οποίων το ένα ζει στο νερό, το άλλο ίπταται στον αέρα και το τρίτο ζει στη γη και μας μεταφέρουν τις παραδόσεις του Ιουδαϊσμού.
Πολυάριθμες οι ιστορίες, ξεδιπλώνουν τις παραδόσεις, τις γνώσεις, την ιστορία του λαού και των ανθρώπων του μέσα από τις σελίδες των βιβλίων και τα αρχειακά τεκμήρια των συλλογών της Εθνικής Βιβλιοθήκης του Ισραήλ. Τα τεκμήρια του παρελθόντος αποκτούν έτσι μια νέα φωνή, καθώς οι σελίδες τους εμπλουτίζονται με περισσότερες πληροφορίες, γεννούν νέες ιδέες, ζωντανεύουν το παρελθόν.
Η Βιβλιοθήκη παύει να είναι το κτήριο στον συγκεκριμένο χώρο και αποκτά μια διάσταση υπερεθνική και χωρίς γεωγραφικούς περιορισμούς. Γίνεται κέντρο της μελέτης του εβραϊσμού, αλλά ταυτόχρονα αφηγείται τις ιστορίες της σε όλους, επιστήμονες και μη.
Σε όλες τις ιστορίες υπάρχουν οι συνδέσεις προς τις συλλογές της, οδηγώντας έτσι σε αναλυτικότερη μελέτη για καθέναν που ενδιαφέρεται να εντρυφήσει σε ένα από τα εκατοντάδες θέματα που αναδεικνύει. Η σελίδα μάλιστα ονομάζεται «The Librarians» («Οι Βιβλιοθηκονόμοι»), καθώς αυτοί είναι οι επαγγελματίες που διαχειρίζονται την πλούσια συλλογή της.
Κάναμε έναν παραλληλισμό στην αρχή του άρθρου με τη χώρα μας και με τις, ίσως, παράλληλες στο βάθος του χρόνου ιστορίες τους. Δεν θα προσπαθήσουμε να κάνουμε κάποιον παραλληλισμό στο πώς διαχειρίζεται η Εθνική μας Βιβλιοθήκη τους δικούς της θησαυρούς και πόση εξωστρέφεια έχει (αν έχει…).
Καλλίμαχος
